Του Ανδρέα Τσιλογιάννη*
Σαν Ρέμο 1994. «Strani amori».
Η Laura Pausini, πασίγνωστη Ιταλίδα διεθνούς φήμης, τραγουδίστρια, παρουσιάζει στο Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο του 1994 το τραγούδι «Strani Amori» η απόδοση στα ελληνικά «Παράξενοι Έρωτες» , με το οποίο καθιερώνεται όχι μόνο στην ιταλική αλλά και στην παγκόσμια μουσική βιομηχανία.
Ο "παράξενος έρωτας" της ιταλικής οικονομίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση και η 'αναγέννηση' του φασισμού.
Οικονομική Έκθεση «O.R.G.». Τορίνο Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2018.
Ο Βιτσέντζο Μπόκια, πρόεδρος της μεγάλης συμβουλευτικής ιταλικής εταιρίας «Confidustria», η οποία δραστηριοποιείται στον τομέα προώθησης δράσεων των ιταλικών εταιριών στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στον υπόλοιπο κόσμο, πραγματοποιεί μια βαρυσήμαντη ομιλία στην οικονομική - βιομηχανική έκθεση του Τορίνο, η οποία γίνεται θέμα της εβδομάδας σε όλα τα ιταλικά μέσα και ταράζει το πολιτικό σύστημα της Ιταλίας.
Ο σημαντικός οικονομικός παράγοντας γνωστοποιεί, στο κοινό της εκθέσεως, την πραγματική κατάσταση της ιταλικής οικονομίας, η οποία, όπως τονίζει, κινδυνεύει να βυθιστεί περισσότερο στο τούνελ της κρίσης, εάν η κυβέρνηση δεν προχωρήσει άμεσα σε περικοπές των δαπανών ύψους 4 εκατ. ευρώ.
Ο πρόεδρος της «Confidustria» αναφέρει στο κοινό της έκθεσης πως η χρονοκαθυστέρηση που παρατηρείται, ως προς την επίτευξη της τελικής συμφωνίας, ανάμεσα στη Ρώμη και στις Βρυξέλλες για την έγκριση του ιταλικού προϋπολογισμού, είναι ικανή να βυθίσει ακόμα περισσότερο τη χώρα μέσα στο τούνελ της τραπεζικής κρίσης.
Ο Βιτσέντζο Μπόκια σημειώνει πως για να σωθεί η οικονομία θα πρέπει, ενδεχομένως, να παρέμβει ο Πρόεδρος Ματαρέλα και να ζητήσει , όπως ορίζουν οι νόρμες του Ιταλικού Συντάγματος, ή την παραίτηση της κυβέρνησης Κόντε ή την αντικατάσταση των αντιπροέδρων και μελών του υπουργικού συμβουλίου Λουίτζι ντι Μάιο και του Ματέο Σαλβίνι , εάν δεν υπάρξει στο επόμενο Εurogroup άμεση συμφωνία με τους εταίρους στο θέμα του προϋπολογισμού.
Η ιταλική κυβέρνηση έχοντας ως βασικούς πρωταγωνιστές στην κρίση με τις Βρυξέλλες τους κυβερνητικούς εταίρους, τον Ματέο Σαλβίνι από τη Λέγκα του Βορρά και τον Λουίτζι ντι Μάιο από το πάλαι ποτέ αντισυστημικό, πλέον, κυβερνητικό κίνημα των 5αστέρων , κατορθώνει να φθάσει την οικονομία στα όρια της κατάρρευσης.
O ιταλικός προϋπολογισμός έχει ήδη απορριφθεί δύο φορές από τις Βρυξέλλες, μετά δυσκολίας και μέσω συμβιβασμού και υπό τη σκιά του Brexit θα λάβει τις επόμενες μέρες το πράσινο φως της επιτροπής για ευνόητους λόγους.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται έξι μήνες πριν από τις πιο κρίσιμες ευρωεκλογές της ιστορίας, καλείται στη συγκεκριμένη δύσκολη συγκυρία να αντιμετωπίσει και την ιταλική κρίση.
Η πραγματική κατάσταση της ιταλικής οικονομίας
Άπαντες γνωρίζουν πως η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί ν' αντέξει, κυρίως δεν μπορεί να σηκώσει και να διαχειριστεί μια παρατεταμένη και συνεχιζόμενη ιταλική κρίση με απρόβλεπτες συνέπειες.
Σοβαροί βιομηχανικοί, οικονομικοί, πολιτικοί, δημοσιογραφικοί και τραπεζικοί κύκλοι της χώρας, σχολιάζουν, με τρόπο γλαφυρό, την «ιταλική κρίση», τονίζοντας, πως στην κυβέρνηση βρίσκονται, αυτοί που μιλούν πολύ χωρίς να ξέρουν τι λένε και τι κάνουν, παρέα με τις αναγεννημένες φασιστικές μούμιες της μαύρης περιόδου, όχι μόνο, της ιταλικής αλλά της παγκόσμιας ιστορίας.
Το ιταλικό spread, μόλις την περασμένη εβδομάδα, φθάνει και ξεπερνάει τις 450 μονάδες, αποτελεί τον μεγάλο βραχνά στις σχέσεις της Ρώμης με τις Βρυξέλλες.
Η οικονομία κινείται εντός ρυθμού ανάπτυξης της τάξεως του 2,4 %, το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν είναι στα 2,400 τρις $, το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν είναι στα 2,182 τρις $, όταν το τραπεζικό χρέος των εγχώριων τραπεζών ξεπερνάει τα 450 δισ. ευρώ.
Το ιταλικό «αποθεματικό»: Το μεγάλο αγκάθι της κρίσης
Το μεγάλο αγκάθι για την ιταλική κυβέρνηση είναι το αδιευκρίνιστο αποθεματικό της χώρας.
Η κυβέρνηση του αμφιλεγόμενου καθηγητή της νομικής Τζιουζέπε Κόντε έχει επιδοθεί σε έναν αγώνα υποσχόμενων φοροαπαλλαγών, με ειδικές ρυθμίσεις που θα φθάσουν το 50 %, για όσους εκ των Ιταλών φορολογουμένων εμπιστευτούν το τραπεζικό σύστημα, επανατοποθετώντας, στο άμεσο διάστημα, εντός των ιταλικών τραπεζών τις αποταμιεύσεις που βρίσκονται είτε στα ιταλικά σπίτια, είτε σε τράπεζες του εξωτερικού.
Ο παγκόσμιος χαρακτήρας της ιταλικής οικονομίας
Ο παγκόσμιος χαρακτήρας της ιταλικής οικονομίας αποτελούσε και αποτελεί τροχοπέδη για όλες τις ιταλικές κυβερνήσεις.
Είναι σχεδόν αδύνατο, όχι μόνο για την ιταλική κυβέρνηση, αλλά και για την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, αρχικά να οριοθετήσει το συνολικό αποθεματικό των ιταλικών νοικοκυριών και έπειτα να γίνουν προσπάθειες επιστροφής στις ιταλικές τράπεζες, αλλάζοντας την εικόνα της ιταλικής οικονομίας.
Οι κοντινοί οικονομικοί παράδεισοι με την Ιταλία
Εντός της Ιταλίας, μέσα στη Ρώμη, βόρεια, νότια, ανατολικά, δυτικά της χώρας, σε κτήσεις μέσα στο έδαφος γειτονικών χωρών, αλλά και στην απέναντι ακτή του Ατλαντικού, υπάρχουν σημαντικοί οικονομικοί παράδεισοι, όπου οι Ιταλοί , ελέω και του παγκόσμιου χαρακτήρα της οικονομίας έχουν τραπεζικούς λογαριασμούς με εκατομμύρια καταθέσεων.
Στη Ρώμη βρίσκεται το παπικό Κράτος του Βατικανό, ανατολικά και στις ακτές της Αδριατικής συναντάμε το Σαν Μαρίνο, δυτικά κυριαρχεί το αφορολόγητο πριγκιπάτο του Μονακό, στα βόρεια δεσπόζει η Ελβετία.
Ο ιταλικός βορράς εμπιστεύεται περισσότερο τις ελβετικές από τις ιταλικές τράπεζες και να αγαπάει παράφορα το ελβετικό φράγκο.
Στο ελβετικό έδαφος τοποθετείται η ιταλική πόλη «Campione d' Italia», η οποία ανήκει στην περιφέρεια της Λομβαρδία, με τεράστιο τουριστικό ενδιαφέρον καθώς βρίσκεται στις ελβετικές ακτές της λίμνης του Κόμο.
Η «Campione d'' Italia», αν και καθαρά ιταλική πόλη εντός ελβετικού εδάφους, δέχεται στις συναλλαγές το ευρώ, όταν επίσημο νόμισμα είναι το ελβετικό φράγκο και με τους Ιταλούς κατοίκους να βρίσκονται εντός της ελβετικής νομοθεσίας και με δικαίωμα καταθέσεων στις ελβετικές τράπεζες.
Στα νότια της Ιταλίας σε απόσταση αναπνοής από τη Σικελία βρίσκεται ο παγκόσμιος φορολογικός παράδεισος της Μάλτα.
Αδιευκρίνιστος, αλλά νόμιμος, ο αριθμός των ιταλικών «offshore» εταιριών που έχουν έδρα τη Βαλέτα.
Ο ρόλος της Τράπεζας του Βατικανό
Εντός της Ρώμης βρίσκεται το παπικό κράτος του Βατικανού, όπου μεταξύ πολλών ιδρυμάτων λειτουργεί και το «Ινστιτούτο για τα Έργα της Θρησκείας», 'Istituto per le Opere di Religione - Ι.Ο.R.' με σκοπό την διαχείριση της παπικής και όχι μόνο περιουσίας.
Οικονομικοί κύκλοι κάνουν λόγο πως η συγκεκριμένη τράπεζα διαθέτει ακίνητη περιουσία άνω των 1,5 δις ευρώ, μεγάλες ποσότητες χρυσού, ενώ στην ιδιοκτησία αυτής βρίσκονται πάνω από 2.500 ακίνητα στη Ρώμη και στην υπόλοιπη Ιταλία.
O ρόλος της ιταλικής μαφίας και της ναπολιτάνικης Καμόρα στην ιταλική οικονομία
Αν οι μαφιόζοι του ιταλικού Βορρά, στον νότο η Καμόρα και στη Σικελία - Αμερική η Κόζα Νόστρα, αποφάσιζαν να τοποθετήσουν τα μαύρα ταμεία των οργανώσεων στο τραπεζικό σύστημα της χώρας , σήμερα, δεν θα κάναμε λόγο για την ιταλική κρίση.
Για να μιλάμε ξεκάθαρα
Την επόμενη εβδομάδα και κατά την διάρκεια της συνεδρίασης του Eurogroup θα εγκριθεί , με αμοιβαίες υποχωρήσεις των εμπλεκόμενων πλευρών, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο προϋπολογισμός της ιταλικής κυβέρνησης.
Ας γίνει κατανοητό, πως η πραγματική κόντρα των Βρυξελλών με τη Ρώμη δεν είναι οικονομικού περιεχομένου, αλλά πρωτίστως είναι ιδεολογική και έχει να κάνει με την 'αναγέννηση' του φασισμού, γέννημα - θρέμμα της Ιταλίας.
Οι ευρωεκλογές πλησιάζουν.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση καλείται να διαχειριστεί, κυρίως να αντιμετωπίσει , εκτός του Brexit, την απρόβλεπτη ιταλική κρίση, η οποία μελλοντικά και υπό προϋποθέσεις να επηρεάσει ακόμα και τη συνέχεια του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.
Ας γίνει αντιληπτό, πως η Ιταλία για τους Ιταλούς , είναι πάνω από όλους και από όλα, κυρίως, ας μη ξεχνάμε, πως όλοι οι δρόμοι, ακόμα και του φασισμού και του ναζισμού, ιστορικά τουλάχιστον, όχι μόνο οδηγούν στη Ρώμη, αλλά ξεκινούν από την ιταλική πρωτεύουσα.
Αrrivederci Ιtalia!
*Ο κ. Ανδρέας Τσιλογιάννης είναι δημοσιογράφος - πολιτικός αναλυτής.
**Ο αρθρογράφος έχει ζήσει και έχει φοιτήσει στην Ιταλία.
