Το Ελληνικό Χρηματιστήριο μπορεί να θεωρηθεί ως ένα φυτώριο επενδυτών που έχουν εθιστεί στις διακυμάνσεις. Το διάγραμμα της Αγοράς από το 2007 και μετά παρουσιάζει έντονο ανάγλυφο λόγω των ισχυρών και πολλών πτώσεων που έχουν καταγραφεί σε μια σχετικά σύντομη περίοδο. Αν εξαιρέσει κανείς το ψυχολογικό φορτίο που συνεπάγεται για τους συμμετέχοντες, οι εντάσεις αυτές σηματοδότησαν τοπικούς και μακροχρόνιους πυθμένες ευκαιριών σε όσους είχαν την δυνατότητα να κλείσουν τα μάτια και να περιμένουν.
Βέβαια υπήρξαν και περιπτώσεις που η ανάκαμψη για μερικές μετοχές δεν ήρθε ποτέ, ενώ πολλοί από τους επενδυτές που έκλεισαν τα μάτια δεν είδαν ποτέ φως. Αυτό οφείλεται στην φύση και την μοναδικότητα των γεγονότων που οδήγησαν σε αυτές τις ακραίες καθοδικές υπερβολές. Τα καλά νέα ωστόσο είναι ότι για τους περισσότερους που πήραν την απόφαση και έκαναν το «άλμα της πίστης» η ανταμοιβή στο βάθος του χρόνου ήταν πλουσιοπάροχη και ανάλογη του ρίσκου που ανέλαβαν.
Εστιάζοντας περισσότερο στο παρόν, η τρέχουσα δεκαετία εμφανίζει δύο «σκληρές» πτωτικές περιόδους. Αναφερόμαστε στον Μάρτιο του 2020 και στον Μάρτιο του 2022. Η πτώση του Γενικού Δείκτη την περίοδο του 2020 ολοκληρώθηκε στις 469,55 μονάδες καταγράφοντας απώλειες 50,5% από το σημείο εκκίνησης της πτώσης. Φέτος η πτώση που ξεκίνησε από τα ψηλά των 970 μονάδων έχει καταγράψει μια πορεία απωλειών 19% ως το χαμηλό των 788,8 μονάδων της 8ης Μαρτίου. Η πτώση δεν είναι ίδιας έντασης σε ποσοστό αλλά έχει ως κοινό γνώρισμα την γρήγορη και συνεχή πίεση του Δείκτη: Η αγορά υποχώρησε μέσα σε δύο εβδομάδες μια απόσταση που χρειάστηκε στο παρελθόν ένα χρόνο ανόδου για να την καλύψει.
Η πιθανότητα να χάσει κανείς το κεφάλαιο του επενδύοντας στο κλείσιμο της 18ης Μαρτίου του 2020 ήταν πολύ μικρή: Μόλις 16 μετοχές είχαν απώλειες στο κλείσιμο της 16ης Φεβρουαρίου εκ των οποίων η μία ήταν η Τράπεζα Πειραιώς για τους λόγους που συνδέονται με την περυσινή αύξηση κεφαλαίου (βλ. μοναδικά γεγονότα). Στον αντίποδα είχαμε 66 μετοχές με τριψήφιο ποσοστό κερδών. Ακόμα και αν οι τοποθετήσεις δεν έγιναν στο χαμηλό της αγοράς αλλά 10% υψηλότερα όταν η Αγορά αποφορτίστηκε από τις έντονες διακυμάνσεις, η εικόνα ήταν και πάλι συντριπτικά ανοδική και οι αποδόσεις πολύ ικανοποιητικές. Εκ των υστέρων βέβαια όλα φαίνονται εύκολα και αυτονόητα ωστόσο όταν «η μπάλα καίει» και οι πωλήσεις γίνονται στην λογική του «δεν υπάρχει αύριο» η απόφαση για ανάληψη ρίσκου περιέχει μια τεράστια ψυχολογική υπέρβαση.
Πάμε τώρα στο δια ταύτα: Τα χαμηλά του φετινού Μαρτίου φαίνεται ότι μπορεί να είναι τα χαμηλά έτους με όσα είναι ήδη γνωστά. Το αρχικό μοτίβο των έντονων διακυμάνσεων έχει ξεθυμάνει και οι εταιρίες που τα οικονομικά τους στοιχεία έχουν έκθεση στην Ουκρανική κρίση έχουν εντοπιστεί και σε πρώτο χρόνο έχουν ενσωματώσει το μεγαλύτερο μέρος από τις επιπτώσεις στην αποτίμηση τους. Ευκαιρίες ακόμα υπάρχουν, μια ματιά στα μερίσματα που έρχονται ως το καλοκαίρι σε συνδυασμό με την προοπτική της χρονιάς δίνει αμέσως κάποιες γρήγορες απαντήσεις. Αν μη τι άλλο για όσες εταιρίες δεν έχουν εμπλοκή και τα θεμελιώδη τους είναι ανθηρά η κάλυψη του μεγαλύτερου μέρους των πρόσφατων απωλειών τους είναι το βασικό τους χρηματιστηριακό σενάριο. Και η απόδοση αυτή κάθε άλλο παρά αμελητέα είναι.
Στους παρακάτω πίνακες επισημαίνονται οι μετοχές που είχαν τον πρώτο λόγο στην ανάκαμψη μετά τα χαμηλά της πανδημίας του 2020, πόσο έχασαν από το υψηλό του Φεβρουαρίου και ποια ήταν η απόδοση τους μέχρι και το κλείσιμο της περασμένης Δευτέρας.
