Του Νίκου Μελέτη
Συνθήκες «μη λύσης» στο θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, διαπιστώνονται μετά τη συνάντηση Κορυφής στο Νταβός, όπου οι δυο πρωθυπουργοί επέλεξαν τελικά να ασχοληθούν με Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης προκειμένου να συντηρηθούν και να εξαντλήσουν τα όριά τους, η διαδικασία Nimetz και η παράλληλη διαπραγμάτευση σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών.
Ο κ. Τσίπρας μίλησε καθαρά για σύνθετη ονομασία έναντι όλων (αποφεύγοντας πάντως την αναφορά «για κάθε χρήση») και επέμεινε στην ανάγκη άρσης του αλυτρωτισμού με εγγυήσεις, ώστε να λυθεί συνολικά και οριστικά το πρόβλημα και να μπουν οι διμερείς σχέσεις σε νέα στέρεα θεμέλια.
Από την πλευρά του ο κ. Zaev δήλωσε ότι η χώρα του δεν έχει εδαφικές αξιώσεις έναντι της Ελλάδας, και η λύση πρέπει να είναι αμοιβαία αποδεκτή, να μην προσβάλει την αξιοπρέπεια των δυο λαών και να «προστατεύει την εθνική ταυτότητα και την ταυτότητα του λαού μας» (έχει ενδιαφέρον ότι τελευταία αποστροφή δεν υπάρχει στο κείμενο που δημοσιοποιήθηκε και αφαιρέθηκε πιθανόν από λάθος καθώς η μετάφραση έγινε από τα σλαβομακεδόνικα στα αγγλικά και μετά στα ελληνικά. Όμως η αναφορά υπάρχει σε όλα τα σκοπιανά ΜΜΕ και στο κρατικό πρακτορείο ειδήσεων ΜΙΑ).
Σύμφωνα μάλιστα με διαρροή ελληνικής κυβερνητικής πηγής στο Νταβός, ο κ. Zaev ουσιαστικά απέρριψε την ιδέα αλλαγής του Συντάγματος ώστε να απαλειφθούν αλυτρωτικοί όροι και να συμπεριληφθεί το νέο όνομα, εξηγώντας στον κ. Τσίπρα τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει στο εσωτερικό της χώρας του.
Με το πλαίσιο αυτό και χωρίς δραματικές ανατροπές στις θέσεις των δυο πλευρών είναι εξαιρετικά δύσκολο να κατορθώσει ο κ. Nimetz να προωθήσει την πρότασή του στις συνομιλίες που θα έχει από την επόμενη Τρίτη έως την Πέμπτη σε Αθήνα και Σκόπια.
Η ισορροπία πάνω στην οποία στηρίζει τις προτάσεις του ο κ. Nimetz, θεωρώντας ότι προσφέρει το όνομα στην Ελλάδα και όλα τα υπόλοιπα (εύρος χρήσης, διατήρηση με κάποιο τρόπο της συνταγματικής ονομασίας στο εσωτερικό και εμμέσως την ταυτότητα) στην ΠΓΔΜ, δεν μπορεί να οδηγήσει σε λύση αποδεκτή τουλάχιστον από την Ελλάδα.
Σε μια πολυδιαφημισμένη συνάντηση, όπως αυτή του Νταβός, ήταν αδύνατον οι δυο πρωθυπουργοί να αποχωρήσουν χωρίς να έχουν στείλει ένα θετικό μήνυμα και έτσι επιστρατεύθηκαν οι γνωστές από τη στιγμή εκλογής του κ. Zaev κινήσεις για μετονομασία του αεροδρομίου και του αυτοκινητόδρομου, που είχαν βαπτιστεί από τον κ. Gruevski με το όνομα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Μια κίνηση η οποία το 2009 όταν ανακοινώθηκε από τον κ. Gruevski είχε στόχο να προσβάλει την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό και να βάλει ένα ακόμη χαρτί στο διαπραγματευτικό τραπέζι, για λογαριασμό της ΠΓΔΜ.
Η δέσμευση του κ. Zaev, όταν και εφόσον υλοποιηθεί, θα είναι μια υψηλού συμβολισμού κίνηση, που χωρίς να λύνει το ζήτημα του αλυτρωτισμού, θα δημιουργήσει θετικές εντυπώσεις.
Ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνηση, υπό την πίεση της κριτικής που ασκεί η αντιπολίτευση, των ενδοκυβερνητικών τριβών αλλά και ενόψει της διοργάνωσης νέου συλλαλητηρίου στην Αθήνα ήθελαν να αποδείξουν ότι η πολιτική που ακολουθούν αποδίδει καρπούς και έτσι επιστρατεύθηκε η δήλωση Zaev περί αεροδρομίου και αυτοκινητοδρόμου, ώστε οι κυβερνητικοί βουλευτές να έχουν ένα επιχείρημα, έστω και εύθραυστο, στα τηλεοπτικά παράθυρα των επόμενων ημερών.
Όσο για τον κ. Zaev πήρε και αυτός δυο πενιχρά ανταλλάγματα, προκειμένου να παρουσιάσει στο εσωτερικό της χώρας του ότι ανοίγει «χαραμάδα» στην ευρωπαϊκή προοπτική της ΠΓΔΜ, με την προώθηση της υποψηφιότητας της ΠΓΔΜ στην Συνεργασία Αδριατικής - Ιονίου και την κύρωση από την ελληνική Βουλή της Β'' Συμφωνίας Σύνδεσης της ΠΓΔΜ με την Ε.Ε..
