Το νευρίνωμα είναι ένας καλοήθης όγκος, ο οποίος μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά συμπτώματα στον ασθενή: από εμβοές, βαρηκοϊα και διαταραχές της ισορροπίας, μέχρι πάρεση προσώπου, παράλυση των άκρων και κώμα. Πώς τίθεται η διάγνωση και πώς αντιμετωπίζεται το πρόβλημα;
Του: Ελευθέριου Φερεκύδη, Καθηγητή Ωτορινολαρυγγολογίας Παν/μιου Αθηνών
Το ακουστικό νευρίνωμα είναι ένας καλοήθης όγκος, ο οποίος δημιουργείται από το στατο-ακουστικό νεύρο. Βρίσκεται βαθύτερα από το εσωτερικό αυτί στη βάσει του κρανίου. Αναπτύσσεται πολύ αργά.
Αρχικά τα συμπτώματα είναι ήπια. Ο ασθενής αναφέρει εμβοές. Υπάρχει όμως και βαρηκοΐα η οποία αρχικά δεν γίνεται αντιληπτή επειδή αφορά τις υψηλές συχνότητες δηλ όχι της συχνότητες ομιλίας. Για το λόγο αυτό θα πρέπει σε κάθε περίπτωση που έχουμε εμβοές να γίνεται ακοογράφημα.
Όσο ο όγκος μεγαλώνει επιτείνεται η βαρηκοΐα και προστίθενται διαταραχές ισορροπίας και ζάλη. Ακόμη όταν ο όγκος μεγαλώσει υπερβολικά εμφανίζεται παράλυση προσωπικού νεύρου, δηλ στραβώνει το πρόσωπο. Σε υπερβολική αύξηση του μεγέθους του όγκου προσβάλλονται διάφορα εγκεφαλικά νεύρα προκαλώντας δυσκολία στην κατάποση και τέλος πιέζεται το εγκεφαλικό στέλεχος και προκαλείται αστάθεια και μυϊκή αδυναμία (πάρεση) των άκρων. Στα τελικά στάδια εμφανίζονται υδροκεφαλία και συμπτώματα αυξημένης ενδοκράνιας πίεσης δηλ. κεφαλαλγία, ναυτία, έμετοι, υπνηλία και κώμα.
Η διάγνωση θα γίνει από την ανεύρεση του όγκου με την αξονική και τη μαγνητική τομογραφία . Θα υποπτευτούμε όμως τον όγκο όταν ο άρρωστος αναφέρει μονόπλευρα βουητά και διαταραχές ισορροπίας και το ακοογράφημα μας αποκαλύψει πτώση των υψηλών συχνοτήτων. Τότε θα ζητήσουμε την Μαγνητική τομογραφία η οποία εάν υπάρχει ο όγκος θα μας βοηθήσει να τον ανακαλύψουμε στα αρχικά στάδια δηλαδή όταν ο όγκος ακόμη είναι πολύ μικρός.
Για τη θεραπεία του ακουστικού νευρινώματος έχουν προταθεί διάφοροι τρόποι θεραπείας. Μέχρι σήμερα δεν εχει δοθεί οριστική λύση για το ποια είναι η πιο ενδεδειγμένη θεραπεία. Και αυτό διότι δεν εχει βρεθεί η ασφαλέστερη και αποτελεσματικότερη θεραπεία που μπορεί να προσφέρει οριστική λύση χωρίς πιθανότητα επιπλοκών. Λόγω της θέσης του ακουστικού νευρινώματος και του τρόπου ανάπτυξής του αυτό δυστυχώς δεν είναι εφικτό.
Γενικά υπάρχουν διάφορες μέθοδοι αντιμετώπισης, όπως η συντηρητική παρακολούθηση, η χειρουργική αφαίρεση η στερεοστατική ακτινοχειρουργική και ακόμη η κλασική ακτινοθεραπεία. Κάθε μία από αυτές έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.
Ανάλογα με το μέγεθος τη θέση του όγκου, την ηλικία και την προτίμηση του ασθενούς, ο ειδικός ωτορινολαρυγγολόγος σε συνεργασία με τον νευροχειρουργό , αποφασίζει για τη μέθοδο αντιμετώπισης του αρρώστου, έχοντας όμως πάντα κατά νου τη διατήρηση της ποιότητας της ζωής τους ασθενούς.
