Απ’ όλα όσα είπε ο Αλέξης στην συνέντευξη στην ΔΕΘ, εμένα ένα μου ‘κατσε στο στομάχι. Αυτό το «πιστόλι στον κρόταφο» που ξεστόμισε με σμιχτά μάλιστα φρύδια και θυμωμένος, απαντώντας στην ερώτηση για τις τράπεζες. Για να είμαι ειλικρινής δεν με θύμωσε, όπως με θύμωναν παλιότερα οι ατάκες του που έκαναν το μαύρο άσπρο. Έχω από καιρό πάψει να τσαντίζομαι μαζί του. Απλώς μου ‘κατσε στο στομάχι, σα να χα φάει φασολάδα βραδιάτικα.
Ανακεφαλαιώνω το λοιπόν. Κυβέρνησε βέβαια επί πέντε χρόνια, αλλά πως κυβέρνησε; Έχοντας ένα πιστόλι στον κρόταφο του, την μύτη ενός μαχαιριού στην καρωτίδα του, ένα γεμάτο δίκαννο στην πλάτη του, ίσως και μια αγχόνη γύρω από τον λαιμό του. Οπότε ό,τι έκανε ήταν καμωμένο υπό απειλή, ό,τι παρέλειψε ήταν παράβλεψη από πίεση. Σαν να λέμε, ο Τσίπρας που κυβέρνησε, δεν ήταν ο πραγματικό Τσίπρας, αλλά ένας σωσίας του που ήταν περικυκλωμένος από χίλιους ευρωπαϊκούς διαβόλους. Αν θέλουμε να δούμε τον πραγματικό Αλέξη να κυβερνά, τότε πρέπει να τον ξαναφέρουμε στην εξουσία. Σωστά;
Ω Τσίπριον θράσος απύθμενο. Διότι αν θυμάμαι καλά, το 2010-15, μέχρι που βρέθηκαν στην εξουσία, η βασική κατηγορία εναντίον εκείνων που κυβερνούσαν ήταν ότι δέχονταν να ασκήσουν πολιτική υπό πίεση, αντί να αρπάξουν το πιστόλι που τους απειλούσε και να το στρέψουν στον κρόταφο των δανειστών. Τους κυνηγούσαν στους δρόμους φωνάζοντας τους Γερμανοτσολιάδες, επειδή υλοποιούσαν τα μνημόνια των γερακιών δίχως να σηκώνουν λαϊκή επανάσταση εναντίον τους. Λάθος θυμάμαι;
Τώρα, το πιστόλι των δανειστών ξανάγινε βολική δικαιολογία για τον Σύριζα. Αυτό ευθύνεται για τα λάθη τους, αυτό για τις παραλείψεις τους, αυτό φταίει για τα παραστρατήματα, τα βρώμικα κόλπα τους και τις ασυναρτησίες τους. Το άτιμο το πιστόλι τα ‘κανε όλα. Ο Αλέξης δεν κυβέρνησε αυτοβούλως, ήταν σαν τους ομήρους των τζιχαντιστών που κανένας δεν τους κατηγόρησε όταν έγραφαν βιντεάκια με τα οποία έβριζαν τις πατρίδες τους και δόξαζαν το ισλαμικό κράτος. Τι άλλο να έκαναν με μια λεπίδα στον λαιμό τους; Έτσι και ο Τσίπρας.
Πάλι καλά που δεν μας είπε ότι υπό την απειλή του πιστολιού έστησε τις δέκα κάλπες ή εκβίαζε τον Μιωνή ή έδινε τις δουλειές στον Καλογρίτσα ή έστηνε τα βρώμικα επικοινωνιακά σώου στο Μάτι. Πως του ξέφυγαν αυτά και δεν τα ανέφερε; Εκτός κι αν τα άφησε επίτηδες για να χει κάτι να πει και του χρόνου στην ΔΕΘ. Τουλάχιστον, ας συνταιριάξουν τα καινούρια τους σήματα με την καινούρια γραμμή τους. Κι αφού το ‘χουν ρίξει και στην ποίηση, δίπλα στο αστέρι του σήματος τους, θα ‘πρεπε να χουν βάλει το απόσπασμα του Ελύτη «σαν να μουν άλλος κι όχι εγώ, μεσ’ την ζωή πορεύτηκα».
