Του Δρος Σπύρου Πλακούδα
Εσχάτως ουκ ολίγοι «αναλυτές», αυτό-προσδιοριζόμενοι ως οι «φωνές της κοινής λογικής», εξηγούν και επεξηγούν στην πανικόβλητη κοινή γνώμη πως δεν υπάρχει «αντίδοτο» στον διαρκώς κλιμακούμενο αναθεωρητισμό της Άγκυρας. Ουδέν αναληθέστερον τούτου. Μια μικρή χώρα στον Κόλπο, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, αναμετρώνται ως Δαυίδ εναντίον όχι ενός αλλά δύο Γολιάθ (Ιράν και Τουρκία) δίχως ηττοπάθεια. Η δράση των Εμιράτων για την ανάσχεση της Τουρκίας [1] εσχάτως οφείλει να παραδειγματίσει τους κυβερνώντες στη «Νήσο των Μακάρων».
Το Εμιράτα απαντούν εμπράκτως και δυναμικώς στην εξάπλωση της Τουρκίας παρά την ασυμμετρία ισχύος. Κατ' αρχάς, επιχειρούν να υπονομεύσουν τη «Ζώνη των Μαργαριταριών» της Τουρκίας (Σουακίν στο Σουδάν, Μογκαντίσου στην Σομαλία και Ντόχα στο Κατάρ). Η έξωση του (φιλότουρκου) δικτάτορος Μπασίρ στο Σουδάν εξουδετέρωσε την συμφωνία μεταξύ Σουδάν και Τουρκίας για το Σουακίν [2] ενώ ένας εκ των όρων για την άρση του εμπάργκο κατά του Κατάρ αφορά την εκδίωξη της Τουρκικής στρατιωτικής βάσης από τον Κόλπο. Οι πρόσφατες συζητήσεις μεταξύ Ριάντ και Ντόχα μάλλον σηματοδοτούν την αρχή της άρσης του εμπάργκο με αντάλλαγμα το κλείσιμο της βάσης – εξ ου οι οργίλες δηλώσεις του Ερντογάν προ ημερών περί Κατάρ.
Εν παραλλήλω, τα Εμιράτα και η Αίγυπτος υποστηρίζουν την Κυβέρνηση του Τομπρούκ εναντίον της χειμαζόμενης Κυβέρνησης της Τρίπολης [3] στη Λιβύη. Διόλου τυχαία, ο Χαφτάρ εξαπέλυσε την δριμύτατη επίθεσή του κατά της Τρίπολης λίγες εβδομάδες μετά τις διαδοχικές επισκέψεις του ιδίου και του Πούτιν στο Αμπού Ντάμπι τον Οκτώβριο. Ο Πούτιν όχι μόνο υποστηρίζει εμμέσως πλην σαφώς τον Χαφτάρ δια χειρός των μισθοφόρων του Wagner Group αλλά διαμεσολαβεί μεταξύ Δαμασκού και Άμπου Ντάμπι για την επανεισδοχή της Συρίας στον Αραβικό Σύνδεσμο. Η άρση της περιφερειακής απομόνωσης της Συρίας θα ενισχύσει δραματικά το χέρι του Άσαντ στο μπρα-ντε-φερ με τον Ερντογάν σε Ιντλίμπ και Ροτζάβα στο εγγύς μέλλον. Η πρόσφατη επικήρυξη του Νταλάν, του αντιπάλου του Μαχμούτ Αμπάς στην Παλαιστίνη και νυν ενοίκου Αμπού Ντάμπι, ως δήθεν τρομοκράτη και η πρόσκληση του Χανίγιε, ηγέτη της Χαμάς και άρα εξ ορισμού εχθρού της Αιγύπτου και των Εμιράτων, προσθέτει μια ακόμα εστία ανάφλεξης.
Τα Εμιράτα «σηκώνουν το γάντι». Δεν αναμένουν από τους μακρόθεν συμμάχους τους (ΗΠΑ) να τους επιλύσουν τα προβλήματα ασφαλείας με το Ιράν ή την Τουρκία. Δρουν εν παραλλήλω σε πολλαπλά μέτωπα δίχως ηττοπάθεια. Εμείς …; Mήπως αντί να υπογράφουμε μόνο μνημόνια συνεργασίας των ΣΕΘΑ των δύο κρατών να διδαχθούμε από τη στρατηγική μιας μικρής χώρας όπως τα Εμιράτα;
Y.Γ. 1. Προτού πιπιλίσουν κάποιοι «στρατηγοί της πολυθρόνας» την καραμέλα περί του «μαύρου χρυσού» κτλ, υπενθυμίζω πως η Ελλάδα προ κρίσεως υπερείχε έναντι των Εμιράτων ως προς το ΑΕΠ. Αλλά τότε η Ελλάδα είχε επενδύσει στην «εξημέρωση του θηρίου» με το «καρότο» της ένταξης στην ΕΕ.
Υ.Γ. 2. Ας διδαχθούμε έστω από τα Εμιράτα ως προς το εθνικό όραμα. Από ένα ψαροχώρι εν έτει το 1971, το Ντουμπάι έχει μετατραπεί σε έναν διεθνή κόμβο (το Νο. 1 αεροδρόμιο της υφηλίου ως προς τον αριθμό των επιβατών και το Νο. 10 λιμάνι της υφηλίου ως προς τον αριθμό εμπορευματοκιβωτίων) και έναν διεθνή τουριστικό πόλο (π.χ. το ψηλότερο κτήριο της υφηλίου Burj Khalifa κτλ). Η σύγκριση με την μιζέρια της πρωτεύουσας λίγα τετράγωνα παραπέρα από τη Βουλή και το συγκεχυμένο όραμα για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Παλιγγενεσία προκαλεί μόνο θλίψη. Έχει καταπέσει το brand name της Ελλάδας σε Mykonos, souvlaki και syrtaki τη στιγμή που το Expo2020 στο Ντουμπάι θα καταπλήξει τη γενιά μας. Μια χώρα με την ιστορία και τον πολιτισμό μας δύναται να δημιουργήσει ένα απείρως δυνατότερο brand name εντός ολίγου. Υπάρχει όραμα; Υπάρχει θέληση;
* O Δρ Σπύρος Πλακούδας είναι Αντιπρόεδρος του ΚΕΔΙΣΑ
[1] Υπενθυμίζεται πως ο Ερντογάν αρέσκεται να εξαπολύει μύδρους κατά των Εμιράτων ως δήθεν ιθύνοντα νου του πραξικοπήματος – παρωδία το θέρος του 2016.
[2] Η λεόντεια υπέρ της Τουρκίας συμφωνία προέβλεπε την εκμίσθωση στην Άγκυρα της νήσου για 99 χρόνια και τη δημιουργία μιας στρατιωτικής βάσης.
[3] Στην κυριολεξία η Κυβέρνηση της Τρίπολης δεν αντιστοιχεί εδαφικά παρά στη Δημαρχία της Τρίπολης και της Μιζράτα.
Φωτογραφία: AP
