Του Κωνσταντίνου Βέργου*
Παλιά είχαμε 29 κατασκευαστές πλυντηρίων να συνιστούν "SKIP". Τώρα προστέθηκαν άλλοι 10 στο δρόμο, και έτσι έχουμε τριάντα εννέα (39) από τους εκατό Έλληνες επιχειρηματίες που σκέφτονται να φύγουν από τη χώρα. Άραγε ξέρουν κάτι που οι άλλοι 61 δεν ξέρουν; Μήπως πρέπει όλοι να ναυλώσουμε ένα πλοίο και να οδεύσουμε για τον ατλαντικό σαν νέοι Ροβινσώνες Κρούσοι; Και πού θα αφήσουμε το καράβι; Ποιος ευθύνεται για αυτό το "βαρύ σκόρ", και τι μπορούμε να κάνουμε;
Πώς φτάσαμε στο υπέροχο στατιστικό, 39 στους 100 επιχειρηματίες να θέλουν, σύμφωνα με μια ερευνα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα να φύγουν από την Ελλάδα; Τρελάθηκαν ξαφνικά; Όχι! Μεθυσμένοι από τις συνταρακτικές αποκαλύψεις των τελευταίων ημερών για το ΔΝΤ και τους εξωτικούς παραδείσους, ξεχνάμε γρήγορα βασικά πράγματα. Ξεχνάμε ότι η Ελλάς είναι χώρα υπό κατοχή. Υπό ξένη κατοχή! Μάλιστα υπό κατοχή, όχι από κάποιον επιχειρηματία, ή έστω κάποιον πολιτικό!
Η οικονομική της πολιτική καθορίζεται από ένα τρίο ή κουαρτέτο, ανάλογα τη μέρα, τεχνοκρατών που δεν ξέρουν αν η ''Αίγινα'' είναι ποτό, όνομα σκύλου ή νησί! Οι άνθρωποι αυτοί, καλά να είναι, μετράνε τις επιδόσεις της χώρας μέσα από 45, ας πούμε, δείκτες. Και έχουν εγκαταστήσει τους ανθρώπους τους ώστε να μαζεύουν κάποιους αριθμούς. Πόσα λεφτά εκταμιεύτηκαν εδώ, πόσα εκεί. Η οικονομική ζωή της Ελλάδος ρυθμίζεται από ανθρώπους που δεν γνωρίζουν, και ενδεχομένως δεν ενδιαφέρονται πόσοι πέθαναν προχτές στην Εντατική του Αγίου Σάββα επειδή υπάρχει έλλειψη πόρων για γάζες στο νοσοκομείο, ή αν η Ελλάς έχει πλημμυρίσει από πρόσφυγες. Αυτή όμως είναι μόνο μία διάσταση, τραγική, που ξεκίνησε από το 2010, επηρεάζει έμμεσα και σημαντικά το επιχειρείν, αλλά κυρίως αφορά την καθημερινότητα του έλληνα.
Η άλλη, για την οποία θα μιλήσουμε, είναι το οικονομικό περιβάλλον, που αφορά το επιχειρείν. Το κουαρτέτο, δεν εχει δείξει υψηλό ενδιαφέρον για την ενίσχυση του επιχειρείν. Για να καταλάβουμε με τι ανθρώπους έχουμε να κάνουμε, απλά να αναφέρουμε ότι ο τοποτηρητής του ΔΝΤ στην Ελλάδα το 2013 (επι πρωθυπουργού Αντώνιου Σαμαρά), "κος Τραα" (το όνομα δεν παίζει ρόλο, τα ονόματα αλλαζουν, οι ρόλοι μένουν) είχε προτρέψει σε εκπρόσωπο των Ελλήνων Βιομηχάνων (τον κο Ευάγγελο Βουλγαράκη της βιομηχανίας «Γιούλα») να πάρει το εργοστάσιο του και να… φύγει από την Ελλάδα! Να φύγει από την χώρα του!
Ας μην μας κάνει εντύπωση ότι οι σημερινοί εκπρόσωποι αποκαλύφθηκε ότι σκόπευαν να ωθήσουν την Ελλάδα σε οικονομική ασφυξία, για να επιβάλλουν τους στόχους τους. Διότι υπάρχουν και …χειρότερα! Και μάλιστα, είναι παλιά τα "νέα"! Από το καλοκαίρι του 2015 ως γνωστόν, επιβλήθηκαν στην Ελλάδα κεφαλαιακοί έλεγχοι (capital controls) που απαγορεύουν όχι μόνο στον Έλληνα να συναλλάσσεται ελεύθερα, αλλά στον επιχειρηματία να μπορεί να λειτουργεί. Έκτοτε, ο Ελλην επιχειρηματίας δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει ούτε …την αγορά πρώτων υλών. Ενώ δηλαδή, η Ευρωπαϊκή Ένωση, με όπλο το ΕΥΡΩ και τη δυνατότητα της ΕΚΤ "τυπώνει" απεριόριστη ηλεκτρονική ρευστότητα, πλημμυρίζει με ρευστότητα 2 τρις τις ''εύρωστες'' Τράπεζες της Γερμανίας και της Ολλανδίας (γιατί άραγε, αφού είναι τόσο εύρωστες;), οι Ελληνικές Τράπεζες και οι επιχειρήσεις της Ελλάδος δεν έχουν πλέον τη ρευστότητα να λειτουργήσουν.
Αυτή η εγκληματική απόφαση της ΕΚΤ, του κου Ντραγκι και του κου Σόιμπλε, παρότι έχει οικονομική λογική, είναι και ο λόγος που οι εταιρίες φεύγουν. Τα Capital controls. Η πολιτική του κου Ντράγκι, και Σόιμπλε εξωθεί όχι μόνο απλούς Έλληνες, αλλά και τους επιχειρηματίες εκτός Ελλάδος, με όπλο το νόμισμα και την ΕΚΤ. Και φυσικά, όχι 39, αλλά και οι 100 εταιρίες θα έφευγαν αν μπορούσαν.
Η Ελληνική κυβέρνηση, πρέπει επομένως, στις διαπραγματεύσεις, όχι μόνο να δει θέματα προώθησης ιδιωτικοποιήσεων που οπωσδήποτε θα βοηθήσουν ψυχολογικά το κλίμα επενδύσεων, αλλά το βασικότερο να θέσει ως πρώτη προτεραιότητα το άνοιγμα της αγοράς πριν το καλοκαίρι. Παρότι υπάρχουν ενδείξεις ότι είναι στη σωστή κατεύθυνση, πρέπει να το δει άμεσα. Οι αγορές δεν μπορούν να περιμένουν!
* Ο κ. Κωνσταντίνος Βέργος είναι Καθηγητής Χρηματοοικονομικών, Πανεπιστήμιο Πόρτσμουθ, Αγγλία
Το παρόν άρθρο εκφράζει τις προσωπικές απόψεις του γράφοντος, δεν αποτελεί οδηγό ή σύσταση για επενδύσεις οποιασδήποτε μορφής προς οιονδήποτε και για οτιδήποτε τίτλο ή παράγωγο αυτού.
