Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Η Ένωση Αξιωματικών Πυροσβεστικού Σώματος με μία πρόσφατη ανακοίνωση είχε επισημάνει ότι «έχει καταντήσει γραφικό εν έτει 2018 να φωνάζουμε διαρκώς για τα αυτονόητα, ζητώντας μέσα ατομικής προστασίας, ανανέωση του πυροσβεστικού στόλου, άμεση συντήρηση του υπάρχοντος, θεσμοθέτηση κανόνων υγείας και ασφάλειας». Σημειώνεται επίσης, ότι οι πιλότοι που υπηρετούν στην Πυροσβεστική δεν επαρκούν για να «πετάξουν» τα πέντε ιδιόκτητα ελικόπτερα του σώματος.
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των πυροσβεστών καταγγέλλουν ότι "οι άνδρες του σώματος συμμετέχουν στη μάχη με της φλόγες δίχως να διαθέτουν τα απαραίτητα είδη για την ατομική τους ασφάλεια και επαναλαμβάνουν ότι το σύνολο των υδροφόρων οχημάτων της Πυροσβεστικής είναι ηλικίας άνω των 15 ετών και ακινητοποιούνται λόγω μηχανικών βλαβών, έλλειψης ελαστικών και άλλων προβλημάτων".
Ήταν ανάγκη να μας το ξαναθυμίσουν οι πυροσβέστες για να καταλάβουμε τι γίνεται με την πυρόσβεση; Δεν ξέρουμε ότι η πρόληψη σ΄αυτή την χώρα, αποτελεί δευτερεύον ζήτημα;
Έχουμε 11.000 πυροσβέστες, από τους οποίους οι 8.000 κατέχουν οργανική θέση και οι υπόλοιποι είναι πενταετούς υποχρέωσης. Όλοι αυτοί δεν βλέπουν και τόσο αισιόδοξα το πλαίσιο δράσης τους για την προστασία των δασών. Δεν γίνονται αποψιλώσεις, διανοίξεις ζωνών πυροπροστασίας, δεν συντηρούνται υδατοδεξαμενές και οι δεξαμενές λήψης νερού από τα ελικόπτερα. Η ευθύνη για την υστέρηση δεν βαρύνει, φυσικά, μόνο αυτήν την διοίκηση, αλλά καλώς ή κακώς αυτή καλείται να διαχειρίζεται τέτοιου είδους κρίσεις τα τελευταία τρεισήμισι χρόνια.
Δεν χρειάζονται άλλες λεπτομέρειες. Η πολιτική προστασία αυτής της χώρας χρειάζεται χρήμα, οργάνωση και αποφάσεις. Δεν είναι τυχαίο για αυτή την κυβέρνηση ότι οι φυσικές καταστροφές πολλαπλασιάζονται. Η αξία της ανθρώπινης ζωής είναι ανάλογη με το τίμημα του προϋπολογισμού που οι κυβερνήσεις δαπανούν για τους πολίτες τους.
Η κοινωνία έχει ανάγκη από ουσιαστικές υπηρεσίες για την ασφάλειά της. Από καλοπληρωμένους μάχιμους αστυνομικούς, από αξιοπρεπείς δικαστές, από πυροσβέστες, από δασοφύλακες, από πυροσβεστικά αεροπλάνα, από υποδομές προστασίας. Δεν έχει ανάγκη από αργόμισθους μετακλητούς, από προπαγανδιστές δημοσιογράφους της ΕΡΤ, από δοικητικούς υπαλλήλους άσχετων φορέων του Δημοσίου.
Η κοινωνία αυτή κάποτε πρέπει να απαλλαγεί από την απαξίωση της ανθρώπινης ζωής και την καταστρατήγηση των πολιτικών και κοινωνικών μας δικαιωμάτων.
Κάποτε πρέπει να μάθουμε να ξοδεύουμε τα χρήματά μας για την βελτίωση της καθημερινότητάς μας, το μέλλον των παιδιών μας και την ασφάλειά μας. Όχι για την "ευδοκίμηση" μιας "ελίτ" του πολιτικού συστήματος.
Η κυβέρνηση των "Συριζανέλ" απέδειξε τα τελευταία χρόνια, ότι είναι ο μεγαλύτερος εκφραστής του άγονου κρατισμού και της εξυπηρέτησης μικροκομματικών συμφερόντων. Εκεί συνήθισε να ξοδεύει χρήματα και να δαπανά τους φόρους μας. Και ταυτόχρονα να συσσωρεύει εις βάρος μας το υπερπλεόνασμα.
Μία κίνηση μπορεί να απαλύνει κάπως, τις θλιβερές εντυπώσεις που άφησε η κυβέρνησή του, για την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών που υπέστη η χώρα. Να δηλώσει ότι ένα μεγάλο μέρος του υπερπλεονάσματος θα πάει στην Πολιτική Προστασία. Με εκσυγχρονισμό των υποδομών της, με αγορά νέων αεροσκαφών και με στελέχωση εξειδικευμένου προσωπικού.
Αλλά υπάρχει και κάτι άλλο. Ας επιχειρήσουμε κάποτε εμείς οι πολίτες να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα για την χρηματοδότηση των υπηρεσίων που δικαιούμαστε από το κράτος. Ας μην εγκλωβιζόμαστε, ως θύματα του λαϊκισμού, με τις συντάξεις, τους διορισμούς και τα επιδόματα. Ας απαιτήσουμε ασφάλεια, καλύτερα σχολεία, πανεπιστήμια και προστασία για τη δικιά μας ζωή και των παιδιών μας.
