Τελευταίες ημέρες μιας σπουδαίας έκθεσης στο Arch

Τελευταίες ημέρες μιας σπουδαίας έκθεσης στο Arch

Κοντά στις εκθέσεις διεθνών καλλιτεχνών όπως οι Άνσελμ Κίφερ και Σίντι Σέρμαν, χαρήκαμε το φετινό καλοκαίρι στην Αθήνα το ντεμπούτο του Γιου Νισιμούρα (Yu Nishimura). Στον όμορφο χώρο του ARCH, ένα μεσοπολεμικό κτίριο στις παρυφές της Πλάκας, την τελευταία πενταετία έχουμε την ευκαιρία να γνωρίζουμε δημιουργούς από όλο τον κόσμο. Λιγοστές, αλλά προσεκτικά επιλεγμένες προτάσεις από την Αταλάντη Μαρτίνου (ιστορικός τέχνης και κεραμίστρια), φανερώνουν από νωρίς τη βούλησή της να συνδεθεί με τη νεότερη γενιά των εικαστικών που βάζουν πλώρη για μεγάλα πράγματα (χαρακτηριστικό παράδειγμα η έκθεση του Μάθιου Γουόνγκ, του πρόωρα χαμένου Καναδού ζωγράφου που τα έργα του γίνονται πλέον ανάρπαστα στους διεθνείς οίκους).

Γεννημένος στην Καναγκάουα τη δεκαετία του 1980, ο Νισιμούρα βρίσκει αναφορές στο άνιμε και τη φωτογραφία δρόμου. Η ζωγραφική του πρόταση στην απλοχωριά και το λευκό του Arch, σε τυλίγει με μία αύρα ονειρική («Sleep walk» την τιτλοφορεί). Πορτρέτα μνημειακά που αναπόφευκτα θυμίζουν τα κοσμαγάπητα ιαπωνικά κόμικς, προβάλλουν στιβαρά λόγω μεγέθους και ταυτοχρόνως πάλλοντα, εκπέμποντας μια παράδοξη γοητεία. Όμως, δεν έχουν τη βιαιότητα του πλακάτου, έντονου χρώματος που χαρακτηρίζει τα μάνγκα. Φιλοτεχνημένα με μια παλέτα συγκρατημένη, με μια θολούρα που σχηματίζεται ως εφέ στο περίγραμμα, σε κοιτούν με συμπόνια, αλλά δε σ’ αφήνουν. Η μνήμη τους σε ακολουθεί. Εικόνες ρευστές που αιωρούνται ανάμεσα στη φαντασία και την καθημερινότητα.

Ο Νισιμούρα επαναδιαπραγματεύεται θέματα της κλασικής ζωγραφικής, όπως ένα άνθος, το βουβό πλήθος της πόλης, ένα πρόσωπο, και συστήνεται στο ευρωπαϊκό κοινό ως ζωγράφος πόλης που κομίζει τον εξωτισμό και την ευαισθησία της Ανατολής. Ονειρεμένες και απόκοσμες, οι σκηνές του χαρακτηρίζονται από ψυχολογική ένταση που διαταράσσει το σύνορο μεταξύ πραγματικότητας και επέκεινα. Οι συνθέσεις του έχουν αυτό το λεπταίσθητο φίλτρο – φέροντας μνήμες από τον Ρίχτερ - που υποψιάζει για μια άλλη πραγματικότητα, που δεν είναι ορατή ή αισθητή. Ακόμη και η παρουσία μιας γάτας - πανταχού παρούσα στις εκθέσεις του -, προβάλλει περίπου όπως η γάτα του Τσέσαιρ δίνοντας την απάντηση στον θεατή που αναρωτιέται για την αλήθεια: «Εξαρτάται από το που θέλεις να πας».

Μη χάσετε την έκθεση του Γιου Νισιμούρα στο Arch (στον πεζόδρομο της Γκούρα 5, απέναντι από την Πύλη του Αδριανού). Έως το Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2024.