Τί αλλάζει στην ψυχολογία μας όταν βλέπουμε δραματικά φιλμ

Τί αλλάζει στην ψυχολογία μας όταν βλέπουμε δραματικά φιλμ

Νέα βρετανική μελέτη υποστηρίζει ότι όταν παρακολουθήσουμε ένα δραματικό φιλμ, όπως είναι ο «Τιτανικός» ή «η Λίστα του Σίντλερ» με παρέα, απελευθερώνονται ενδορφίνες στο εγκέφαλό μας, γεγονός που μας ανακουφίζει από τον ψυχολογικό πόνο, αλλά και μας φέρνει πιο κοντά τον έναν στον άλλο.

H απελευθέρωση των ενδορφινών στον εγκέφαλο μας κάνει πιο ανθεκτικούς στον σωματικό πόνο, καθώς αυτές οι ουσίες αποτελούν το "φυσικό παυσίπονο" του οργανισμού μας, ενώ ταυτόχρονα ενισχύουν και τους κοινωνικούς δεσμούς μας.

Στα συμπεράσματα αυτά κατέληξαν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, όταν ανέλυσαν τη συμπεριφορά δύο διαφορετικών ομάδων, σε δύο διαφορερικά πειράματα, σε σύνολο 169 εθελοντών. Η μία ομάδα ανέλαβε την υποχρέωση να παρακολουθήσει μια δραματική ιστορία με κάποιον άστεγο άνδρα που είχε δύσκολη παιδική ηλικία, η οποία περιελάμβανε παιδική κακοποίηση, ναρκωτικά και φυλάκιση. Η δεύτερη ομάδα παρακολούθησε ένα ουδέτερο ντοκιμαντέρ που είχε ως θέμα του την φύση.   

Η απεικονιστική μέθοδος που ακολουθήθηκε για την "ανάγνωση" των επιπτώσεων στο εγκέφαλο των ανθρώπων και των δύο ομάδων, ήταν αποκαλυπτική: Οσοι παρακολούθησαν το δραματικό-κοινωνικό φιλμ με τον άστεγο άνδρα, φάνηκε ότι είχαν εκκρίνει περισσότερες ενδορφίνες κι έτσι εμφάνιζαν μεγαλύτερη αντοχή στον πόνο (κατά 18%). Αντίθετα, όσοι είχαν παρακολουθήσει το ντοκιμαντέρ, εμφάνιζαν μικρότερη αντοχή στον πόνο (μείωση σχεδόν 5%).

Σε ψυχολογικό επίπεδο, στην πρώτη ομάδα αναπτύχθηκε μεγάλη συναισθηματική σύνδεση μεταξύ των μελών της σε σχέση με την δεύτερη ομάδα, αν και οι εθελοντές της πρώτης εμφάνισαν, επίσης, αρνητική ψυχική διάθεση, λόγω της δραματικής ταινίας που μόλις είχαν παρακολουθήσει. Τα αποτελέσματα, βέβαια, είχαν και τις μεμονωμένες εξαιρέσεις τους. Ούτε όλοι από την πρώτη ομάδα εμφάνισαν μεγαλύτερη αντοχή στο πόνο, ούτε μεγαλύτερη σύνδεση με την ομάδα τους. 

Ποιά είναι τα συμπεράσματα; Στην σχετική δημοσίευσή τους στο περιοδικό της Βασιλικής Εταιρείας Επιστημών της Βρετανίας "Open Science", oι επιστήμονες με επικεφαλής τον καθηγητή ανθρωπολογίας και εξελικτικής ψυχολογίας Robin Dunbar, κατέληξαν ότι τα αποτελέσματα της μελέτης εξηγούν σε μεγάλο ποσοστό γιατί στους περισσότερους ανθρώπους αρέσει να βλέπουν διαρκώς στην τηλεόραση ή τον κινηματογράφος τις ίδιες πολλές φορές ταινίες, ακόμη κι αν η κατάληξη είναι να δακρύζουν ή να στεναχωριούνται, ενώ παρόμοια αποτελέσματα έχει και η ανάγνωση ανάλογου περιεχομένου μυθιστορημάτων.

Φάνηκε δηλαδή ότι υπάρχει βιολογική εξήγηση στην απόλαυση ενός δραματικού βιβλίου, κάτι που η ειδική φιλόλογος στην μελέτη του έργου του Σεξπιρ Shophie Dunak εξηγεί: "Μπορείς, όντως, να "φτιαχτείς" με την ενδορφίνη διαβάζοντας το δραματικό περιεχόμενο ενός βιβλίου"

 Ο καθηγητής Dunbar λέει ότι κάτι τέτοιο, εξηγεί επίσης γιατί στα πολύ παλιά χρόνια, οι άνθρωποι σε ολόκληρη τη γη, τρελαίνονταν να κάθονται όλοι μαζί και να ακούν ιστορίες για θεούς και δαιμόνια.  

Πηγη:sciencemag.org