Της Αντωνίας Ρηγάτου*
Δεν θα μπορούσα να μην υποστηρίξω ότι ήταν αρκετά ελπιδοφόρα, η θαρραλέα τοποθέτηση της Ντόρας Μπακογιάννη από την γενικότερη γραμμή της κοινοβουλευτικής της ομάδας και του Ευάγγελου Βενιζέλου αντίστοιχα, στο ότι δεν μπορεί να γίνει διάκριση μεταξύ ομόφυλων και ετερόφυλων ζευγαριών στο θέμα της υιοθέτησης παιδιών.
Στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, η συζήτηση και η ψήφιση του νομοσχεδίου του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, με τα μέτρα για την ενίσχυση του θεσμού της αναδοχής και υιοθεσίας για την υιοθέτηση παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια είναι ένα βήμα προόδου.
Είναι ένα βήμα σε μια κοινωνία που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως την ελευθερία και τη δημοκρατία κάτι τέτοιο είναι επιβεβλημένο και αναγκαίο να λάβει σάρκα και οστά. Τα τελευταία χρόνια, έχουν γίνει σημαντικά βήματα προόδου στην ελληνική κοινωνία ως προς το θέμα των ομοφυλόφιλων. Βέβαια, σε αυτό συμβάλλουν και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Σε σύγκριση με τα παλαιότερα χρόνια, παρατηρείται μεγαλύτερος σεβασμός απέναντι στους ομοφυλόφιλους όχι όμως ακόμα στον βαθμό που θα έπρεπε.
Από την άλλη πλευρά, άξιο αναφοράς είναι ότι τα έντυπα και τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης συχνά αναφέρονται στους τρανς ανθρώπους, σε λάθος γένος και ταυτίζουν τις τρανς γυναίκες με τη σεξουαλική εργασία, ενώ αναπαράγουν όλη την επιθυμητή και πολλές φορές προσβλητική ορολογία και στερεότυπα. Χαρακτηριστικές είναι οι εκφράσεις που αναπαράγονται στον ελληνικό έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο. «Η εξομολόγηση ενός τραβεστί», «ο νταλικέρης που έγινε τραβεστί», «Η αστυνομικίνα που έγινε άντρας», «Τραβεστί Δημοκρατία», «Τί άλλο θ 'ακούσουμε; Απόστρατος έκανε αλλαγή φύλου». Τα ανωτέρω, είναι μια ενδεικτική παράθεση προσβλητικών ανοίκειων εκφράσεων που θελημένα ή αθέλητα προσβάλλουν, υποβιβάζουν τη προσωπικότητα και αναπαράγουν στερεότυπα σε βάρος αυτών των ανθρώπων.
Κλείνοντας και ατενίζοντας προς το μέλλον, θέλω να τονίσω ότι είναι σημαντικό ο έντυπος και ηλεκτρονικός τύπος να αποφεύγει όλα τα παραπάνω στερεότυπα. Θα πρέπει, να απευθύνεται σε αυτούς τους ανθρώπους, χρησιμοποιώντας οικεία και κατά το δυνατόν ουδέτερη ορολογία, στην κατεύθυνση ενός λόγου απαλλαγμένου από τη μισαλλοδοξία, ενθαρρύνοντας την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας αυτών των ανθρώπων. Αυτά για την ώρα, αν θέλουμε να λεγόμαστε δημοσιογράφοι.
*Η Αντωνία Ρηγάτου είναι Υποψήφια του Μ.Δ.Ε στη Σύγχρονη Δημοσιογραφία στο ΕΑΠ -Πτυχιούχος Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων - Υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών
