Η κατάργηση παρωχημένων διατάξεων και η εφαρμογή του νέου θεσμικού πλαισίου για την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή εδώ και ένα μήνα απέφερε καρπούς, προσφέροντας τη δυνατότητα με χορήγηση άδειας από την εθνική αρχή υποβοηθούμενης αναπαραγωγής σε 25 γυναίκες στην Ελλάδα ηλικίας από 52 έως και 54 ετών να υποβληθούν σε υποβοηθούμενη αναπαραγωγή προκειμένου να αποκτήσουν το δικό τους παιδί.
Μέσα στο 2021, το ηλικιακό όριο για να υποβληθεί μία γυναίκα σε υποβοηθούμενη αναπαραγωγή είχε αυξηθεί από τα 50 έτη που ήταν στα 52 έτη και τώρα με το νέο θεσμικό πλαίσιο που ψηφίστηκε στη Βουλή και έγινε και νόμος του κράτους το όριο πήγε στα 54 έτη.
Όπως εξηγεί ο πρόεδρος της εθνικής επιτροπής ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, αναπληρωτής καθηγητής μαιευτικής – γυναικολογίας ΕΚΠΑ, Νίκος Βραχνής από τη στιγμή που το όριο παρατάθηκε από τα 50 στα 52 έτη περίπου 400 γυναίκες (και ισάριθμα ζευγάρια) έκαναν αίτηση στην εθνική αρχή για να μπορέσουν να υποβληθούν σε εξωσωματική ενώ ήδη μέσα στον ένα μήνα της νέας παράτασης μέχρι τα 54 έτη άλλες 25 γυναίκες πήραν άδεια για να μπορέσουν να τεκνοποιήσουν με υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, αριθμός που ισοδυναμεί με την χορήγηση άδειας σε μία γυναίκα κάθε μέρα του μήνα.
Οι γεννήσεις που αντιστοιχούν σε γυναίκες ηλικίας άνω των 50 ετών δεν είναι διόλου αμελητέο ποσοστό, δεδομένου μάλιστα και του πολύ σοβαρού δημογραφικού προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα μας.
Πρόσφατα στοιχεία της ελληνικής στατιστικής αρχής ΕΛΣΤΑΤ δείχνουν ότι σε ένα έτος τουλάχιστον 134 γεννήσεις αφορούν γυναίκες ηλικίας άνω των 50 ετών, οπότε η ανάγκη αλλαγής του παλιού νόμου για την εξωσωματική γονιμοποίηση ήταν μεγάλη και το κέρδος για τη χώρα εξίσου μεγάλο και πολυδιάστατο: Αφενός βοηθούμε να αντιστραφεί το δημογραφικό πρόβλημα στην Ελλάδα και αφετέρου η χώρα μας καθίσταται πόλος έλξης υπογόνιμων ζευγαριών από ολόκληρο τον κόσμο που πήγαιναν για εξωσωματική γονιμοποίηση σε άλλες χώρες.
Μέσω της τόνωσης της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, έχουμε σημαντικό οικονομικό όφελος το οποίο έχει βαρύνουσα σημασία σε εποχές που αναζητώνται από παντού πόροι για να μπορέσουν να καλυφθούν οι νέες μεγάλες προκλήσεις όπως το κόστος της ενέργειας και άλλα μεγάλα προβλήματα.
Ένα διαχρονικό πρόβλημα που αντιμετωπίστηκε με το νέο θεσμικό πλαίσιο για την εξωσωματική γονιμοποίηση είναι ότι δίνεται ισότιμα η δυνατότητα σε άτομα τα οποία είναι οροθετικά δηλαδή ζουν με HIV λοίμωξη να μπορέσουν να αποκτήσουν παιδί με την διαδικασία της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Για τα άτομα αυτά η ιδανική μονάδα υποβοηθούμενης αναπαραγωγής μπορεί να λειτουργήσει μέσα στο νοσοκομείο «Αττικόν» το οποίο έχει τη δομή και την τεχνογνωσία να υποστηρίξει το εγχείρημα.
Ένα άλλο πρόβλημα που αντιμετωπίστηκε με το θεσμικό πλαίσιο είναι η δωρεά γενετικού υλικού δηλαδή ωαρίων η σπερματοζωαρίων ανώνυμα η επώνυμα.
Σε περίπτωση ανωνυμίας το παιδί μπορεί να μάθει το όνομα του δότη μόνο εφόσον υπάρχει ζήτημα υγείας, ενώ σε περίπτωση επώνυμης προσφοράς το παιδί μαθαίνει ποιοι προσέφεραν το γενετικό υλικό κατά την ενηλικίωση του
