Συνεχίζουν να εκπλήσσουν θετικά οι ευρωπαϊκές αγορές και ιδιαίτερα ο δείκτης βαρόμετρο Dax, που βρίσκεται για πρώτη φορά στην ιστορία του πάνω από τις 20.000 μονάδες. Στον αντίποδα, το ΧΑ αμφιταλαντεύεται, εάν πρέπει να ακολουθήσει το παγκόσμιο πάρτι, ή επειδή κάποτε θα πέσουν οι ξένες αγορές δεν αξίζει να ρισκάρει μια εγχώρια άνοδο.
Αυτό γίνεται εμφανές από την καθημερινή του εικόνα, όπου παρατηρείται μεν άνοδος στις δεικτοβαρείς τραπεζικές μετοχές (έπειτα από τον καθησυχασμό του πρωθυπουργού για τη φορολόγησή τους), αλλά ρευστοποιήσεις στις υπόλοιπες, καθώς νέο χρήμα δεν εισρέει στο σύστημα. Υπήρξαν βέβαια τοποθετήσεις, με τα τελευταία placement της ΕΤΕ και Cener, τα οποία λειτούργησαν για ακόμη μια φορά ως κακό παράδειγμα για τους παίκτες, καθώς τράβηξαν τη ρευστότητα και τώρα βρίσκονται πολύ χαμηλότερα, με αποτέλεσμα τον βραχυχρόνιο εγκλωβισμό των κεφαλαίων. Συνοπτικά, μία η άλλη επάνω στα τεχνικά σημεία που βολεύουν τους ελάχιστους παίκτες, με τη δεικτοβαρή άνοδο των τραπεζών να αντισταθμίζεται από την πτώση των υπολοίπων μεγάλων του 25άρη.
Με την κυβέρνηση του Μπαρνιέ στη Γαλλία να βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης και τη γαλλική οικονομία να δανείζεται ακριβότερα από τη χώρα μας, πολλοί είναι εκείνοι που αναρωτιούνται γιατί το ΧΑ δεν βρίσκεται στις 1,800 μονάδες. Στον αντίποδα, ο Cac 40 συνεχίζει ανοδικά, παρ' όλη την άσχημη εικόνα της οικονομίας που πνίγεται στα ελλείμματα, το χρέος, την αναιμική ανάπτυξη και τους γεωπολιτικούς κλυδωνισμούς που σχετίζονται με τη χώρα, ενώ και οι πολίτες της δηλώνουν άκρως απαισιόδοξοι.
Μια παρόμοια εικόνα παρατηρείται και στη γειτονική Γερμανία, με τα προβλήματα της οικονομίας και ιδιαίτερα της αυτοκινητοβιομηχανίας της να ταλαιπωρούν την κραταιά οικονομία της Ευρώπης, με τις χρεοκοπίες των επιχειρήσεων να αγγίζουν υψηλά εποχών. Αυτό βέβαια δεν στάθηκε εμπόδιο για τον δείκτη βαρόμετρο DAX να αγγίξει για πρώτη φορά στην ιστορία του τις 20.000 μονάδες. Όσον αφορά στη Wall Street, το εορταστικό κλίμα διατηρείται, με την προσοχή των επενδυτών να στρέφεται στο που θα καταναλώσουν τα υπερκέρδη τους.
Τι κι αν ο Μπάφετ βρίσκεται με πάνω από 300 δισ. ρευστότητα, τι κι αν οι insiders πουλάνε χωρίς να υπάρχει αύριο. Όλα αυτά αποτελούν μύθο για τη νέα πραγματικότητα των αγορών στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, που συνεχίζουν ανοδικά και διαλύουν όλες τις short στρατηγικές.
Δεν θυμάμαι να έχω διαβάσει τα τελευταία 2 χρόνια τόσα άρθρα που να αναφέρονται σε φούσκα για μετοχές και αγορές και να διαψεύδονται καθημερινά. Οι επτά υπέροχες συνεχίζουν ακάθεκτες, ενώ οι υπόλοιπες, από τις 493 εταιρείες του S&P 500, οι μισές κινούνται σε λογικά επίπεδα και οι άλλες μισές με σημαντικές απώλειες, που σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνούν και το 50%.
Μπορεί με μια πρώτη ματιά να βλέπουμε τις 6.000 μονάδες και τις 20.000, αλλά αυτές δεν προέρχονται από όλες τις μετοχές, καθώς η βαρύτητα των συγκεκριμένων της υψηλής κεφαλοποίησης δίνει τον τόνο. Αξιοσημείωτο επίσης είναι το γεγονός ότι με τόσες χρηματιστηριακές πλατφόρμες, το παιχνίδι γίνεται ακόμα πιο έντονο, καθώς οι επενδυτές πρώτα «ποντάρουν» σε μια κίνηση με λίγα χρήματα και μετά ακολουθεί η αγορά, κι αυτό εάν χρειαστεί.
Τα τελευταία χρόνια, έτσι λειτουργεί η Wall Street, με τις αγορές των options και futures να οδηγούν τους δείκτες. Όσο περισσότερο short, τόσο πιο άμεσο είναι το γύρισμα, όταν τρέχουν όλοι να κλείσουν άρον - άρον τις θέσεις τους. Κάτι που λείπει από το δικό μας ΧΑ και το έχω αναλύσει άπειρες φορές (για τη σημασία των παραγώγων και των κερδοσκόπων στο σύστημα).
Κάποτε βέβαια θα έρθει και η πολυπόθητη πτώση ή ένα κραχ, αλλά αυτό δεν θα προαναγγελθεί. Ο ορισμός της «αυτοεπιβεβαιουμένης προφητείας» λειτουργεί μέσα σε λογικά τεχνικά πλαίσια και σημεία στήριξης και αντίστασης. Οι υπερβολές αποτελούν την εξαίρεση, που τα τελευταία χρόνια χτύπησε με τη μορφή του Covid.
Συμπερασματικά, θα αναρωτιέται κάποιος ότι το ΧΑ τελικά είναι η μοναδική αγορά που έχει δίκιο και δεν ακολουθεί τις διεθνείς εξελίξεις. Με τόσα προβλήματα και αρνητικά νέα που κατακλύζουν τις αγορές και με άλλα τόσα που εμφανίζονται καθημερινά, δεν υπάρχει λόγος να «μπει» νέο χρήμα, καθώς η ρηχή μας αγορά κινδυνεύει να το «κάψει» με μια στραβή στο εξωτερικό περιβάλλον, ενώ εξίσου σημαντικό ρόλο παίζει και η έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους πολιτικούς και το σύστημα γενικότερα.
Είδαμε το παιχνίδι με τη φημολογία της φορολόγησης των τραπεζών. Βλέπουμε την ανευθυνότητα με την οποία κινούνται εκ νέου οι λαοπλάνοι της χώρας μας. Όλα αυτά συνεισφέρουν στην εικόνα της αγοράς και την ανικανότητά της να ακολουθήσει το διεθνές σκηνικό. Μείναμε δυστυχώς ελάχιστοι που ασχολούνται με τη «μαρκέτα», όπως έλεγε το ΧΑ ένας παλιός συνάδελφος. Με τόσες αλλαγές στο παγκόσμιο τοπίο και άλλες τόσες στραβές τον τελευταίο χρόνο, το μόνο που δεν άλλαξε στη χώρα μας είναι ο γιαλός της.
Η έλλειψη εμπιστοσύνης αποτελεί ακόμα ένα πρόβλημα στα τόσα άλλα που συσσωρεύτηκαν τα τελευταία χρόνια στην εγχώρια αγορά.
