Του Γιάννη Παντελάκη
Μεϊμαράκης και Μητσοτάκης δίνουν την υπόσχεση πως αν κερδίσουν τις εσωκομματικές εκλογές θα φέρουν το κόμμα τους στην πρώτη θέση των δημοσκοπήσεων! Η διαφορά τους στην εκτίμησή τους για συγκεκριμένο θέμα αφορά τον χρόνο που αυτό θα συμβεί. Ο κ. Μεϊμαράκης είναι πιο αισιόδοξος και λέει ότι η πρωτιά θα συμβεί μέσα σ'' ένα μήνα. «Το εγγυώμαι αυτό, θα το δείτε», είπε. Ο κ. Μητσοτάκης δίνει περιθώριο τριών μηνών. «Αν προκηρυχθούν εκλογές, η Ν.Δ. θα είναι πρώτη και με διαφορά», δήλωσε.
Όλα αυτά, σίγουρα δεν αποτελούν σοβαρά επιχειρήματα προς τους ψηφοφόρους του κόμματός τους που θα κληθούν να ψηφίσουν για νέο αρχηγό. Η Ν.Δ. ουσιαστικά χωρίς ηγεσία, για την ακρίβεια με ηγεσία Πλακιωτάκη, βρίσκεται ήδη σε απόσταση αναπνοής από τον ΣΥΡΙΖΑ. Σύμφωνα με μια δημοσκόπηση (ProRata), απέχει μια μονάδα, σύμφωνα με μια δεύτερη (ΜΡΒ), η διαφορά είναι μόλις 0,7%!
Αν υπολογίσουμε το περιθώριο στατιστικού λάθους, η διαφορά των δυο κομμάτων μπορεί να είναι μηδενική. Αλλά και χωρίς αυτόν τον υπολογισμό, έτσι όπως πάνε τα πράγματα, σε λίγες εβδομάδες η μικρή αυτή διαφορά που υπάρχει σήμερα μπορεί ν'' αντιστραφεί. Η κυβέρνηση έχει μια ραγδαία φθορά, σε μόλις τρεις μήνες από τις εκλογές, οι περίπου οκτώμιση μονάδες έγιναν λιγότερες από μια! Άρα, και με Πλακιωτάκη αρχηγό η πρωτιά μπορεί να έρθει. Αυτό όμως είναι το ζητούμενο;
Οι δυο μονομάχοι προφανώς πιστεύουν πως με τέτοιου είδους επιχειρήματα θα κερδίσουν εντυπώσεις και ψήφους. Ενδεχομένως να συμβεί αυτό από μερίδα ψηφοφόρων, οι οποίοι ονειρεύονται επαναφορά στην εξουσία και με κάθε τρόπο. Ωστόσο, η λογική αυτή είναι αδιέξοδη, γιατί η Ν.Δ. δεν μειώνει τη διαφορά της από τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή παρουσίασε μια ελκυστική εναλλακτική πρόταση την οποία οι ψηφοφόροι μπορεί να εκτιμήσουν θετικά και να της δώσουν προοπτική επανόδου στην εξουσία. Το κλείσιμο της ψαλίδας από τον νικητή των εκλογών του Σεπτεμβρίου οφείλεται στην κυβερνητική φθορά και σε τίποτα περισσότερο. Αν δηλαδή υποθετικά είχαμε σήμερα εκλογές, η Ν.Δ. θα είχε πιθανότητες για την πρωτιά, επειδή ένας μεγάλος αριθμός πολιτών που είχαν στηρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ θα τον εγκατέλειπε χωρίς απαραίτητα να πήγαινε σ'' αυτήν. Θα κέρδιζε με αρνητική ψήφο δηλαδή.
Είναι αλήθεια, πως η μέθοδος αυτή, η καταψήφιση δηλαδή ενός κυβερνώντος κόμματος και όχι η θετική επιλογή του άλλου, δίνει κυβερνήσεις. Αυτό ακριβώς συμβαίνει εδώ και χρόνια. Οι κυβερνήσεις εκλέγονται επειδή πολίτες καταψηφίζουν το προηγούμενο κόμμα εξουσίας και όχι επειδή έλκονται από μια άλλη κυβερνητική πρόταση. Ωστόσο, επίσης αλήθεια είναι πως η επιλογή αυτή αποτελεί και μια βασική αιτία του πολιτικού προβλήματος της χώρας. Ένα πρόβλημα που απεικονίζεται στον ιδιαίτερα υψηλό βαθμό αποχής από τις εκλογές, στα χαμηλά ποσοστά αξιοπιστίας κομμάτων και πολιτικών κ.ο.κ.
Η προεκλογική εκστρατεία των υποψηφίων για την ηγεσία της Ν.Δ. θα έχει μια στοιχειώδη αξία, αν ακουστούν συγκροτημένες προτάσεις της συντηρητικής παράταξης για έξοδο από την πολύπλευρη κρίση. Προτάσεις με σχέδιο, οι οποίες θα γίνουν ελκυστικές στην κρίσιμη εκείνη ομάδα ψηφοφόρων που ταλαντεύονται συνήθως μεταξύ των δυο κομμάτων εξουσίας και ανάλογα δίνουν στο ένα ή το άλλο την πρωτιά. Διαφορετικά, απλά θ'' αναπαράγουν το μοντέλο που ήδη έχει εφαρμοστεί και αποτύχει. Ας μην ξεχνάμε, η κρίση κατά βάση δημιουργήθηκε από τα δυο κόμματα που κυβέρνησαν μεταπολιτευτικά. Και ένα από αυτά ήταν η Ν.Δ. Όπως η Ν.Δ. είναι αυτή που διαχειρίστηκε και αρκετά χρόνια των μνημονίων. Αν δεν υπάρξει μια διαφορετική πρόταση, γιατί «σκοτώνονται» για να κερδίσουν την ηγεσία του κόμματος; Ακόμα και αν κερδίσουν τις επόμενες εκλογές (όποιος και αν εκλεγεί πρόεδρος), είναι πιθανότατο να επαναλάβουν τα λάθη του παρελθόντος. Σε μια τέτοια περίπτωση αφήνουν τον Πλακιωτάκη στη θέση του και πορεύονται έτσι…