Η ομιλία του πρώην πρωθυπουργού προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις, εν πολλοίς αδικαιολόγητες. Κάποιοι αντέδρασαν εν θερμώ, ενώ στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στην απόγνωσή τους γιατί όλες τους οι προσπάθειες να φθείρουν την κυβέρνηση δεν αποδίδουν, γαντζώθηκαν στο κομμάτι της ομιλίας του Κώστα Καραμανλή που αναφερόταν στις υποκλοπές. Όμως, μια προσεκτική ανάγνωση του επίμαχου κομματιού δεν δικαιολογεί ούτε τη γκρίνια κάποιων μέσα από τη Νέα Δημοκρατία ούτε βέβαια τις πανηγυρικές κραυγές των Συριζαίων.
Ο Κώστας Καραμανλής είπε τα αυτονόητα και κινήθηκε μέσα στο πλαίσιο που έθεσε η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός, «όλα στο φως». Ποιος διαφωνεί με αυτό; Άλλωστε αυτή είναι η πιο αποτελεσματική άμυνα της κυβέρνησης για να κλείσει με πειστικό τρόπο αυτό το ενοχλητικό θέμα.
Αλλά και να υπήρχε διαφοροποίηση του Κώστα Καραμανλή από την επίσημη κυβερνητική θέση - που επαναλαμβάνω δεν υπήρξε - αυτή η διαφοροποίηση αποτελεί κεκτημένο δικαίωμα όλων των πρώην αρχηγών της Νέας Δημοκρατίας. Μήπως ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν διατηρούσε το προνόμιο να λέει, χωρίς κομματικές δεσμεύσεις, την άποψή του; Και ο Αντώνης Σαμαράς δεν έχει τη δική του προσέγγιση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις;
Γι' αυτό η Νέα Δημοκρατία είναι το μεγαλύτερο και ιστορικότερο κόμμα της νεότερης Ελλάδας. Γιατί πρώτα απ' όλα σέβεται τους αρχηγούς της και τους προστατεύει. Δεν τους διαγράφει, δεν τους τιμωρεί. Οι φωτογραφίες όλων τους κοσμούν τα γραφεία του κόμματος. Να υπενθυμίσω πως τόσο ο Αντώνης Σαμαράς όσο και ο Κυριάκος Μητσοτάκης κράτησαν στο απυρόβλητο τη διακυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή (2004-2009), προφυλάσσοντας την υστεροφημία του αλλά και την ενότητα της παράταξης.
Είναι εντελώς ανόητοι όσοι πιστεύουν πως ο Κώστας Καραμανλής θα διανοηθεί να βλάψει την παράταξη που ίδρυσε ο Εθνάρχης - θείος του και υπηρετεί σήμερα με επιτυχία στο κυβερνητικό επίπεδο ο ξάδερφός του. Συνεπώς, όσοι θερμοκέφαλοι ακονίζουν σε εσωκομματικό επίπεδο τα μαχαίρια, ας τα βάλουν στη θήκη τους. Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται σήμερα η κυβέρνηση και η Νέα Δημοκρατία είναι η εσωστρέφεια.
Γι' αυτό θα πρέπει να πάψουμε να νομίζουμε πως ο Κώστας Καραμανλής βρίσκεται πίσω ή υποθάλπει τις δηλώσεις κάποιων παλιών συνεργατών του, οι οποίοι εδώ και καιρό έχουν καταστεί γραφικοί. Αλίμονο αν πιστέψουμε πως μπορεί ένας Καραμανλής να μετατραπεί σε δεκανίκι αυτών που επιχείρησαν το 2015 να γκρεμίσουν το έργο ενός άλλου Καραμανλή, του Εθνάρχη.
Σήμερα, είναι ολοφάνερο πως η κυβέρνηση δέχεται συντονισμένη επίθεση από κέντρα του εξωτερικού και του εσωτερικού, τα οποία πολλές φορές διαπλέκονται, αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία. Στόχος τους είναι η ανατροπή του Μητσοτάκη, γιατί γνωρίζουν πως όμηρό τους δεν μπορούν να τον καταστήσουν. Συνεπώς αυτό που χρειάζεται η παράταξη είναι ψυχραιμία, καθαρό μυαλό και πάνω απ' όλα συσπείρωση. Η κριτική κατά του Κώστα Καραμανλή είναι άνευ νοήματος και κυρίως αντιπαραγωγική.
Στο κάτω - κάτω, επαναλαμβάνω, δεν είπε κάτι διαφορετικό από την κυβέρνηση, αλλά και να έλεγε, ως πρώην αρχηγός της παράταξης, έχει κατακτημένο το δικαίωμα να λέει την άποψή του, όπως αυτός θέλει και όποτε το θέλει. Έτσι λειτουργούν τα μεγάλα αστικά κόμματα.
