Μια μεγάλη, καλά σχεδιασμένη νέα μελέτη συνδέει τη νόσο του Πάρκινσον με γαστρεντερικά προβλήματα.
Το Πάρκινσον είναι η δεύτερη πιο συχνή νευροεκφυλιστική νόσος στις ΗΠΑ μετά τη νόσο του Αλτσχάιμερ. Υπολογίζεται ότι 90.000 άτομα κάθε χρόνο διαγιγνώσκονται με αυτό.
Τα πιο κοινά συμπτώματα επηρεάζουν τις κινήσεις ενός ατόμου και μπορεί να οδηγήσουν σε τρόμο, επιβράδυνση της κίνησης ή δυσκολία στο περπάτημα. Το Ίδρυμα Πάρκινσον εκτιμά ότι 1 εκατομμύριο άνθρωποι στις ΗΠΑ έχουν τη διαταραχή, η οποία μπορεί επίσης να προκαλέσει προβλήματα ύπνου, κατάθλιψη και προβλήματα ομιλίας.
Αυτή η τελευταία μελέτη δημοσιεύθηκε την Πέμπτη στο περιοδικό Gut. Οι ερευνητές προσπάθησαν να διερευνήσουν μια θεωρία γνωστή ως Υπόθεση του Braak που υποδηλώνει ότι η σποραδική νόσος του Πάρκινσον προκαλείται από ένα παθογόνο που εισέρχεται στο σώμα μέσω της μύτης, καταπίνεται και στη συνέχεια εισέρχεται στο έντερο. Το παθογόνο μπορεί να είναι ένας ιός, βακτήρια ή κάποιος άλλος μικροοργανισμός.
Οι ερευνητές συνέκριναν τα αρχεία υγείας για 24.624 άτομα με νόσο του Πάρκινσον στις ΗΠΑ με περισσότερα από 8 εκατομμύρια άτομα χωρίς Πάρκινσον, τα οποία είχαν παρόμοια δημογραφικά στοιχεία.
Έγιναν επίσης συγκρίσεις με άτομα με εγκεφαλοαγγειακή νόσο, η οποία περιλαμβάνει εγκεφαλικά επεισόδια, ανευρύσματα και τη νόσο του Αλτσχάιμερ. Αυτές οι καταστάσεις έχουν ήδη εδραιώσει συσχετίσεις με το γαστρεντερικό σωλήνα.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα άτομα που είχαν διαγνωστεί με Πάρκινσον ήταν σημαντικά πιο πιθανό να έχουν βιώσει τέσσερις συγκεκριμένες παθήσεις του γαστρεντερικού συστήματος που οδήγησαν στη διάγνωση του Πάρκινσον.
Συγκεκριμένα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι έχοντας:
- Γαστροπάρεση, επίσης γνωστή ως καθυστερημένη γαστρική κένωση, τετραπλασίασε τις πιθανότητες εμφάνισης Πάρκινσον.
- Δυσκολίες στην κατάποση, γνωστές ως δυσφαγία, υπερτριπλασίασαν τις πιθανότητες εμφάνισης Πάρκινσον.
- Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου χωρίς διάρροια επίσης υπερτριπλασίασε τις πιθανότητες.
- Η δυσκοιλιότητα τριπλασίασε επίσης τις πιθανότητες εμφάνισης Πάρκινσον.
Η μελέτη έδειξε επίσης ότι η σκωληκοειδεκτομή φάνηκε να έχει προστατευτικά οφέλη.
«Αυτά τα ευρήματα δικαιολογούν την εγρήγορση για τα γαστρεντερικά σύνδρομα σε ασθενείς με υψηλότερο κίνδυνο για νόσο του Πάρκινσον και υπογραμμίζουν την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα», έγραψαν οι συγγραφείς.
