Οι νόμοι της πολιτικής επικοινωνίας είναι χαοτικοί κι ας λένε κάποιοι ότι τους παίζουν στα δάκτυλα. Μια απλή ανάρτηση ή μια χαζή απρόσεκτη δήλωση, απ’ αυτές που γίνονται κατά εκατοντάδες και περνούν απαρατήρητες, μπορεί στα καλά του καθουμένου να τα κάνει όλα άνω-κάτω. Ακουμπά προφανώς μια αθέατη χορδή της κοινωνίας που δεν υποπτευόμαστε, και ξαφνικά μετατρέπεται σε ταύρο εντός υαλοπωλείου. Τον καιρό των διαδηλώσεων για τα Τέμπη αυτό έγινε με μια ξεκούδουνη δήλωση του Άδωνι για τη Ζωή, τώρα το ξαναβλέπω με τη ζαβή δήλωση του Δουδωνή για τις παροχές της κυβέρνησης.
Αυτό το «σου παίρνω 11 και σου δίνω πίσω το 1, ωραία ανταλλαγή» που έγραψε στην ανάρτηση του, έχει κυριολεκτικά σπάσει ταμεία. Για κάποιον λόγο που δεν κατάλαβα, την έμαθαν όλοι, την συζητούν όλοι, την σχολιάζουν όλοι. Σε μια περίοδο που κανένας δεν δίνει την παραμικρή σημασία σ’ αυτά που λέει το ΠΑΣΟΚ, που ολόκληρες εισηγήσεις και κυβερνητικές προτάσεις του αρχηγού περνάνε στο ντούκου, αυτή η σαχλαμαρίτσα του Δουδωνή ξάφνου μπήκε στο κέντρο του δημόσιου διαλόγου. Και μάλιστα, με τρόπο όχι σκέτα αποδοκιμαστικό, αλλά σαρωτικά χλευαστικό.
Δεν μπορώ να σταθμίσω γιατί έγινε αυτό, πάντως η ζημιά που έχει υποστεί το ΠΑΣΟΚ απ’ αυτή την εξυπναδούλα του βουλευτή του είναι ανυπολόγιστη. Σαν να ήταν ο κόκκος άμμου που αναποδογύρισε μια ολόκληρη νταλίκα φορτωμένη αναξιοπιστία. Και προσοχή, δεν υποστηρίζω διόλου ότι σύσσωμη η ελληνική κοινωνία αγκάλιασε τις παροχές της περασμένης βδομάδας, οπότε δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί της γι αυτές. Ίσα-ίσα που οι περισσότεροι θεώρησαν τις παροχές λίγες και λειψές και λανθασμένες και ψίχουλα. Όμως ακόμα κι αυτοί, όταν αναφέρονταν σ’ αυτό το Δουδωνικό «11 έναντι ενός», χασκογελούν ειρωνικά.
Ενδεχομένως να ενόχλησε η υπεραπλούστευση που εμπεριέχει η ανάρτηση, καθώς αναδεικνύει σ’ όλο της το μεγαλείο την προχειρότητα και τη ρηχότητα της κριτικής που εκτοξεύεται εναντίον του Μητσοτάκη. Διότι ακόμα κι εκείνοι που δεν θέλουν να δουν τον Κυριάκο στα μάτια τους, έχουν πια καταλάβει ότι δεν πρόκειται να πέσει με αστειάκια, χαζές ατάκες και συνθηματάκια της πλάκας. Και απογοητεύονται οικτρά με την οικτρή επιχειρηματολογία των αντιπολιτευόμενων κομμάτων, διότι καταλαβαίνουν ότι έτσι δεν υπάρχει περίπτωση να δουν άσπρη μέρα.
Έχω επίσης την εντύπωση ότι ο Έλληνας βαρέθηκε ν’ ακούει ότι η οικονομία της χώρας πάει κατά διαόλου, διότι από τον καιρό της κρίσης έχει συνειδητοποιήσει πως όταν η εθνική οικονομία πάει χάλια, αποκλείεται εκείνος να ευημερήσει. Άρα εκνευρίζεται με καταστροφολογικές προσεγγίσεις. Του αρέσουν αυτά που ακούει για αναπτύξεις και γεμάτα κρατικά ταμεία, απλώς διεκδικεί άλλη διανομή των κερδών, υπέρ του δικού του συμφέροντος εννοείται. Πλην τέτοιου είδους σαχλαμαρίτσες, δεν τον προϊδεάζουν μήτε για την σοβαρότητα μήτε για την αποτελεσματικότητα των επικριτών και επίδοξων αντικαταστατών του πρωθυπουργού.
Το πιο σοβαρό, τέλος, για το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, είναι το ακόλουθο. Ρωτήστε εκατό ανθρώπους τι είπε επισήμως η Χαριλάου Τρικούπη ή ο Ανδρουλάκης για τις παροχές Μητσοτάκη. Ούτε ένας δεν ξέρει. Οι πενήντα όμως απ’ αυτούς, έχουν ακούσει τη θέση Δουδωνή. Άρα, η θέση Δουδωνή, με όλη της τη ρηχότητα και την ανεπάρκεια, έγινε πλέον η επίσημη θέση του ΠΑΣΟΚ. Και να οι δημοσκοπήσεις κατρακυλούν…