Η κληρονομιά που αφήνει η παρούσα κυβέρνηση στην επόμενη και βαριά είναι, και φαίνεται να βαραίνει κάθε ημέρα που περνάει και περισσότερο, τονίζει στο liberal.gr ο Πάνος Τσακλόγλου. «Πολύ φοβάμαι ότι αν συνεχίσουμε με αυτό το ρυθμό μέχρι τον Οκτώβριο – κάτι που ήδη υπαινίχθηκε ο Πρωθυπουργός στη χθεσινή του ομιλία στη ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ – το κόστος για την επόμενη κυβέρνηση θα είναι δυσθεώρητο», προσθέτει ο καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώην επικεφαλής του Σώματος Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων.
Σχολιάζοντας τις νάρκες που αφήνει πίσω της η κυβέρνηση, εκφράζει το φόβο ότι «αν οι δικαστικές αποφάσεις δικαιώσουν πλήρως τους δημοσίους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους και απαιτήσουν επιστροφή αναδρομικών και αντίστοιχες παροχές για το μέλλον, τότε η εκτίμηση του ΔΝΤ θα είναι εξαιρετικά συντηρητική και η δημοσιονομική ασφυξία θα είναι σχεδόν αναπόφευκτη».
Επισημαίνει μάλιστα το σουρεαλιστικό, από τη μια η κυβέρνηση να αγνοεί τα ηχηρά σήματα κινδύνου σαν αυτά της έκθεσης του ΔΝΤ, και από την άλλη να δηλώνει με κάθε ευκαιρία ότι για να πετύχουμε σταθερά υψηλή ανάπτυξη, πρέπει να παραμείνουμε αταλάντευτα στο δρόμο των μεταρρυθμίσεων.
«Στη θεωρία ενώ ακόμα και η ίδια η κυβέρνηση εμφανίζεται να συμφωνεί με αυτή την άποψη στην Εθνική Αναπτυξιακή Στρατηγική που η ίδια εκπόνησε, στην πράξη οι ενέργειές της κινούνται προς την αντίθετη κατεύθυνση, επομένως είναι λογικό το ΔΝΤ να εκφράζει την ανησυχία του», τονίζει ο κ. Τσακλόγλου.
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη
- Στην τελευταία του έκθεση το ΔΝΤ όχι μόνο εκπέμπει σήματα κινδύνου για μια οικονομία που ακόμη αναρρώνει, αλλά κυρίως περιγράφει ένα προεκλογικό εκτροχιασμό που ήδη εκδηλώνεται μπροστά μας. Εσείς πως την εκλάβατε;
Πράγματι, η έκθεση του ΔΝΤ τονίζει ότι οι προκλήσεις για την αναπτυξιακή πορεία της Ελληνικής οικονομίας έχουν αυξηθεί το τελευταίο διάστημα. Εν μέρει αυτό οφείλεται στη διεθνή συγκυρία η οποία χειροτερεύει.
Όμως, ο κύριος λόγος είναι σειρά αποφάσεων προεκλογικού χαρακτήρα, οι οποίες μπορεί μεν βραχυχρόνια να φαίνονται «φιλολαϊκές», αλλά τα μακροχρόνια αποτελέσματά τους μπορεί να οδηγήσουν την ελληνική οικονομία σε μόνιμα χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, με ότι αυτό συνεπάγεται για την ανεργία, τα «κόκκινα» δάνεια, τη βιωσιμότητα του χρέους, κλπ.
Πολύ φοβάμαι ότι αν συνεχίσουμε με αυτό το ρυθμό μέχρι τον Οκτώβριο – κάτι που ήδη υπαινίχθηκε ο κος Πρωθυπουργός στη σημερινή του ομιλία στη ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ – το κόστος για την επόμενη κυβέρνηση θα είναι δυσθεώρητο.
- Το ρωτώ γιατί είναι προφανές ότι η παροχολογία και η ανατροπή μεταρρυθμίσεων που είτε έχουν υλοποιηθεί, είτε έχουν συμφωνηθεί αλλά καθυστερούν, ανησυχούν έντονα το Ταμείο. Την ίδια ώρα όμως η κυβέρνηση με τη στάση της δείχνει να αγνοεί αυτά τα σήματα…
Τα δομικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας είναι μεγάλα και ιδιαίτερα σοβαρά. Αν θέλουμε να πετύχουμε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης στο μέλλον, πρέπει να παραμείνουμε αταλάντευτα στο δρόμο των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που θα οδηγήσουν σε αλλαγή του παραγωγικού προτύπου της ελληνικής οικονομίας, με παραγωγή περισσότερων διεθνώς εμπορεύσιμων αγαθών, υψηλότερα μερίδια αποταμιεύσεων και εξαγωγών στο ΑΕΠ και χαμηλότερα μερίδια κατανάλωσης και εισαγωγών.
Θεωρητικά, ενώ ακόμα και η ίδια η κυβέρνηση εμφανίζεται να συμφωνεί με αυτή την άποψη στην «Εθνική Αναπτυξιακή Στρατηγική» που η ίδια εκπόνησε, στην πράξη οι ενέργειές της κινούνται προς την αντίθετη κατεύθυνση. Επομένως, λογικό είναι το ΔΝΤ να εκφράζει την ανησυχία του.
- Παροχές, «κόκκινα» δάνεια, ΔΕΗ, αναδρομικά, και πολλά άλλα, είναι η κληρονομιά για τους επόμενους. Το ερώτημα είναι πόσο βαριά θα είναι αυτή η κληρονομιά;
Η κληρονομιά αυτή και βαριά είναι και φαίνεται να βαραίνει κάθε μέρα που περνάει. Ειδικά αν οι δικαστικές αποφάσεις δικαιώσουν πλήρως τους δημοσίους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους και απαιτήσουν επιστροφή αναδρομικών και αντίστοιχες παροχές για το μέλλον, πολύ φοβάμαι ότι η εκτίμηση του ΔΝΤ είναι εξαιρετικά συντηρητική και η δημοσιονομική «ασφυξία» θα είναι σχεδόν αναπόφευκτη.
- Συμφωνείτε ότι σε αυτή την προεκλογική φάση που βρίσκεται η Ελλάδα, έχουμε ανάγκη από πικρές αλήθειες, και όχι από στρογγυλεμένες προτάσεις σαν αυτές των Βρυξελλών;
Πάντοτε είναι ανάγκη να βλέπουμε την πραγματική εικόνα και όχι ένα ωραιοποιημένο είδωλο. Από την άποψη αυτή θεωρώ ότι η έκθεση του ΔΝΤ είναι εξαιρετικά χρήσιμη. Δεν θα συμφωνήσω ότι, στην ουσία τους, οι προτάσεις των Βρυξελλών στην πρώτη μεταμνημονιακή έκθεση ήταν «στρογγυλεμένες». «Στρογγυλεμένες» ήταν οι διατυπώσεις, αλλά νομίζω ότι στην ουσία και οι δύο εκθέσεις επισημαίνουν τους ίδιους κινδύνους και ζητούν από την Ελλάδα να μείνει στο δρόμο των μεταρρυθμίσεων.
