Χαρακτηριστικά Στρατηγικής Συμμαχίας, με κοινή προσέγγιση για τις απειλές ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή και της αναγκαιότητας της συνεργασίας για την κοινή αντιμετώπιση τους προσλαμβάνει η Συμφωνία Συνεργασίας Αμυντικής και Εξωτερικής Πολιτικής που υπογράφτηκε μεταξύ Ελλάδας και Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη στο Αμπού Ντάμπι και μετά την συνάντηση του με τον πρίγκιπα διάδοχο του θρόνου Μοχάμεντ Μπιν Ζαγιέντ (MBZ).
Το κείμενο της Συμφωνίας δεν δημοσιοποιήθηκε, αν και εντός των προέχων εβδομάδων θα έλθει προς κύρωση στην Βουλή αλλά τόσο η Συμφωνία αυτή όσο κυρίως οι συνομιλίες στο παλάτι του Αμπού Ντάμπι σύμφωνα με πληροφορίες έχουν οδηγήσει στην απόφαση για πλήρη αναβάθμιση της αμυντικής συνεργασίας των δυο χωρών. Όπως τόνιζε χαρακτηριστικά άριστα ενημερωμένη πηγή οι συνεκπαιδεύσεις, οι κοινές ασκήσεις ή ακόμη και οι μετασταθμεύσεις μαχητικών των δυο χωρών είναι το «ορεκτικό» σε σχέση με αυτό που έχει συμφωνηθεί μεταξύ των δυο πλευρών .
Είναι ενδεικτικό ότι το Κοινό Ανακοινωθέν, που εκδόθηκε μετά, έχει ειδική αναφορά στην Αμυντική Συνεργασία:
«Οι δυο κυβερνήσεις τόνισαν επίσης την ετοιμότητά τους να ενισχύσουν την αμυντική συνεργασία και να διερευνήσουν νέες δυνατότητες στον τομέα αυτό, με στόχο την αποτελεσματική αντιμετώπιση κοινών προκλήσεων που απειλούν την περιφερειακή και παγκόσμια ειρήνη, ασφάλεια και σταθερότητα».
Για να μην υπάρχουν παρερμηνείες όμως, το Κοινό Ανακοινωθέν περιγράφει αναλυτικά τι ακριβώς οι δυο πλευρές αντιλαμβάνονται ως «απειλές ασφάλειας» που επικεντρώνονται τελικά στον παράγοντα «Τουρκία»
Το Κοινό Ανακοινωθέν αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Οι δύο κυβερνήσεις καταδικάζουν τις παραβιάσεις της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία, καθώς και τη συνολική επιθετική συμπεριφορά της στη Μέση Ανατολή, τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και τον Νότιο Καύκασο κατά κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου και υπενθυμίζουν την υποχρέωση όλων των κρατών να απέχουν από την απειλή ή τη χρήση βίας, όπως αποτυπώνεται στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Στο πλαίσιο αυτό, οι δύο κυβερνήσεις καλούν την Τουρκία να συμμορφωθεί με το διεθνές δίκαιο και να σταματήσει αμέσως όλες τις παράνομες και προκλητικές ενέργειές της». (Τα ΗΑΕ εξάλλου ήταν από τις χώρες που έσπευσαν να καταδικάσουν δημοσίως το Τουρκολυβικό Μνημόνιο).
Συγχρόνως όμως Ελλάδα και ΗΑΕ θίγουν και ένα σοβαρό θέμα το οποίο πλέον δημιουργεί απειλή ασφάλειας για ολόκληρο τον κόσμο, που αφορά στον εξτρεμισμό, τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό και την πολιτική εργαλειοποίηση του Ισλάμ.
Το Κοινό Ανακοινωθέν αναφέρει χαρακτηριστικά:
«..οι δύο κυβερνήσεις εκφράζουν ανησυχία για την εξαγωγή της τρομοκρατίας και του εξτρεμισμού σε ολόκληρη την περιοχή και την εκμετάλλευση των συνθηκών σε περιοχές συγκρούσεων. Οι δύο πλευρές επιβεβαιώνουν την κοινή τους δέσμευση για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του εξτρεμισμού σε όλες τις μορφές της και προτρέπουν τη διεθνή κοινότητα να λάβει σθεναρή θέση κατά αυτής της επίθεσης..».
Για τα Εμιράτα αλλά και για άλλες χώρες του αραβικού κόσμου και του Κόλπου η τακτική του Τ. Ερντογάν να χρησιμοποιεί και να εργαλειοποιεί τον μουσουλμανικό κόσμο προκειμένου να πετύχει τις προσωπικές επιδιώξεις στο πλαίσιο ενός τουρκικού εθνικοϊσλαμισμού, τελικά τροφοδοτεί τον εξτρεμισμό, αμαυρώνει την εικόνα των μουσουλμάνων και τελικά είναι αυτά που πυροδοτούν την ισλαμοφοβία. Συγχρόνως όμως λειτουργούν και αποσταθεροποιητικά καθώς από την μια η επιδίωξη αναβίωσης του (οθωμανικού)... Χαλιφάτου αμφισβητεί το στάτους κβο που έχει εμπεδωθεί βάσει διεθνών συνθηκών και του διεθνούς δικαίου, ενώ στρέφονται ευθέως και εναντίον των Θρόνων του Κόλπου, επιχειρώντας να ανοίξουν τον ασκό του Αιόλου στην πιο εύφλεκτη περιοχή του πλανήτη.
Ο κ. Μητσοτάκης συναντήθηκε στο Αμπού Ντάμπι και με τον Αλ Ρασίντ Αλ Νουάμ, πρόεδρο του Κέντρου Hedaya το οποίο αποτελεί το «εργαλείο» των ΗΑΕ για την καταπολέμηση του εξτρεμισμού στον μουσουλμανικό κόσμο, ένας οργανισμός ο οποίος δραστηριοποιείται και στο εξωτερικό αλλά και στα Βαλκάνια που λειτουργεί πρακτικά ως αντίβαρο στην προσπάθεια και της Τουρκίας να επεκτείνει την επιρροή της μέσω της καλλιέργειας του θρησκευτικού φανατισμού.
Η επίσκεψη Μητσοτάκη στο Αμπού Ντάμπι έρχεται σε μια συγκυρία σχεδόν κοσμογονικών αλλαγών στην γεωπολιτική σκακιέρα της περιοχής. Η ομαλοποίηση των σχέσεων του Ισραήλ με τα Εμιράτα, το Μπαχρέιν και το Σουδάν, η στρατηγική επιλογή των Εμιράτων να είναι αυτά που θα σύρουν τον «χορό» του ανασχεδιασμού της αρχιτεκτονικής ασφάλειας στην περιοχή, προσφέροντας εγγυήσεις και σε άλλες αραβικές χώρες όπως η Ιορδανία ώστε να αποδεχθούν την ομαλοποίηση των σχέσεων με το Ισραήλ διαμορφώνουν ένα εντελώς διαφορετικό σκηνικό στην περιοχή του οποίου η Ελλάδα οφείλει να είναι μέρος. Και αυτή η συγκυρία είναι ιδιαίτερα ευνοϊκή για την Ελλάδα καθώς όλοι οι σημαντικοί «παίκτες» στο γεωπολιτικό παιγνίδι στην ευρύτερη περιοχή, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: κινούνται στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που κινείται η Τουρκία.
