Σήμερα, 130.000 ασθενείς απευθύνονται κάθε μήνα στα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ προκειμένου να παραλάβουν το ακριβό φάρμακό τους. Μέσα από μια διαδικασία που αποδεικνύεται συχνά άδικη και βασανιστική για τους ανθρώπους.
Πριν από έναν μήνα περίπου, το φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ επί της λεωφόρου Αλεξάνδρας 175 στην Αθήνα, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου και ήρθαν στο φως δεκάδες προβλήματα και δυσλειτουργίες.
Τότε ήταν που ανέλαβε δράση ο υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος, αφού πρώτα ξεκλείδωσε το εν λόγω φαρμακείο, στη συνέχεια ανακοίνωσε αλλαγές στη διανομή των φαρμάκων υψηλού κόστους, προκειμένου να σταματήσει η ταλαιπωρία των ασθενών που περιμένουν ατέλειωτες ώρες στις ουρές.
Οι αλλαγές που ανακοίνωσε τότε, αφορούσαν στα εξής:
Πρόσληψη 20 επιπλέον φαρμακοποιών για τη γρηγορότερη εξυπηρέτηση. Η τοποθέτηση θα γίνει άμεσα.
Τα νοσοκομειακά φάρμακα να δίνονται από νοσοκομεία και κλινικές. Πρόκειται για τα φάρμακα της λίστας 1Α, ώστε να μειωθούν οι ουρές.
Κάποια σκευάσματα του ΕΟΠΥΥ να πηγαίνουν στα ιδιωτικά φαρμακεία, που θα έχουν μικρότερη τιμή. Ωστόσο, προς το παρόν είναι εκτός συζήτησης η πλήρη επιστροφή των ακριβών φαρμάκων σε αυτά.
Ο υπουργός είχε επισημάνει τότε πως όλο αυτό το σχέδιο δε σημαίνει κλείσιμο των φαρμακείων του ΕΟΠΥΥ, τα οποία θα συνεχίσουν να λειτουργούν κανονικά, ενώ θα υπάρξει η δυνατότητα ενός εναλλακτικού τρόπου προμήθειας φαρμάκων υψηλού κόστους μέσω των ιδιωτικών φαρμακείο.
Το σχέδιο του υπουργείου για την ανακούφιση των ασθενών και την εύκολη πρόσβασή τους στα πολύτιμα για τη ζωή τους φάρμακα στηρίζεται σε τέσσερις πυλώνες:
- Ενίσχυση του προσωπικού στα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ.
- Διασύνδεση ιδιωτικών κλινικών με συγκεκριμένα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ.
- Επέκταση της κατ’ οίκον διανομής ΦΥΚ.
- Διάθεση ΦΥΚ από τα ιδιωτικά φαρμακεία.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ενώ έχει σταλεί η πρόσκληση ενδιαφέροντος για την πρόσκληση 20 φαρμακοποιών, δεν έχει προχωρήσει η διαδικασία της διανομής ΦΥΚ από τα φαρμακεία της γειτονιάς. Υπάρχουν φάρμακα ακριβά που κοστίζουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Υπάρχουν, όμως, και φάρμακα που κοστίζουν 40-50 ευρώ.
«Αυτό που σκεφτόμαστε είναι να βρούμε ένα όριο αξίας. Γιατί υπάρχουν φάρμακα 300.000 ευρώ και 50.000 και 10.000 ευρώ, αλλά υπάρχουν και φάρμακα 100, 200 ευρώ, φάρμακα 80 ευρώ. Δεν είναι τόσο εύκολη η απάντηση στο ποιο θα είναι αυτό το όριο», εξηγεί ο κ. Γεωργιάδης, καθώς «αν βάλεις απλώς ένα όριο χρηματικό, μπορεί να προκαλέσεις στρεβλώσεις στην αγορά».
Έτσι, πρέπει να βρεθεί ο τρόπος με τον οποίο φάρμακα που δεν είναι νοσοκομειακής χρήσης ούτε χορηγούνται σε ιδιωτικές κλινικές, αλλά αφορούν σε περιπατητικούς ασθενείς, να μπορούν να χορηγηθούν και από τα ιδιωτικά φαρμακεία προς διευκόλυνση των χρονίως πασχόντων. Καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για μια διαδικασία που χρειάζεται χρόνο.
