Προσπαθούμε να κατανοήσουμε τι είναι αυτό που γιγαντώνει τον μηδενιστικό αντισυστημισμό και στέλνει στη Βουλή όλο και συχνότερα, όλο και περισσότερους «περίεργους», γραφικούς τύπους και «ψώνια» με τα οποία πριν από 20 χρόνια πολλοί έσπαγαν πλάκα, ενίοτε με κακοήθεια βομβαρδίζοντάς τους με πίτσες που δεν είχαν παραγγείλει.
Τα πράγματα έχουν χειροτερέψει. Αυτοί που έκαναν άγρια πλάκα σε κάποιον Δελαπατρίδη, μερικά χρόνια αργότερα τον έστελναν στη Βουλή, θέλοντας να κάνουν πλάκα στο πολιτικό σύστημα.
Αν αμφιβάλλετε, συγκρίνετε τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και τον Κυριάκο Βελόπουλο με τον Αλέξη Τσίπρα, τον Πάνο Καμένο ή τον Μιχαλολιάκο.
Όταν πριν μερικά χρόνια στέλεχος της Χρυσής Αυγής είχε γρονθοκοπήσει, σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση βουλεύτρια της αριστεράς γιατί έκανε ενοχλητικά σχόλια, πολλοί πίστεψαν πως ήρθε το τέλος της Χρυσής Αυγής.
Συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Πολλοί είδαν τον τραμπουκισμό σαν πράξη αντίστασης και απελευθέρωσης.
Αυτό που μαγνητίζει πολλούς από τους οπαδούς τραμπούκων είναι η επίδειξη ωμής βίας ως αντίδοτο στην αίσθηση μιας ταπεινωμένης ύπαρξης. Η αίσθηση της ταπείνωσης πολλαπλασιάζεται από την ψευδή εικόνα ευτυχίας και πλούτου των άλλων που εμφανίζουν τα κοινωνικά δίκτυα.
Το πρόβλημα με τους αντισυστημικούς λαϊκιστές είναι πως προσπαθούμε με λογικά επιχειρήματα να πείσουμε ανθρώπους που σκέφτονται με άλογο τρόπο και άγονται και φέρονται από θυμικές εξάρσεις, με λογικά επιχειρήματα. Τούτο είναι εντελώς απίθανο.
Το παράλογο μπορεί να υποχωρήσει απλά μπροστά σε κάτι περισσότερο παράλογο. Αυτό συμβαίνει. Κάθε επόμενη φάση παραλογισμού είναι χειρότερη από την προηγούμενη.
Ο συντηρητικός Αριστοφάνης ( οι προοδευτικοί καλλιτέχνες μας τον παρουσιάζουν σχεδόν σαν αριστεριστή) το είχε περιγράψει με σαφήνεια στο έργο «Ιππής»: Έναν λαϊκιστή που υπόσχεται τα πάντα μπορείς να τον αντιμετωπίσεις μόνο με έναν χειρότερο λαϊκιστή που υπόσχεται ακόμη περισσότερα.
Οι άπειροι και αδαείς της ηγεσίας Τραμπ στις ΗΠΑ πριν από λίγες μέρες πραγματοποίησαν μια απόρρητη σύσκεψη μέσω μιας ευάλωτης πλατφόρμας και σαν μην έφτανε αυτό, κατά λάθος κάλεσαν και ένα αντιπολιτευόμενο δημοσιογράφο να την παρακολουθήσει.
Όταν αποκαλύφθηκε η εγκληματική γκάφα οι οπαδοί τους αντί να κλονιστούν έγιναν φανατικότεροι.
Στα αίτια της αδυναμίας να αντιληφθούμε πως οι επιλογές και συμπεριφορές μας οδηγούν στα ...βράχια συμπεριλαμβάνεται και η υποβάθμιση της διανοητικής κατάστασης ολοένα και μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού.
Στην εποχή που στις ανεπτυγμένες κοινωνίες ο αριθμός των πτυχιούχων έχει αυξηθεί, οι λειτουργικά αναλφάβητοι είναι περισσότεροι από ποτέ.
Επίσης, ο νεποτισμός, η αναξιοκρατία και κακώς εννοούμενη συμπεριληπτικότητα ανεβάζουν σε θέσεις ευθύνης ακατάλληλους και ανεπαρκείς ανθρώπους με συνέπεια όλες και συχνότερες καταστροφικές επιλογές.
Πριν από λίγες μέρες έλαβα μια συγκλονιστική επιστολή από έναν εκπαιδευτικό: «Τα τελευταία, ωστόσο, χρόνια παρατηρείται μια εμφανής αδυναμία των παιδιών να διαβάσουν κείμενο. «Κολλούν» σε λέξεις, ειδικά όταν είναι κάπως σπάνιες, ενώ συχνά παρατηρείται και λανθασμένος τονισμός λέξεων ή ακόμη και αλλοίωση-παραφθορά των λέξεων...».
Στον αναλφαβητισμό προσθέστε και τη σύγχυση που προκαλούν τα κοινωνικά δίκτυα και θα αντιληφθείτε πως οι κοινωνίες μας μεγαλώνουν πλήθος φρενοβλαβών.
Τον τελευταίο καιρό προβάλλεται στο Netflix η μίνι σειρά Adolescence.
Στη σειρά ένας 13χρονος συλλαμβάνεται για τη δολοφονία μιας συμμαθήτριας. Οι γονείς καθώς δεν τον έβλεπαν να βγαίνει συχνά από το σπίτι δεν ανησυχούσαν για τις παρέες του.
Πλήθη νέων σήμερα μεγαλώνουν μπροστά σε οθόνες και μαθαίνουν την σεξουαλικότητα από βιντεάκια με πορνό και τύπους που λύνουν όλες τις διαφορές με τη βία και τον τραμπουκισμό και λειτουργικά αναλφάβητους που αποκτούν χρήμα και δύναμη. Οι νέοι συνεννοούνται μεταξύ τους με μια γλώσσα ακατανόητη για τους μεγαλύτερους, με emoji που μοιάζουν με ιερογλυφικά.
Οι υψηλής ειδίκευσης και ευημερίας κοινωνίες μας μεγαλώνουν στα σωθικά τους κάποιες φυλές με πρωτόγονες αξίες και μέσα επικοινωνίας.
Όλοι αυτοί είναι φυσικό να αναζητούν πολιτική εκπροσώπηση.
Τις συνέπειες αρχίζουμε να τις βλέπουμε σε όλον τον κόσμο.
Μήνυμα 1: Καλή τύχη σε όλους μας
Καλησπέρα σας, κ. Στούπα, και καλώς επιστρέψατε στα πάτρια εδάφη! Συνεχίζοντας την ανάγνωση-ανάλυση του εξαιρετικού βιβλίου σας, ένιωσα -και πάλι- την ανάγκη να επικοινωνήσω μαζί σας για να σας γνωστοποιήσω κάποια στοιχεία, τα οποία ίσως αποτελέσουν αφορμή για τη συγγραφή κάποιου άρθρου μελλοντικά, καθώς, όπως έχω διαπιστώσει, οι αναλύσεις που πραγματοποιείτε άπτονται και άλλων θεμάτων, όχι αποκλειστικά οικονομικών. Αν, πάλι, κατά την ανάγνωση της επιστολής, βρείτε το περιεχόμενό της παράταιρο των ενδιαφερόντων σας ή του αντικειμένου σας, μπορείτε απλώς να την αγνοήσετε.
Εισαγωγικά θα πρέπει να σας ενημερώσω πως, πέρα από τις αναγραφόμενες ιδιότητες στο κάτω τμήμα κάθε επιστολής μου, η κύρια απασχόλησή μου είναι οι παραδόσεις ιδιαίτερων φιλολογικών μαθημάτων σε μαθητές λυκείου. Ας σημειωθεί πως η επιλογή του απαιτητικού ιδιωτικού τομέα αποτέλεσε συνειδητή επιλογή από τα 18 μου έτη, για την οποία ουδέποτε έχω μετανιώσει - το ίδιο ευελπιστώ να μπορώ να υποστηρίξω και στο εγγύς καθώς και στο απώτερο μέλλον.
Δεν θα σας περιγράψω την κατάσταση της πλήρους διάλυσης που επικρατεί πλέον στα δημόσια σχολεία, αλλά θα επικεντρωθώ σε κάποια πρωτοφανέρωτα περιστατικά, τα οποία παρατηρώ εδώ και πέντε περίπου χρόνια σε μαθητές και μαθήτριες, με το ποσοστό σταδιακά να αυξάνεται διαρκώς.
Φέτος, λοιπόν, συμπλήρωσα 30 έτη παραδόσεων (εργάζομαι από τα 22) και, σε γενικές γραμμές, μπορώ να πω ότι μέχρι πρόσφατα υπήρχαν οι εξής κατηγορίες μαθητών/μαθητριών:
- Μαθητές άριστοι, οι οποίοι μπορούσαν να αντιλαμβάνονται κείμενο και παράλληλα να το διαβάζουν.
- Μαθητές, μέτριοι, οι οποίοι μπορούσαν να διεκδικήσουν υψηλότερη βαθμολογία, αλλά δεν το έπρατταν, οι οποίοι μπορούσαν ωστόσο να αντιλαμβάνονται κείμενο και παράλληλα να το διαβάζουν.
Μαθητές «κακοί», οι οποίοι, παρά την αδυναμία κατανόησης κειμένου, μπορούσαν ωστόσο να διαβάσουν κείμενο.
Όπως γίνεται αντιληπτό, υπάρχει ένα κοινό χαρακτηριστικό όλων των προαναφερθεισών κατηγοριών: η ικανότητα ανάγνωσης κειμένου.
Τα τελευταία, ωστόσο, χρόνια παρατηρείται μια εμφανής αδυναμία των παιδιών να διαβάσουν κείμενο. «Κολλούν» σε λέξεις, ειδικά όταν είναι κάπως σπάνιες, ενώ συχνά παρατηρείται και λανθασμένος τονισμός λέξεων ή ακόμη και αλλοίωση-παραφθορά των λέξεων.
Παράλληλα, άλλα πρωτοφανέρωτα περιστατικά είναι η τρομερή ανορθογραφία, γεγονός που συνήθως αποδίδεται σε δυσλεξία. Εδώ θα πρέπει να σημειώσω πως υπάρχει μια μεγάλη αύξηση των χαρακτηριζόμενων ως δυσλεκτικών παιδιών. Αυτό, βεβαίως, οφείλεται είτε στην ευκολία με την οποία παρέχουν αυτήν την ιδιότητα οι αντίστοιχοι δημόσιοι φορείς, είτε στην επίδραση των κινητών και των τάμπλετ. Ουδέν εκ των δύο αιτίων έχει απασχολήσει μέχρι σήμερα την εκάστοτε ηγεσία του υπουργείου Παιδείας.
Άλλο φαινόμενο (πιο σπάνιο αλλά υπαρκτό) είναι, όταν μαθητές γυρνούν μονή σελίδα, να μην κοιτάζουν την αμέσως επόμενη ζυγή, αλλά την επόμενη μονή (χαρακτηριστική επίδραση της κίνησης του δακτύλου σε κινητό ή τάμπλετ).
Αν, πάλι, με ακούσετε να υπαγορεύω κείμενο, τότε σίγουρα θα θεωρήσετε ότι πάσχω από κάποια μορφή νοητικής υστέρησης εξαιτίας του υπερβολικά αργού ρυθμού. Τούτο συμβαίνει διότι τα παιδιά αδυνατούν να συγκρατήσουν λέξεις διατυπωθείσες προφορικά (ξεχάστε τη στενογραφία που πραγματοποιούσαμε εμείς στο πανεπιστήμιο).
Παράλληλα, υπάρχει μια τραγική έλλειψη γνώσεων ως προς το περιεχόμενο λέξεων, αλλά και την κατανόηση νοημάτων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το εξής: την προηγούμενη Παρασκευή είχα μάθημα με τους μαθητές της Γ’ Λυκείου. Θεματική ενότητα: « φυσικό Περιβάλλον». Από τους 20 μαθητές, οι 19 (κάποιοι από τους οποίους διεκδικούν είσοδο σε ιατρικές σχολές) δεν γνώριζαν λέξεις όπως: «υπερκαταναλωτισμός», «αστυφιλία», «υπέδαφος», «υλοτόμηση», «λαθροθηρία», «ρυπογόνος» και άλλες, ων ουκ έστι αριθμός.
Μαθήτρια-υποψήφια ιατρικής, η οποία στο τετράμηνο έβγαλε 19,4, με ρώτησε τι σημαίνει η λέξη «αφισοκόλληση» (!), ενώ χαρακτηριστικό είναι το εξής περιστατικό: Επιχειρώντας να τους εξηγήσω την καταστροφική δράση των αποβλήτων από τα πυρηνικά εργοστάσια, ξεκίνησα να τους λέω επί λέξει τα εξής: «Τα πυρηνικά απόβλητα των εργοστασίων δεν είναι όπως η φλούδα από το μήλο, την οποία την καθαρίζουμε και την πετάμε στα σκουπίδια.
Υπάρχει σημαντικό πρόβλημα διαχείρισής τους, καθώς δεν μπορούν να ανακυκλωθούν. Έχουν, μάλιστα, εντοπιστεί και περιπτώσεις που αυτά θάβονται μέσα σε βαρέλια στο υπέδαφος, προκαλώντας μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα αλλά και του υπεδάφους». Στο σημείο αυτό με διέκοψε μαθήτρια, επίσης υποψήφια Ιατρικής, ρωτώντας με: «Δηλαδή, κύριε, η μόλυνση προκαλείται από τις φλούδες των μήλων;»!
Για όλα αυτά και για άλλα πολλά, για να μη σας κουράζω, έχω στείλει επιστολές σε κόμματα και στην ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, θέλοντας να κρούσω έναν κώδωνα κινδύνου για ό,τι πρόκειται να ακολουθήσει τα επόμενα χρόνια ως προς την αντιληπτική αλλά και γνωστική ικανότητα των νέων γενιών και επιστημόνων, χωρίς βέβαια να τρέφω αυταπάτες περί δραματικής αλλαγής της κατάστασης.
Όλα αυτά τα παιδιά θα περάσουν σε τμήματα και σχολές και θα αποτελέσουν τους μελλοντικούς οικονομολόγους, μηχανικούς κ.λπ.. Άλλα, πάλι, αδυνατώντας να εισαχθούν σε περιζήτητες σχολές, θα καταφύγουν στη γειτονική Βουλγαρία, για να αγοράσουν κυριολεκτικά ένα πτυχίο Ιατρικής, Οδοντιατρικής ή Φαρμακευτικής (στην πόλη που ζω, το ποσοστό των «επιστημόνων» που προανέφερα ξεπερνά το 90%).
Όλα αυτά ας τα αναφέρω για να επισημάνω την τραγική πτώση της ποιότητας που επικρατεί -και θα επικρατήσει σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό κατά τα επόμενα χρόνια- σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητάς μας. Ας είμαστε ειλικρινείς: τραγωδίες όπως στο Μάτι ή στα Τέμπη, δεν οφείλονται αποκλειστικά στους χειρισμούς μιας λιγότερο ή περισσότερο κακής κυβέρνησης -χωρίς αυτό να αποτελεί δικαιολογία για τους κυβερνώντες-, αλλά σε αυτήν ακριβώς την τρομακτική πτώση της ποιότητας που κατέστη ακόμη μεγαλύτερη με τη φυγή εκατοντάδων χιλιάδων νέων κατά τα έτη της κρίσης, νέοι που δυνητικά θα μπορούσαν να μεταβάλουν το σημερινό πολιτικό, κοινωνικό και επαγγελματικό τοπίο.
Αυτά και καλή μας τύχη!
Με εκτίμηση
Χρήστος Ζηκούλης
Συγγραφέας - Δημοσιογράφος - Σύμβουλος Εκδόσεων
Μήνυμα 2: Ο θάνατος του εμποράκου
Κύριε Στούπα καλημέρα σας
Είμαι καθημερινός αναγνώστη σας , διαβάζω τα άρθρα που παρουσιάζεται στα διάφορα θέματα και τα οποία προσεγγίζεται κυρίως με τον ρεαλισμό ,ο οποίος δυστυχώς έχει χαθεί στην εποχή μας.
Στο άρθρο σας ο Θάνατος του Εμποράκου πολύ σωστά αναδεικνύεται ότι ένα από τα βασικά προβλήματα μεταξύ των άλλων (τραπεζικός δανεισμός , ενοίκια ,ακατάσχετος λογαριασμός κ.α.)που αντιμετωπίζουν σήμερα οι μικρές επιχειρήσεις του Λιανικού Εμπορίου είναι ο άδικος, τιμωρητικός και εξοντωτικός τρόπος τεκμαρτής φορολόγησης που ξαφνικά αποφάσισε η Κυβέρνηση το φθινόπωρο του 2023 και μάλιστα με αναδρομική ισχύ για τη χρήση του 2023.
Η σημερινή κατάσταση που επικρατεί σε όλες τις τοπικές αγορές της χώρας, αυτό άλλωστε υποστήριξαν όλοι οι συνάδελφοι και στη Γεν. Συνέλευση της ΕΣΕΕ της Κυριακής που μας πέρασε, αλλά και τα μηνύματα που στέλνουν όλοι οι συνάδελφοι μας από όλη την Ελλάδα το μικρό Λιανικό Εμπόριο δοκιμάζεται έντονα για ακόμη μια φορά στα τελευταία δεκαπέντε χρόνια και οι αντοχές πλέον εξαντλούνται. Αυτή όμως την εξέλιξη δεν θέλουν να τη κατανοήσουν οι υπεύθυνοι της Κυβέρνησης ,οι οποίοι όχι μόνο δεν γνωρίζουν πώς λειτουργούν οι επιχειρήσεις και τι αντιμετωπίζουν ,αλλά το κυριότερο είναι ότι δεν ακούν τους εκπροσώπους τους.
Η σημερινή πραγματικότητα στις τοπικές μας αγορές δείχνει συνεχή πτώση του τζίρου πάνω από ένα χρόνο, αύξηση των λειτουργικών εξόδων και εάν σε αυτά προστεθεί και η τεκμαρτή φορολόγηση ,τότε ο δρόμος προς την έξοδο εκατοντάδων ή και χιλιάδων μικρών εμπορικών επιχειρήσεων το επόμενο διάστημα είναι πλέον πολύ ορατός.
Το αναγκαστικό κλείσιμο των εμπορικών επιχειρήσεων σε μια τοπική αγορά δεν αφορά μόνο τους ιδιοκτήτες τους και τις οικογένειες τους ,αλλά και την ίδια την Πόλη ,αφού τα εμπορικά καταστήματα βρίσκονται στο κέντρο της και τα κλειστά ισόγεια ακίνητα δημιουργούν μια εντελώς αρνητική και θλιβερή εικόνα σε όλους.
Να τονίσω επίσης τη δήλωση που έκανε ο πρώην υπουργός Οικονομίας την προηγούμενη χρονιά ότι το 2027 πιθανό να καταργηθεί το τεκμαρτό ,δείχνει από τη μια πλευρά ότι είναι ένας νόμος άδικος ,αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι το 2027 θα έχουν απομείνει πολύ λίγες μικρές εμπορικές επιχειρήσεις γιατί δεν θα έχουν πλέον αντέξει και θα έχουν βάλει λουκέτο .
Στα σαράντα πέντε χρόνια που δραστηριοποιούμαι στο χοντρικό και κυρίως στο λιανικό εμπόριο μιας επιχείρησης που έχει συμπληρώσει 102 χρόνια λειτουργίας ,αλλά και στα τριάντα πέντε χρόνια που συμμετέχω στην θεσμική εκπροσώπηση των εμπόρων πρώτη φόρα βλέπω τόση μεγάλη αγωνία και θλίψη στα πρόσωπα των συναδέλφων μου εμπόρων για την επόμενη ημέρα .
Ας αποφασίσει η Κυβέρνηση να σταματήσει τον διωγμό των μικρών εμπορικών επιχειρήσεων ,αυτές που λειτουργούν για πολλές δεκαετίες και που αποτελούν για την κάθε τοπική οικονομία έναν από τους βασικούς της πυλώνες για μπορέσουν να εξακολουθούν να λειτουργούν και να παράγουν πολλαπλασιαστικά οφέλη υπέρ των τοπικών οικονομιών ,της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής .
Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας !!!
Με εκτίμηση
Κωστίκογλου Σωκράτης
Πρόεδρος Συλλόγου Εμπόρων και Επιχειρηματιών
Δήμου Αγρινίου
Μήνυμα 3: Περί τεκμαρτής φορολόγησης
Κε Στούπα,
Διάβασα το χθεσινό σας άρθρο, όπως κάνω καθημερινά άλλωστε με μεγάλη προσοχή, σχετικά με τη δυσαρέσκεια των ελεύθερων επαγγελματιών στην τεκμαρτή φορολόγηση, που εισήχθη με τον Νόμο 5073/2023 κι αφορά ελεύθερους επαγγελματίες, αυτοαπασχολούμενους και ατομικές επιχειρήσεις. Όπως σωστά γράφετε, ορίζει έναν οριζόντιο τρόπο υπολογισμού του φορολογητέου εισοδήματος, ανεξάρτητα από τις ιδιαιτερότητες του κάθε επαγγελματία ή επιχείρησης.
Μόλις είχε ψηφιστεί ο νόμος σας είχα γράψει μια επιστολή, την οποία και είχατε δημοσιεύσει στο capital, που περιέγραφα τις κυριότερες αδυναμίες κι αδικίες του νόμου αυτού.
Είμαι βλέπετε λογιστής και τις γνωρίζω από πρώτο χέρι.
Ας δούμε πάλι μερικά σημεία, που είχα αναφέρει και στην προηγούμενη επιστολή και να τα αναλύσουμε, για να δούμε αν κάποιο ποσοστό των επαγγελματιών έχει δίκιο ή άδικο για την δυσαρέσκεια αυτή.
Πρώτα απ' όλα η τεκμαρτή φορολόγηση φορολογεί οριζόντια όλους τους επαγγελματίες, ανεξάρτητα με το που μένουν και τι επάγγελμα κάνουν. Είτε κάποιος εργάζεται στην Αθήνα, είτε στην επαρχία, είτε είναι λογιστής, είτε τσαγκάρης, το Κράτος θεωρεί ότι πρέπει να έχει το ίδιο ελάχιστο εισόδημα και να πληρώνει τον ίδιο φόρο. Πράγμα που φυσικά δεν ισχύει.
Σωστά η Κυβέρνηση και ο φιλοκυβερνητικός τύπος αναφέρονται στην φοροδιαφυγή κι αναρωτούνται πως κάποιοι επαγγελματίες μπορούν και ζουν δηλώνοντας έσοδα 200 και 300 ευρώ τον μήνα. Δεν λαμβάνουν όμως υπόψη αν αυτός έχει και εισοδήματα από άλλες πηγές, που του επιτρέπει να ζει άνετα με αυτό το εισόδημα. Μπορεί να απασχολείται part time απλά και μόνο για να συμπληρώνει το εισόδημά του και να μην φοροδιαφεύγει.
Γνωρίζω πολλές γυναίκες και έχω και μερικές πελάτισσες, που προσπαθούν ανάμεσα σε οικογένεια, παιδιά, υποχρεώσεις, να βρουν λίγο χρόνο να εξασκήσουν το επάγγελμά τους. Δεν δουλεύουν 8ωρο, αλλά λίγες ώρες την εβδομάδα. Έχουν ανοιχτή επαγγελματική δραστηριότητα όμως, πληρώνουν τους φόρους που τους αναλογούν και το κυριότερο πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές, για να πάρουν σύνταξη.
Έχουν έσοδα από ενοίκια, τόκους ή άλλη περιουσία και συμπληρώνει το εισόδημά τους ο σύζυγος. Έτσι μπορούν να ζουν άνετα.
Το Κράτος δεν δέχεται και δεν συνυπολογίζει τα υπόλοιπα έσοδά τους στον τεκμαρτό υπολογισμό.
Άρα δεν ζουν με 200-300 ευρώ, αλλά μπορεί να έχουν 2.000 έσοδα από άλλα εισοδήματα κι από αυτά τα 200-300 ευρώ να είναι από το επάγγελμά τους. Ο νόμος για το τεκμήριο δικαιολογεί μόνο τα έσοδα από μισθωτές υπηρεσίες, δεν αναγνωρίζει τόκους, μερίσματα, κέρδη από μετοχές, από ΕΓΕΔ, ενοίκια κλπ.
Νέα μητέρα οδοντίατρος. Χρόνια στο επάγγελμα, τους τελευταίους μήνες της εγκυμοσύνης δεν δούλευε καθόλου με αποτέλεσμα εκείνη τη χρονιά να δηλώσει ζημιές στο Ε3 της, λόγω ενοικίου, λογαριασμών και ΕΦΚΑ που έτρεχαν, παρότι δεν εργαζόταν.
Μετά, όσο είναι νέα μητέρα, δουλεύει 2-3 ώρες την ημέρα, όσο αντέχει, απλά για να έχει επαφή με το επάγγελμα και να μην χάσει τους λίγους πελάτες της. Δεν έχει οικονομικό βιοποριστικό πρόβλημα, ο σύζυγος βγάζει αρκετά χρήματα κι έχουν κι άλλα εισοδήματα. Είναι επιλογή της.
Μας έλεγε ο κος Χατζηδάκης πως υπάρχει δυνατότητα να γίνει ένσταση και με αίτηση στην εφορία να γίνει έλεγχος. Αστεία πράγματα, κανείς ελεγκτής δεν θα κάνει ποτέ δεκτή την αίτηση κάποιου και να αποδεχτεί να πληρώσει λιγότερο φόρο, πρώτα απ' όλα θα έχει πρόβλημα με την υπηρεσία του. Για να έχει το κεφάλι του ήσυχο και για να μην κατηγορηθεί, θα την απορρίψει. Ας μας πουν από τις αιτήσεις που έγιναν, πόσες έγιναν δεκτές;
Χαρακτηριστική περίπτωση φίλη, μητέρα, μηχανικός, με 2 παιδιά ΑΜΕΑ, έχει ανοιχτά βιβλία μόνο και μόνο για να πληρώνει ασφαλιστικές εισφορές και να έχει ασφάλεια αυτή και τα παιδιά της.
Δεν εργάζεται στ΄ αλήθεια, γιατί έχει μεγάλο εισόδημα από ενοίκια και αφορολόγητα ομόλογα τους Δημοσίου. Μηδέν έσοδα, πληρώνει ασφαλιστικές εισφορές.
Έκανε προχθές τη φορολογική της δήλωση, ο νόμος λέει οτι μονογονεϊκές οικογένειες με παιδιά πληρώνουν το μισό τεκμήριο. 'Έστειλε λοιπόν τη δήλωσή της, πατώντας το ανάλογο κουμπάκι στο Ε1, ώστε να πάρει την έκπτωση. Της έβγαλε μήνυμα: Κωδικός 047 Έχετε ζητήσει να υπαχθείτε σε μείωση του ελάχιστου καθαρού εισοδήματος από επιχειρηματική δραστηριότητα λόγω πολύτεκνης ή μονογονεϊκής ιδιότητας. Μπορείτε να συνεχίσετε την υποβολή της δήλωσής σας η οποία θα εκκαθαριστεί αφού προσκομίσετε ή αποστείλετε για έλεγχο τα σχετικά δικαιολογητικά.
Δεν γράφει ποια δικαιολογητικά! Υποθέτω εννοεί το πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης, να αποδείξει ότι έχει παιδιά; Μα αφού αναγράφονται στο Ε1 και μάλιστα τα παιδιά έχουν κι αναπηρία άνω του 67%.
Ζητούν δικαιολογητικά για κάτι που δεν χρειάζεται, γιατί υπάρχουν ήδη τα στοιχεία. Απλά η εφορία θέλει να κάνει τη ζωή δύσκολη από όσους πρέπει να πληρώσουν λιγότερο φόρο.
Το ίδιο είχε συμβεί στην ίδια και πέρυσι. Κάθε χρόνο γίνεται το ίδιο και θα συνεχίσει. Έχει και συνέχεα...
Πέρυσι λοιπόν τους έστειλε τα δικαιολογητικά στην πλατφόρμα, γιατί μόνο μέσω πλατφόρμας πλέον μπορούν και γίνονται αυτές οι δουλειές. Λόγω μετακόμισης και συγχώνευσης των εφοριών και λόγω φόρτου εργασίας των υπαλλήλων, με τα τόσα χαρτιά και τους υποχρεωτικούς ελέγχους που κάνουν, η εκκαθάριση καθυστέρησε μήνες.
Με αποτέλεσμα να χάσει το voucher για το σχολείο των παιδιών, που απαιτούσε εκκαθαριστικό σε ορισμένη προθεσμία. Είμαι περίεργος να δω τι θα γίνει φέτος....
Χ. Χλιβέρης
Σχόλιο: Παρακαλώ οι επιστολές να είναι σύντομες, με πεζά και ορθογραφία. Επίσης δεν είναι εφικτό να δημοσιεύονται περισσότερες από 1-2 καθημερινά
