Την εκτίμηση του ότι η πανδημία του κορονοϊού θα αλλάξει για πάντα τον πλανήτη και την άποψη για το ποια θα μπορούσε να είναι η απάντηση, καταθέτει μέσω άρθρου λ-παρέμβασης στην εφημερίδα Wall Street Journal, ο Χένρι Κίσινγκερ.
Ο πρώην υπουργός και στέλεχος των κυβερνήσεων Ρίτσαρντ Νίξον και Τζέραλντ Φορντ παραλληλίζει την σημερινή κατάσταση με αυτή του 1944, στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. «Τότε η αμερικανική αντοχή κτίστηκε από έναν ανώτερο εθνικό σκοπό. Τώρα, σε μια διχασμένη χώρα, μια αποτελεσματική και διορατική κυβέρνηση είναι απαραίτητη για να ξεπεραστούν εμπόδια πρωτοφανούς μεγέθους και παγκόσμιας διάστασης».
Και συνεχίζει: «Όταν τελειώσει η πανδημία του κορονοϊού, οι θεσμοί πολλών κρατών θα θεωρηθούν αποτυχημένοι. Το αν αυτή η θέση είναι αντικειμενική δεν έχει σημασία. Η πραγματικότητα είναι ότι ο κόσμος δεν θα είναι ποτέ πια ο ίδιος μετά τον κορονοϊό. Με το να διαφωνούμε τώρα για το παρελθόν απλά γίνεται δυσκολότερο να κάνουμε αυτό που πρέπει».
«Το απόλυτο τεστ» ωστόσο σύμφωνα με τον άλλοτε επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας «θα είναι το εάν μπορεί να ανασταλεί η εξάπλωση του ιού και εν συνεχεία να πετύχει τον περιορισμό του, σε κλίμακα που θα επιτρέψει στους Αμερικανούς να έχουν εμπιστοσύνη στην κυβέρνησή τους».
Η προσπάθεια διαχείρισης της κρίσης, προσθέτει, όσο μεγάλη και δύσκολη και αν είναι, δεν πρέπει να παραγκωνίσει το καθήκον να υπάρξει μια παράλληλη διαδικασία για τη μετάβαση στην μετά κορονοϊό εποχή.
Αντλώντας μαθήματα από την ανάπτυξη του Σχεδίου Μάρσαλ και του "Manhattan Project", οι ΗΠΑ είναι υποχρεωμένες να αναλάβουν μια μεγάλη προσπάθεια σε τρεις τομείς, γράφει.
Πρώτον, να στηρίξουν την παγκόσμια αντοχή στην ασθένεια. Δεύτερον, πρέπει να υπερβάλλουν εαυτόν για να γιατρέψουν τις πληγές της παγκόσμιας οικονομίας. Ως τρίτο τομέα και προϋπόθεση ο Κίσινγκερ θέτει την διαφύλαξη των αρχών της φιλελεύθερης παγκόσμιας τάξης.
«Η πανδημία έχει πυροδοτήσει έναν αναχρονισμό, μια αναβίωση της πόλης με τα τείχη σε μια εποχή που η πρόοδος εξαρτάται από το παγκόσμιο εμπόριο και την μετακίνηση των ανθρώπων», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Όπως επισημαίνει ο Αμερικανός πολιτικός οι Δημοκρατίες πρέπει να υπερασπιστούν και να διατηρήσουν τις πεφωτισμένες αξίες. Εκτιμά, ότι αυτό το μεγάλο θέμα της ισχύος και της νομιμότητας, δεν μπορεί να διευθετηθεί ταυτόχρονα με την προσπάθεια να νικηθεί η πανδημία. Είναι, όμως απαραίτητη η αυτοσυγκράτηση απ’ όλες τις πλευρές, τόσο στις εσωτερικές πολιτικές, όσο και στη διεθνή διπλωματία. Πρέπει να υπάρχουν προτεραιότητες.
«Η ιστορική πρόκληση για τους ηγέτες είναι να διαχειριστούν την κρίση ενώ παράλληλα χτίζουν το μέλλον. Η αποτυχία μπορεί να βάλει φωτιά στον κόσμο..» αναφέρει κλείνοντας.
