Ολοένα περισσότερο απομονωμένοι εμφανίζονται η Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν απέναντι στη διεθνή κοινότητα. Ειδικά μετά την κοινή ανακοίνωση που εξέδωσαν την Πέμπτη τα τρία μέλη της αποκαλούμενης «Ομάδας του Μινσκ», με την οποία ζητούν άμεση κατάπαυση του πυρός και έναρξη απευθείας διαπραγματεύσεων ανάμεσα στα αντίπαλα στρατόπεδα.
Άλλωστε, τη στιγμή που το Ερεβάν εμφανίστηκε να αντιμετωπίζει θετικά και με καλό μάτι την παραπάνω πρόταση, Άγκυρα και Μπακού έσπευσαν να την απορρίψουν, με τον Ταγίπ Ερντογάν να το παίρνει πάνω του. «Με δεδομένο ότι ΗΠΑ, Ρωσία και Γαλλία έχουν αγνοήσει αυτό το πρόβλημα εδώ και σχεδόν 30 χρόνια, είναι απαράδεκτο να εμπλέκονται επιδιώκοντας μια ανακωχή», είπε χαρακτηριστικά, αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι προστατευόμενοί του θα συνεχίσουν τις πολεμικές επιχειρήσεις, τουλάχιστον για τις επόμενες ημέρες.
Όπως είναι γνωστό, τόσο ο πρόεδρος της Τουρκίας όσο και αρκετοί κορυφαίοι αξιωματούχοι της κυβέρνησής του έχουν ξεκαθαρίσει επανειλημμένως ότι δεν πρόκειται να υπάρξει ούτε ανακωχή ούτε λύση του προβλήματος εάν δεν αποχωρήσουν από το Ναγκόρνο Καραμπάχ οι «Αρμένιοι κατακτητές».
Κάτι τέτοιο, ωστόσο, δεν φαίνεται να μπορεί να επιτευχθεί άμεσα και με στρατιωτικά μέσα, παρά τις σχετικές επιτυχίες που φαίνεται να έχουν σημειώσει οι – καλύτερα προετοιμασμένες και εξοπλισμένες – δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν στα πεδία των μαχών, οι οποίες μαίνονταν χθες για πέμπτη ημέρα.
Γροθιά στο μαχαίρι;
Το πρόβλημα, στο συγκεκριμένο θέμα, είναι ότι Ουάσινγκτον, Μόσχα και Παρίσι κάνουν μια σπάνια επίδειξη ενότητας, αποδεικνύοντας ότι δεν επιθυμούν ανάφλεξη στον Καύκασο – η κάθε πλευρά για τους δικούς της ιδιαίτερους λόγους. Αυτό, πρακτικά, περιορίζει σημαντικά τα περιθώρια ελιγμών του Ερντογάν, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στις περιπτώσεις της Συρίας και της Λιβύης, όπου έχει αποδείξει ότι μπορεί να εκμεταλλεύεται άριστα τις αντιθέσεις μεταξύ των τριών παραπάνω «παικτών».
Αργά ή γρήγορα, λοιπόν, το λογικό είναι να αναμένουμε ότι Αρμένιοι και Αζέροι θα καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αποτιμώντας και τα κέρδη και τις απώλειες από την τελευταία κλιμάκωση. Εκτός και αν, φυσικά, ο «σουλτάνος» θελήσει να εκμεταλλευτεί το πολιτικό χάος που επικρατεί στις ΗΠΑ ενόψει εκλογών – και γίνεται ακόμη μεγαλύτερο μετά την καραντίνα του Τραμπ αφότου διαγνώστηκε θετικός στον κορονοϊό – και τραβήξει το σκοινί ως το τέλος.
Προτού φτάσει εκεί, όμως, το πιθανότερο είναι να βρει μπροστά του τον Βλαντιμίρ Πούτιν...
