Είναι κρίμα που το ΚΚΕ δεν ματαιώνει την προγραμματισμένη εκδήλωση του της 2ας Ιουλίου για να αναγκαστεί ο κ Τσίπρας να συρθεί σε debate όλων των πολιτικών αρχηγών ή να εξευτελιστεί ψάχνοντας μια καλή δικαιολογία για να απόσχει. Γιατί στην πραγματικότητα ο κ Τσίπρας είναι που υπονομεύει το debate όλων των αρχηγών. Στοχεύοντας σε διακαναλικούς μονόλογους. Ενώ εκλιπαρεί τον κ Μητσοτάκη για ένα debate tete a tete.
Ο λόγος είναι πολύ απλός. Ο ελεγχόμενος πρωθυπουργός θα βρεθεί σε διασταυρωμένα πυρά 4 πολιτικών, που θα κάνουν την πολιτική του φύλο και φτερό. Και θα είναι μόνος. Χωρίς τα χειροκροτήματα των βουλευτών του, των οπαδών του και του κόμματος, που δίνουν τροφή στο απύθμενο θράσος του όταν αγορεύει.
Δεύτερο, και πολύ σημαντικό για τον ψυχισμό του κ Τσίπρα, σε ένα debate 5 πολιτικών δεν θα είναι πρωταγωνιστής. Θα είναι ένας από 5 ανθρώπους. Με ίσα δικαιώματα στο χρόνο λόγου. Και με ελεγχόμενο ύφος. Αυτά τα ίσα δικαιώματα φέρνουν σε αδύναμη θέση έναν άνθρωπο που έχει μάθει στη σχολική, πανεπιστημιακή, πολιτική ζωή να είναι προνομιούχος. Να απολαμβάνει ανισότητας έναντι άλλων. Η ισότητα δεν ταιριάζει στον κ Τσίπρα.
Η ισότητα ταιριάζει στον πρωθυπουργό όταν έχει απέναντί του έναν συνομιλητή, που δεν είναι αδίστακτος στα λόγια (επομένως και στις πράξεις). Γιατί όποιος δεν είναι αδίστακτος δεν μπορεί να πει άνετα ψέματα, ούτε να επικαλεστεί ψέματα, ούτε να διαστρεβλώσει αλήθειες και πραγματικότητες, ούτε να υποσχεθεί ανέφικτα πράγματα. Ενώ ο κ Τσίπρας μπορεί. Και αυτή είναι η υπεροχή του απέναντι στους άλλους πολιτικούς.
Γιατί, ενώ όλοι οι πολιτικοί χρησιμοποιούν από έναν τόνο υπερβολής μέχρι πολλά ψέματα στο λόγο τους, ο κ Τσίπρας δεν έχει όριο σ αυτά. Ακριβώς επειδή είναι αδίστακτος. Δεν έχει δισταγμό, προκειμένου να κερδίζει και να άρχει. Και σ αυτό έχει και άλλον ένα σύμμαχο. Την αβυσσαλέα άγνοιά του για στοιχειώδη θέματα, που ξέρουν και σχολιαρόπαιδα.
Από αυτές τις ιδιότητές του πηγάζουν όλες οι τερατολογίες προ του 2015 και μετά για την τρόικα, τα μνημόνια, τους ζουρνάδες, το δημοψήφισμα, την δήθεν έξοδο από τα μνημόνια, την καταστροφή της ελληνικής οικονομίας που τη λέει για θρίαμβο, τον αποκλεισμό της αντιπολίτευσης από την εξωτερική πολιτική, το ξεπούλημα της Μακεδονίας, τον εμφυλιοπολεμικό διχασμό της ελληνικής κοινωνίας, τα στημένα θέατρα για το Μάτι και τη Μάνδρα, τις τερατολογίες για το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ λες και είμαστε στο 1980 και τις τερατολογίες για την αριστερά λες και είμαστε στα 1944.
Σ αυτές τις τερατολογίες δεν μπορεί να ανταπεξέλθει κανένας φυσιολογικός άνθρωπος απέναντί του αν δεν θέλει να είναι άκρως προσβλητικός ή άκρως ειρωνικός. Γιατί, τον ψεύτη, που δεν διστάζει να χρησιμοποιεί και γλώσσα πεζοδρομίου όταν στριμώχνεται, τον αντιμετωπίζεις μόνο με δύο τρόπους: Με τα όπλα του ή με την περιφρόνηση. Αν χρησιμοποιήσεις τα όπλα του θα πέσεις στο επίπεδό του. Μένει μόνο η περιφρόνηση.
Το debate το δυναμίτισε ο ίδιος ο κ Τσίπρας, που στην αρχή δεν έβρισκε τάχα ημερομηνία, στη συνέχεια ζήτησε μέσω του παιδικά αφελή υποψήφιου δημάρχου του κ Ηλιόπουλου να συμμετέχουν και άλλοι δημοσιογράφοι ή πολίτες (!),στη συνέχεια επικαλέστηκε την απουσία του στις Βρυξέλλες και στο τέλος βρήκε τη σωτηρία! Πληροφορήθηκε ότι το ΚΚΕ έχει προγραμματισμένη εκδήλωση τη Δευτέρα 2 Ιουλίου και πρότεινε αυτή την ημερομηνία, προφασιζόμενος και τον ήρωα, που θα κατέβει από το αεροπλάνο των Βρυξελών και θα πάει κατευθείαν στο στούντιο!
Στη συνέχεια προφασίστηκε ότι δεν ήξερε την εκδήλωση του ΚΚΕ και έφτασε στο σημείο να κατηγορήσει το ΚΚΕ ότι υπεκφεύγει και δυναμιτίζει το debate! Και για να μην του την πέσει το ΚΚΕ άγρια, που δεν το αντέχει ούτε το θέλει, κατηγόρησε και το ΠΑΣΟΚ με μπουρδουκλωμένες αιτιάσεις.
Το πρόβλημα του κ Τσίπρα είναι απλό. Δεν θέλει να βρεθεί ισότιμος ανάμεσα σε 4 άλλους πολιτικούς αρχηγούς να βομβαρδίζεται. Δεν τη θέλει την ισοτιμία και δεν θέλει να τσαλακώσει την εικόνα του ρήτορα πρωταγωνιστή και «άχαστου», που χτίζει εδώ και χρόνια. Ο κ Τσίπρας θέλει ένα τετ α τετ debate με τον κ Μητσοτάκη και τίποτε άλλο.
Γιατί είναι πιο ευφραδής και, κυρίως, γιατί είναι αδίστακτος στην οξεία γλώσσα, στα ψέματα και στις διαστρεβλώσεις. Στοιχεία στα οποία υστερεί ο αντίπαλός του. Και τα οποία είναι προσφιλή σε ένα ικανό κομμάτι του λαού, που επιλέγει και ψηφίζει με όρους ποδοσφαιρικούς ή κακώς νοούμενου πεζοδρομίου. Σ αυτούς απευθύνεται. Αυτούς θέλει.
Είναι απορίας άξιο πώς ο κ Τσίπρας, που είναι μάγος στην προπαγάνδα, δεν καταλαβαίνει ότι εκλιπαρώντας συνεχώς τον κ Μητσοτάκη να αντιπαρατεθεί μαζί του και εισπράττοντας συνεχώς, κατά το λαϊκό, «χυλόπιτα», δεν καταλαβαίνει ότι γελοιοποιείται. Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι.
Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης
