Της Φωτεινής Πιπιλή
Για όλους όσοι γνωρίζουμε και παρακολουθούμε το διεθνές περιβάλλον ήταν αναμενόμενη η, έστω και με πλάγιο τρόπο μέσω του ρεπορτάζ του BBC, εκκίνηση των διεκδικήσεων από την πλευρά της αυτοαποκαλούμενης «μακεδονικής μειονότητας. H, άνευ ουδεμίας ουσιαστικής συζητήσεως στο εσωτερικό πολιτικό και κοινωνικό πεδίο, παραδοχή της μακεδονικής ταυτότητας και γλώσσας είχε επισημανθεί από την πλειοψηφία των μη «προθύμων» για μία πολιτική θέση αλλά και των μη φοβικών, έναντι της ευκολίας κάποιων να τους χαρακτηρίσουν ως συντηρητικούς και οπισθοδρομικούς, διπλωματών, διεθνολόγων, πανεπιστημιακών, γλωσσολόγων, ως ο μεγαλύτερος κίνδυνος, επέκεινα. Ακριβώς επειδή θα έδινε διέξοδο σε πάσης φύσεως προσπάθειες, αλυτρωτικού χαρακτήρα.
Και για να προλάβω τις συνήθεις «προοδευτικές» νουθεσίες των θετικά προσκείμενων στη Συνθήκη των Πρεσπών, πως είναι ανεδαφικό να φοβόμαστε πιθανές «αποσχίσεις» και προβλήματα, δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδήμων για να γνωρίζει πως, και μόνον η παρουσίαση στο παγκοσμίου κύρους και επιρροής ειδησεογραφικό δίκτυο BBC της «καταπιεσμένης μακεδονικής μειονότητας της Ελλάδος» αποτελεί την πεμπτουσία του Αλυτρωτισμού.
Ανήκω στη μειοψηφική –τότε- κατηγορία των Ελλήνων που, από την απαρχή του «μακεδονικού» προβλήματος το 1991, είχα ευθαρσώς τοποθετηθεί υπέρ της, γεωγραφικά, σύνθετης ονομασίας. Όμως από την αρχή των σφιχταγκαλιασμάτων Τσίπρα - Ζάεφ υπό τις φανερές ευλογίες του όλου «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ» συστήματος, διέβλεπα πως η Συνθήκη αυτή, έτσι, άτσαλα, μονόπλευρα, εγωιστικά, βιαστικά που γίνεται, δεν θα επιλύσει,αλλά θα περιπλέξει το όλον θέμα.
Όπως και πολλοί άλλοι, διαβλέπαμε πως υπάρχει κίνδυνος να καταστεί ασύμφορη για την Ελλάδα και σίγουρα διχαστική. Ενώ προσωπικά –και επιμένω –τη θεωρώ και ανήθικη γιατί χρησιμοποιήθηκαν μέθοδοι, κρυφές και υπόγειες που δεν τιμούν το δυτικό πνεύμα και τις αξίες του.
Όσο και να προσπάθησε να ψελλίσει το Κατρουγκάλειον ΥΠΕΞ πως η Συμφωνία εξαλείφει κάθε περιθώριο «έγερσης ζητήματος μειονότητας» όσοι γνωρίζουμε, αφενός τη βαρύτητα της επιρροής του BBC, αλλά και την ταχύτητα της εξάπλωσης του μειωτικού για την χώρα μας περιεχομένου, ανησυχούμε για την άμεση και άνευ ιστορικής αμφίπλευρης γνώσης αναμόχλευση της τραγικής, εμφυλιακής, μετεμφυλιακής ιστορίας μας και τους πιθανούς κινδύνους που ελλοχεύουν-προστιθέμενοι στις πάγιες ορέξεις των «βασανισμένων και εξοστρακισθέντων» την ίδια περίοδο Τσάμηδων.
Το συγκινησιακά φορτισμένο, δακρύβρεχτο για τους αδαείς περί των γεγονότων που δημιούργησαν διαχρονικά το «μακεδονικό» ζήτημα, επιτόπιο ρεπορτάζ του BBC προσωποποιείται από τον «Μακεδόνα» κ. Φωκά, αλλά εθνικοποιείται εις βάρος της Ελλάδας. Όπου ο κ. Φωκάς πακετάρει λέξεις και έννοιες βαρύτατες για μας, εκτελέσεις, εξορίες, φυλακίσεις, βασανιστήρια εις βάρος της «καταπιεσμένης διαχρονικά μακεδονικής μειονότητας», λέξεις που ήδη έχουν διαχυθεί σ όλον τον κόσμο, δημιουργώντας την εικόνα πως οι Έλληνες ήταν οι σφαγείς μίας εθνότητας, σε μία χρονική περίοδο –αυτή της Κατοχής-που η ανθρωπότητα, άλλα γνωρίζει για την πολύπαθη ελληνική φυλή η οποία αντιστάθηκε στους Ναζί κι έγινε ολοκαύτωμα η ίδια. Και συνεχίζει ο κ. Φωκάς τον «ιστορικό» του μονόλογο, πηδώντας, κυριολεκτικά, σημαντικά κεφάλαια της αλήθειας πολύ πριν τον εμφύλιο πόλεμο, αλλά και κατά τη διάρκειά του, που οδήγησε στη δημιουργία του όλου προβλήματος, υποστηρίζοντας ότι ο εμφύλιος, έπληξε κυρίως τους «αντιστασιακούς, αγωνιστές Μακεδόνες» λες και δεν ήταν όλη η Ελλάδα, που σφαγιάζονταν στον αδελφοκτόνο πόλεμο.
Η αρχή έγινε, όπως αναμενόταν. Κι έγινε, με παγκόσμιο χαρακτήρα, σε μία περίοδο έντονα φορτισμένη στον απόηχο της Συμφωνίας και στο κλίμα το προεκλογικό.Με το 70% να είναι, σταθερά αντίθετο, με την πλειοψηφία του ελληνικού λαού και των Μ.Μ.Ε να μην επικροτεί, παρά το θυμό, προπηλακισμούς, βιαιότητες, απειλές εις βάρος βουλευτών και πολιτικών προσώπων της κατηγορίας του «Ναι» εξακολουθούν κάποιοι δημοσιολογούντες και πολιτευτές να λοιδορούν όσους εκφράζουν την αντίθεσή τους. Και είναι τα ίδια πρόσωπα, που εμείς, οι πολλοί, οι λογικοί ουδέποτε χαρακτηρίσαμε ως προδότες.
Στις 18.1.19 από το βήμα της Βουλής ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε τονίσει: «Η Ελλάδα, επί 140 χρόνια –από τη Συνθήκη του Αγ. Στεφάνου- είχε μία και μόνη επιδίωξη . Να μην επιτρέψει σε άλλο κράτος ή λαό να μονοπωλήσει την περιφέρεια της Μακεδονίας. Και να αποτρέψει κάθε έγερση μειονοτικού ζητήματος στην ελληνική επικράτεια».
Όμως, όπως αποδεικνύεται, η ιστορία γράφεται ακόμη κι αν είναι φρέσκια. Κι αν το στυλό πού υπέγραψε τη Συμφωνία των Πρεσπών ο Αλέξης Τσίπρας του το έδωσε ο Πάνος Καμμένος, αυτή η φρέσκια ιστορία που γράφτηκε με το ηλεκτρονικό πλήκτρο του BBC περί «καταπιεσμένης μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα »θα μπορούσε να έχει τίτλο:
«Εμείς σας τα λέγαμε, και μας λέγατε φασίστες».