Του Νίκου Μελέτη
Σοβαρό πλήγμα στη διαδικασία για την εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών επιφέρει η εξώθηση σε παραίτηση του Νίκου Κοτζιά, που μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα είναι οι «πατέρες» της Συμφωνίας, η οποία φέρει και την υπογραφή του πρώην υπουργού Εξωτερικών.
Η χθεσινή εξέλιξη έρχεται την πιο κρίσιμη στιγμή της διαδικασίας εφαρμογής της Συμφωνίας, δυσκολεύοντας και την αποστολή του Ζόραν Ζάεφ να συγκεντρώσει τις 80 ψήφους που απαιτούνται για την έγκριση των συνταγματικών αλλαγών στη Βουλή, καθώς το μήνυμα που εκπέμπεται είναι ότι ο κ. Τσίπρας οδήγησε σε παραίτηση τον άνθρωπο που διαπραγματεύθηκε και υπέγραψε τη Συμφωνία, επιλέγοντας να πορευθεί μαζί με τον πιο επιφανή πολέμιο αυτής, τον υπουργό Άμυνας Π. Καμμένο.
Την στιγμή που η Συμφωνία των Πρεσπών έχει σε μεγάλο βαθμό απονομιμοποιηθεί στα Σκόπια μετά το Δημοψήφισμα και ενώ ο κ. Ζάεφ επιστρατεύει κάθε επιχείρημα, έστω και αντισυμβατικό για να κερδίσει τις ψήφους των βουλευτών της αντιπολίτευσης, η είδηση της παραίτησής του Ν. Κοτζιά, ενισχύει περισσότερο την επιχειρηματολογία του VMRO-DPMNE που επιμένει ότι δεν πρέπει τώρα να προχωρήσει η Συμφωνία.
Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν καλείται το Κοινοβούλιο της πΓΔΜ να εγκρίνει συνταγματικές αλλαγές που κατοχυρώνουν την αλλαγή του συνταγματικού ονόματος, όταν στην Ελλάδα που αναλογεί η εκπλήρωση του επομένου σκέλους της εφαρμογής της Συμφωνίας, είναι πλέον εντελώς αμφίβολη η επικύρωση της.
Τα καθησυχαστικά μηνύματα που επιχείρησε να στείλει χθες ο κ. Τσίπρας προς τα Σκόπια ότι τίποτε δεν αλλάζει και ότι ο ίδιος θα εγγυηθεί την εφαρμογή της Συμφωνίας και ότι πλέον «δεν θα επιτρέψει διγλωσσία», δεν μπορούν να διασκεδάσουν τις ανησυχίες στα Σκόπια, καθώς το πρόβλημα στην κυβέρνηση παραμένει και μετά την απομάκρυνση του Ν. Κοτζιά: ο κ. Καμμένος θεωρεί ότι η Συμφωνία των Πρεσπών παραδίδει το όνομα στα Σκόπια, και όπως ο ίδιος επανειλημμένα έχει δηλώσει (χωρίς να έχει αλλάξει κάτι από χθες) δεν θα επιτρέψει στην κυβέρνηση να φέρει την Συμφωνία των Πρεσπών στη Βουλή.
Η ελπίδα του κ. Καμμένου από την αρχή, ήταν η Συμφωνία των Πρεσπών να κολλήσει στα Σκόπια ώστε να μην βρεθεί στη δύσκολη επιλογή, του να κάνει κολοτούμπα αφήνοντας την συμφωνία να επικυρωθεί με τις ψήφους άλλων βουλευτών, ή να ανατρέψει την κυβέρνηση πριν φέρει την Συμφωνία στη Βουλή.
Ο κ. Τσίπρας, που προβάλλει την Συμφωνία των Πρεσπών ως ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα της κυβέρνησής του, θα επιθυμούσε ένα γρήγορο κλείσιμο της Συμφωνίας στη σκοπιανή Βουλή, ώστε να έχει ελεύθερο το πεδίο δράσης μετά, καθώς ακόμη κι αν ο Π. Καμμένος δεν αλλάξει στάση και επιχειρήσει την ανατροπή της κυβέρνησης, ο ίδιος θα έχει να προβάλει ένα «προοδευτικό» καθαρό μήνυμα στις εκλογές, απαλλαγμένο από τα βαρίδια των ΑΝΕΛ.
Όμως και στην περίπτωση που ο κ. Ζάεφ δεν συγκεντρώσει την πλειοψηφία των 2/3 στη Βουλή και οδηγήσει την χώρα του σε πρόωρες εκλογές ο κ. Τσίπρας θα έχει προς τα έξω ένα πειστικό επιχείρημα, ότι η άλλη πλευρά είναι αυτή που ευθύνεται για την καθυστέρηση στην εφαρμογή της συμφωνίας και έτσι η συγκυβέρνηση θα διασώζεται, παρά το γεγονός ότι το ονοματολογικό θα αποτελεί κινούμενη άμμο για την κυβέρνηση του..
Γιατί η «εντολή» που έδωσε χθες για «τέλος στη διγλωσσία» εντός της κυβέρνησης, προφανώς δεν μπορεί να δεσμεύσει τον Π. Καμμένο, τον κ. Κατσίκη και τους υπόλοιπους ΑΝΕΛ για την στάση τους στο ονοματολογικό και στη Συμφωνία των Πρεσπών, μιας και αυτή παραμένει η ίδια.
Και όσο κι αν δεν θα ήθελε να το παραδεχθεί η κυβέρνηση, ο μόνος «αρμόδιος» να ερμηνεύσει αυθεντικά τις ήδη προβληματικές διατάξεις της Συμφωνίας των Πρεσπών, να αποδώσει το ακριβές περιεχόμενο των διατάξεων της και να εξηγήσει το τι συμφωνήθηκε, υπό ποιες συνθήκες και για ποιους λόγους (κάτι που ίσως θα μετρίαζε τις αρνητικές προβλέψεις της Συμφωνίας των Πρεσπών), δεν είναι άλλος από τον πρώην υπουργό εξωτερικών.
Και η αποχώρηση του από το υπουργείο Εξωτερικών, περιπλέκει ακόμη περισσότερο τα πράγματα. Για μια κυβέρνηση που ο πρωθυπουργός της, επιθυμεί διακαώς την επικύρωση και ολοκλήρωση της Συμφωνίας για την οποία έχει εισπράξει συγχαρητήρια από Ευρώπη και Αμερική, αλλά γνωρίζει ότι η επιβίωση της κυβέρνησης του διασφαλίζεται μόνο με το ναυάγιο στα Σκόπια.
Σκίτσο: Χρήστος Ζωίδης
