Από αυτή τη στήλη συχνά επιχειρηματολογούμε πάνω στην ιδέα ότι την Τουρκία πρέπει να την υπολογίζουμε αλλά σε καμία περίπτωση να τη φοβόμαστε.
Δεν τη φοβόμαστε την Τουρκία. Κι αυτό γιατί πιστεύουμε στο αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων και το φρόνημα ημών, των Ελλήνων. Αντίθετα, από όσα διαδίδουν οι γνωστοί εθνικιστικοί κύκλοι των Ελλαδεμπόρων οι περισσότεροι Έλληνες δεν αγαπούν την καλοπέραση περισσότερο από την Πατρίδα κι αν δεν καμώνονται τους Τουρκοφάγους είναι γιατί διαθέτουν γνήσιο πατριωτικό φρόνημα και δεν αισθάνονται την ανάγκη να το επιδεικνύουν επί ματαίω.
Κανείς δεν θέλει τον πόλεμο αλλά όποιος πιστέψει ότι οι Έλληνες θα δεχτούμε και την παραμικρή, ακόμα, εκχώρηση δικαιώματος που πηγάζει από το Διεθνές Δίκαιο ή παραβίαση των συνόρων μας, θα έχει κάνει μια εξαιρετικά λανθασμένη εκτίμηση την οποία και θα πληρώσει πολύ ακριβά.
Παρ'όλα αυτά όμως, συμφωνούμε με όσα είπε ο Βαγγέλης Βενιζέλος στις 2 Ιουνίου, στην εκπομπή του Παύλου Τσίμα, στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ και μας κάνει εντύπωση που τα παρακάτω λόγια δεν σχολιάστηκαν όσο θα περιμέναμε:
«Και το τρίτο, σε σχέση με το θερμό επεισόδιο. Καταρχάς το θερμό επεισόδιο θέλει δύο πάντα. Βεβαίως, μπορεί καμία φορά από υπερβολικό ζήλο να προκαλέσεις και θερμό επεισόδιο μόνος σου, έχουμε κάνει τέτοια λάθη στο παρελθόν. Εν πάση περιπτώσει, θέλω να είμαι πάρα πολύ ειλικρινής, στη θέση που βρισκόμαστε τώρα και θα μου επιτρέψετε να πω και από την οπτική γωνία που εγώ, χωρίς δεσμεύσεις, βλέπω τα πράγματα και με όποια εμπειρία έχω. Το ερώτημα κατά βάθος είναι αν θα οργανωθεί ένας διάλογος, στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου πάντα και της διεθνούς έννομης τάξης και του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, πριν από ένα θερμό επεισόδιο ή μετά από ένα θερμό επεισόδιο.
Το θερμό επεισόδιο, σε τελευταία ανάλυση, αποκαλύπτει έναν πραγματικό συσχετισμό δυνάμεων στρατιωτικών. Νομίζω ότι αυτός ο στρατιωτικός συσχετισμός δυνάμεων μπορεί να γίνει αντιληπτός και χωρίς θερμό επεισόδιο, αλλά, πάντως, δεν θα λυθούν τα ζητήματα στρατιωτικά, θα λυθούν λαμβανομένων υπόψη των στρατιωτικών δυνατοτήτων, της ισχύος που έχει ο καθένας, αλλά θα λυθούν τα ζητήματα πολιτικά και βεβαίως νομικά στο μέτρο που το Διεθνές Δίκαιο έχει κάποια λειτουργία, που έχει κάποια λειτουργία»
Έχει δίκιο ο Βαγγέλης Βενιζέλος. Ό,τι και να συμβεί ή να μην συμβεί τις επόμενες εβδομάδες ή τους επόμενους μήνες οι διαφορές μας με την Τουρκία δεν θα λυθούν στρατιωτικά αλλά θα λυθούν με διάλογο. Είτε έχει προηγηθεί «θερμό επεισόδιο» είτε όχι και βέβαια καλόν είναι να μην προσέλθουμε σε διάλογο μετά από θερμό επεισόδιο.
Πόσο έτοιμοι είμαστε όμως για τον αναπόφευκτο διάλογο με την Τουρκία;
Με ποια προοπτική θα γίνει και μέσα σε ποιο στρατηγικό πλαίσιο;
Το κυριότερο όμως για εμάς είναι πόσο προετοιμασμένοι είμαστε για τη φάση διαλόγου με την Τουρκία.
Είναι εντυπωσιακό ότι ενώ όλοι γνωρίζουμε πως όσα επισημαίνει ο Βενιζέλος είναι έτσι ακριβώς όποιος έχει τολμήσει να εκστομίσει, ακόμα, τη λέξη «διάλογος» δέχεται κάθε λογής επίθεση.
Η κυβέρνηση δεν πρέπει να φοβάται και οφείλει να προετοιμάζει την κοινή γνώμη για τη φάση του διαλόγου.
Ειδικότερα ο πρωθυπουργός έχει αποδείξει ότι στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και διορατικότητα διαθέτει και μεγάλη τόλμη. Απόδειξη η ακαριαία αντίδρασή του στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και η γενναία του απόφαση να το πάρει όλο πάνω του, γνωρίζοντας ότι θα έχει προσωπικό κόστος. Κι όμως, έκανε το σωστό.
Να μην διστάσει να το κάνει και στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις.
