Ο Α. Τσίπρας αισθάνεται τόσο πιεσμένος που αναγκάστηκε να κάνει ακόμα μια κυβίστηση. Ανέτρεψε την πάγια θέση του πως ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ εκλέγεται από συνέδρους και πρότεινε να εκλεγεί με ανοικτή ψηφοφορία από τους πολίτες. Προσπαθεί να δραπετεύσει από τη μίζερη κατάσταση στην οποία βρίσκεται το κόμμα του, ανατρέποντας μια πάγια παράδοση της Αριστεράς. Τους αρχηγούς της τους εκλέγουν τα κομματικά όργανα.
Ειπώθηκε πως έτσι θέλει να αποστασιοποιηθεί από την αριστερή πτέρυγά του. Αν αυτό ήθελε θα μπορούσε να το έκανε αμέσως μετά τις εκλογές ή όποια στιγμή το επέλεγε. Ουδείς θα τον αμφισβητούσε. Άλλωστε, τα προβλήματα δεν τα δημιουργούν στον ΣΥΡΙΖΑ τα στελέχη της αριστερής τάσης, αλλά μέλη της προεδρικής φρουράς.
Όμως αυτή η κίνηση του Α. Τσίπρα να προτείνει την αλλαγή του τρόπου εκλογής του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ εμπεριέχει δύο κινδύνους.
1.Το ΚΙΝΑΛ στις πρόσφατες εκλογές κινητοποίησε περίπου 270.000 φίλους του. Αυτό το μέγεθος θα αποτελέσει ένα μέτρο σύγκρισης. Πόσους θα κινητοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ; Ένα κόμμα με την κουλτούρα των κλειστών εσωκομματικών διαδικασιών πώς θα ξανοιχτεί στην κοινωνία; Η προηγούμενη προσπάθεια μαζικής εγγραφής νέων μελών απέτυχε δια του εκφυλισμού της. Τώρα θα είναι σημαντική πολιτική και επικοινωνιακή ήττα αν ο αριθμός των φίλων του ΣΥΡΙΖΑ, που θα συμμετάσχουν στη διαδικασία εκλογής αρχηγού από τη βάση, δεν αποτυπώνει το συσχετισμό δυνάμεων μεταξύ ΚΙΝΑΛ - ΣΥΡΙΖΑ. Με απλά λόγια θα πρέπει να υπερτερεί θεαματικά των 270.000 που ψήφισαν στις τελευταίες εσωκομματικές εκλογές του ΚΙΝΑΛ. Δύσκολο το στοίχημα που γίνεται δυσκολότερο αν συντρέξει και ο δεύτερος λόγος.
2. Αν δεν εμφανιστεί άλλος υποψήφιος αρχηγός. Σε αυτήν την περίπτωση η όλη διαδικασία θα έχει τα χαρακτηριστικά της φαρσοκωμωδίας. Από την άλλη είναι δύσκολο να εμφανιστεί άλλο στέλεχος που να διεκδικήσει με αξιώσεις την ηγεσία. Ακόμα και αν βρεθεί κάποιος «πρόθυμος» για να μην ευτελιστεί η διαδικασία, πάλι το πρόβλημα θα παραμείνει, υπό την έννοια πως δεν θα προκαλέσει κανένα ενδιαφέρον μια τέτοια αναμέτρηση. Το στοίχημα της μαζικής συμμετοχής είναι σοβαρό και επικίνδυνο. Υποθέτω πως αυτά που γράφω τα έχουν σκεφτεί και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ανεξαρτήτως τάσεων. Και δε γνωρίζω αν τελικά είναι διατεθειμένα να αναλάβουν αυτά τα ρίσκα.
Οι προσδοκίες για ένα ξεπέταγμα του κόμματος ανάλογο με αυτό του ΚΙΝΑΛ μετά την εκλογή Ανδρουλάκη είναι αστήρικτες. Το ΚΙΝΑΛ ξεπετάχτηκε γιατί εξέλεξε νέο αρχηγό και νέο σε ηλικία. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ επανεκλέξει τον Α. Τσίπρα τι είναι αυτό που θα δώσει αυτήν την πολυπόθητη ώθηση;
Είναι απολύτως φυσιολογικό, και ανθρώπινο θα έλεγα, όταν ένας ηγέτης λειτουργεί υπό πίεση να αναζητεί εναγωνίως τρόπους για να βγει από τα αδιέξοδα του. Αν δεν έχει καθαρό μυαλό το πιο πιθανό είναι να λάβει λάθος αποφάσεις. Ίσως σε τέτοια φάση βρίσκεται ο Α. Τσίπρας.
