Της Σύνθιας Σαπίκα
Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών 2019 με το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών για τη ΝΔ είχε πολλά κοινά χαρακτηριστικά. Και όλα αφορούσαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Στις προεδρικές ξεκίνησε ως outsider. Αμφισβητήθηκε όσο κανείς άλλος. Κανείς δεν τον πίστευε, παρά μόνο ελάχιστοι, αλλά φανατικοί. Όσα έλεγε φάνταζαν στην αρχή εξωπραγματικά. Έλεγε ότι θέλει να αλλάξει τη ΝΔ. Ότι θέλει να τα κάνει όλα από την αρχή. Μιλούσε για επενδύσεις, για δουλειές για αριστεία, για παιδεία και πολιτισμό.
Κέρδισε ήρεμα τον πρώτο γύρο, έκανε τις σωστές συμμαχίες, ο εσωκομματικός πόλεμος υπήρξε αλλά τον αντιμετώπισε στωικά και με αξιοπρέπεια. Πέρασε στον δεύτερο γύρο και οι οπαδοί του άρχισαν να πληθαίνουν. Ήταν κούρσα αντοχής και συνέπειας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έκανε καμία κυβίστηση, παρότι πολλά από όσα έλεγε ενοχλούσαν αρχικά, υιοθετούνταν εκ των υστέρων. Και έτσι κέρδισε εκείνες τις εκλογές.
Στις πρόσφατες ευρωεκλογές το «Κούλης» επανήλθε. Η αμφισβήτηση ήταν μεγαλύτερη από ποτέ. Η λοιδορία από το αντίπαλο στρατόπεδο χτύπησε κόκκινο. Προσωπικές επιθέσεις, ειρωνείες, ακόμα και για την καλή του προφορά στη λέξη Columbia. Ενοχλούσε τους πολιτικούς του αντιπάλους, όχι μόνο η δυνατότητα σπουδής στο διαπρεπές πανεπιστήμιο, ακόμα και με υποτροφία, αλλά και η σωστή εκφορά του ονόματος του. Αντί να κοροϊδεύει κανείς τα τα ελλιπή αγγλικά του Πρωθυπουργού, κορόιδευε τα άριστα αγγλικά του προέδρου της Ν.Δ. Άλλο ένα χτύπημα κατά της αριστείας. Αντί να προσπαθεί να γίνει κανείς καλύτερος, προσπαθεί να γίνει χειρότερος ο αντίπαλος.
Στην επίμαχη συζήτηση στη Βουλή, ο Κυριάκος Μητστοάκης ήταν η πρώτη φορά που απάντησε στον Αλέξη Τσίπρα. Και πάλι δεν άρεσε. Οι αντίπαλοι είπαν ότι έριξε το επίπεδο. Και κάποιοι- όχι και τόσο αντίπαλοι- είπαν πως τον ήθελαν υπεράνω.
Ωστόσο ο Κυριάκος δεν έγινε ηγέτης όταν απάντησε στον ΑΤ με όρους Τσίπρα. Δεν έγινε μεγάλος ηγέτης επειδή κέρδισε με μία διαφορά ρεκόρ στις ευρωεκλογές.
Έγινε μεγάλος ηγέτης με τις επινίκιες δηλώσεις του το βράδυ των ευρωεκλογών. Ήταν συγκινημένος, και ας προσπαθούσε να το κρύψει. Συγκινημένος, αλλά ενωτικός όσο ποτέ. Με όλους. Ταπεινός, όπως ταιριάζει σε ανθρώπους που έχουν μάθει να δουλεύουν σκληρά, χαμηλών τόνων, όπως ταιριάζει σε ανθρώπους που σφίγγουν τα χέρια, ακόμα και αυτών που δεν τους ψηφίζουν.
Αυτό το παράδειγμα πρέπει να ακολουθήσουμε οι Νεοδημοκράτες που τον πιστεύουμε, όχι μόνο ως τις εκλογές, αλλά και στη συνέχεια. Οι διχασμοί, το έδειξε και η κάλπη, δεν αφορούν πλέον κανέναν. Οι Έλληνες δίνουν ευκαιρίες, όπως έδωσαν και στον Τσίπρα, αλλά μας έχουν στο στόχαστρο. Και καλά κάνουν. Περιμένουν πολλά. Και είναι ώριμοι να κρίνουν. Ευτυχώς.
Υ.Γ. Μία εικόνα μου έχει μείνει από τον Κυριάκο. Στις προεδρικές εκλογές του 2016, στον πρώτο γύρο, του 2015, είχε μία συνάντηση με Θεσσαλονικείς. Ενώ μιλούσαν χτύπησε το κινητό του.
Συγγνώμη είναι ο γιος μου, τους είπε και πήγε λίγο πιο εκεί για να του μιλήσει. Και έλαμπε.
Φωτογραφία intime news
