Ωλένια νευρίτιδα: Το ενοχλητικό σύνδρομο του χεριού, που μπορεί να θεραπευτεί

Ωλένια νευρίτιδα: Το ενοχλητικό σύνδρομο του χεριού, που μπορεί να θεραπευτεί

Η έγκαιρη διάγνωση με ταυτόχρονη σωστή αντιμετώπιση δίνει οριστική λύση στο σύνδρομο της Ωλένιας Νευρίτιδας και απαλλάσσει τον ασθενή από περιπέτειες! Αυτό τονίστηκε στο XXII Συνέδριο της Ευρωπαικής Εταιρείας Χειρουργικής Χεριού(FESSH) , που πραγματοποιήθηκε στη Βουδαπέστη 21 με 24 Ιουνίου, με τη έγκριτων επιστημόνων, απ΄ ολόκληρο τον κόσμο.

Η Ωλένια Νευρίτιδα (παγίδευση του ωλένιου νεύρου στον αγκώνα), είναι το δεύτερο σε συχνότητα σύνδρομο παγίδευσης νεύρου μετά τον Καρπιαίο Σωλήνα και πλήττει χιλιάδες άτομα του ενεργού πληθυσμού ηλικίας 30 με 60χρόνων.

"Το ωλένιο νεύρο είναι ένα από τα τρία κύρια νεύρα του χεριού. Ελέγχει τους αυτόχθονες μύες του χεριού, συμβάλλει στο σφίξιμο της γροθιάς και στην σταθερή σύλληψη αντικειμένων", αναφέρει ο Δρ Ιωάννης Ιγνατιάδης, Χειρουργός Ορθοπαιδικός, τέως αντιπρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Χεριού.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ -ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Το αρχικό και βασικό σύμπτωμα της νόσου είναι πόνος η μούδιασμα , υπό τη μορφή της συνεχούς ενόχλησης , κυρίως όταν λυγίζουμε τους αγκώνες, στο μικρό δάκτυλο και τον παράμεσο.
Από το σύνδρομο κινδυνεύουν αυτοί που δουλεύουν σε χειρωνακτική εργασία ή δακτυλογραφική (πληκτρολόγηση) και η συχνότητα εμφάνισης του συνδρόμου φθάνει το 1%,ενώ σε άτομα που δουλεύουν κρατώντας σταθερά εργαλεία με κλειστούς τους αγκώνες φθάνει το 1,4%-12,00%(μ.ο.4,1%), σε παχύσαρκους ασθενείς το 1,3%-16,00%(μ.ο. 4,3%).
Επίσης άτομα με βλαισούς αγκώνες ή με ιστορικό κατάγματος στον αγκώνα όταν συνυπάρχουν και οι παραπάνω παράγοντες το ποσοστό συχνότητας τριπλασιάζεται.

Άλλοι επιβαρυντικοί παράγοντες είναι όταν κοιμούνται οι ασθενείς με τούς αγκώνες εντελώς κλειστούς, οιδήματα ή αρθρίτιδες αγκώνα, εργασία με τσακισμένους αγκώνες και σπανίως κάποια γάγγλια στη περιοχή του αγκώνα.
Εκτός απ΄ τα προαναφερθέντα μουδιάσματα, υπαισθησία και ατροφίες-αδυναμίες μυών, η διάγνωση επιβεβαιώνεται με το test κάμψης του αγκώνα για 1 λεπτό που επιτείνει τα συμπτώματα. Η επιβεβαίωση της διάγνωσης γίνεται και με το Ηλεκτρομυογράφημα το οποίο όμως για να βγει θετικό πρέπει συνήθως η νόσος να είναι ήδη βαρειά, στο 50% των ελαφρών περιπτώσεων μπορεί να βγει και αρνητικό. Σπανίως η ακτινογραφία δείχνει κάποιο παλαιό κάταγμα ή παραμόρφωση ή αρθρίτιδα που μπορεί να επηρεάσει.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ

Η συντηρητική θεραπεία (που περιλαμβάνει ξεκούραση, νάρθηκες ευθειασμού, διόρθωση στάσης αγκώνα, αντιφλεγμονώδη, φυσικοθεραπείες με ασκήσεις νάρθηκες ) προσφέρει πρόσκαιρη ανακούφιση με υποχώρηση των συμπτωμάτων χωρίς όμως οριστική λύση του προβλήματος .

"Η μονιμοποίηση των συμπτωμάτων, που συνοδεύονται από υπαισθησία στο μικρό κυρίως δάκτυλο(ίσως και στο παράμεσο-στη μία πλευρά) πρέπει να μας οδηγήσει άμεσα στο χειρουργείο" προσθέτει ο Δρ Ιγνατιάδης και εξηγεί.
"Αν δεν υπάρξει χειρουργική αντιμετώπιση του συνδρόμου τότε θα αρχίζει να εμφανίζεται και μυϊκή ατροφία, δηλαδή να αδυνατίζουν οι μύες μεταξύ των μετακαρπίων και να φαίνονται έντονα τα μετακάρπια οστά απογυμνωμένα από μύες, ενώ μπορεί αργότερα να χαθεί και ο έλεγχος των δυο μικρών (τελευταίων) δακτύλων. Τότε ίσως είναι αργά και η εγχείρηση απλά μπορεί να ανακουφίσει από τα μουδιάσματα και να βελτιώσει την αίσθηση, αλλά η μυϊκή απώλεια ελάχιστα ή καθόλου θα ανακτηθεί".

Η χειρουργική αντιμετώπιση του συνδρόμου της Ωλένιας Νευρίτιδας του αγκώνα γίνεται με τρείς τρόπους:

* Με απλή αποσυμπίεση και νευρόλυση του ωλένιου νεύρου που προσωρινά ανακουφίζει, αλλά η πάθηση μπορεί να επανέλθει σε λίγους μήνες και συνιστάται μόνο σε ελαφρές περιπτώσεις,
* Με πρόσθια μεταφορά του νεύρου και κάλυψη με μύες, που είναι η πιο συχνή επιλογή και λύνει ριζικώτερα το πρόβλημα.
* Με επικονδυλεκτομή, με την οποία αφαιρείτε η οστική απόφυση πάνω στην οποία στριμώχνεται και συμπιέζεται το νεύρο, όταν η αιτία είναι οστική πίεση, πχ από παραμόρφωση σε παλαιό κάταγμα, βλαισό αγκώνα ή εξόστωση.

"Η σωστή επιλογή της μορφής του χειρουργείου ανάλογα με το είδος του συνδρόμου όταν γίνεται με μικροχειρουργική(ατραυματική) τεχνική σε συνδυασμό με σωστή μετεγχειρητική αγωγή δίνει οριστική λύση στο πρόβλημα" καταλήγει ο Δρ Ιγνατιάδης.

Η σωστή μετεγχειρητική αγωγή περιλαμβάνει ολιγοήμερη σχετική ακινητοποίηση και πρώιμη κινητοποίηση που σύντομα ακολουθείται από πρωτόκολλο ενδυνάμωσης στο φυσικοθεραπευτήριο.