Το περιστατικό έχει ως εξής: ο γνωστός δημοσιογράφος, αρθρογράφος και εκδότης Ηλίας Κανέλλης έδινε τηλεφωνική συνέντευξη στον κ. Χρήστο Μιχαηλίδη στην εξαιρετική εκπομπή του «Καθρέφτης», στο Πρώτο Πρόγραμμα της ραδιοφωνίας της ΕΡΤ. Έξω από το στούντιο συγκεντρώθηκαν εργαζόμενοι του σταθμού και απαιτούσαν να διακοπεί η συνέντευξη γιατί διαφωνούσαν με ένα κείμενο του Ηλία Κανέλλη.
Όταν το διάβασα δεν το πίστευα. Και όμως, συνέβη σε χώρα μέλος της ΕΕ, το έτος 2022. Το ότι κάτι δεν πάει καλά στην ΕΡΤ το πιστοποιεί το γεγονός ότι το διαβόητο άγαλμα των νεκρών που «κοσμεί» την είσοδο του ραδιομεγάρου, παραμένει στη θέση του, στο πλαίσιο προφανώς ενός moratorium μεταξύ της διοίκησης και του συνδικαλιστικού οργάνου των εργαζομένων.
Είναι κανόνας πως αν συμβιβαστείς μια φορά, συνεχώς μετά θα πορεύεσαι με συμβιβασμούς. Θα κλείνεις τα μάτια σε παρεκτροπές και θα φροντίζεις να μην θίγεις τα κακώς κείμενα.
Δε θέλω να υποτιμήσω τη νοημοσύνη όχι τη δική μου, αλλά κυρίως των αναγνωστών και να ρωτήσω ποια είναι η τύχη των τραμπούκων υπαλλήλων της ΕΡΤ. Αν δηλαδή η διοίκηση επιλήφθηκε του θέματος και σε τι ενέργειες προέβη.
Πάντως, δεν μπορεί να περάσει στη «ζούλα» αυτή η απόπειρα να φιμωθεί ένας σχολιαστής γιατί κάποιοι εργαζόμενοι σε δημόσιο μέσο διαφωνούν με τις απόψεις του. Δημιουργείται άσχημο προηγούμενο. Έχω γράψει πως ο κατευνασμός ως συμπεριφορά, αντί να κατευνάσει, εξαχρειώνει και αποθρασύνει.
Υποθέτω πως στους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς στους οποίους εργάζονται οι κύριοι Αυγερινός και Λιάτσος, ανταποκριτές τους στη Μόσχα, θα υπάρχουν εργαζόμενοι που θα διαφωνούν με τα όσα μεταδίδουν οι εν λόγω δημοσιογράφοι. Δε διανοήθηκαν ποτέ να επιχειρήσουν να τους φιμώσουν, γιατί σε τελευταία ανάλυση γνωρίζουν πως γι΄αυτή την πράξη τους θα υπάρξουν συνέπειες.
Θα λογοδοτήσουν στη διοίκηση του σταθμού, γιατί αυτή και μόνον αυτή λαμβάνει τις αποφάσεις. Γιατί λοιπόν υπάλληλοι της δημόσιας ΕΡΤ θέλησαν να το πράξουν σε βάρος του Ηλία Κανέλλη; Δεν αντιλαμβάνονται πως με τέτοιες τραμπούκικες συμπεριφορές απαξιώνουν τη δημόσια ραδιοφωνία και τηλεόραση;
Δεν αντιλαμβάνονται πως κύριο χαρακτηριστικό ενός δημόσιου μέσου είναι η πολυφωνία και ο σεβασμός όλων των απόψεων; (Ρητορικό το ερώτημα. Ο φανατισμός τους και η εμπάθειά τους, προφανώς δεν τους επιτρέπουν να το καταλάβουν.) Αλλά κυρίως αυτό που τους ωθεί σε τέτοιες συμπεριφορές είναι η διάχυτη πεποίθηση που υπάρχει στο Ραδιομέγαρο πως οι εργαζόμενοι συνδιοικούν και ως εκ τούτου παρόμοιες χυδαιότητες πρέπει να περνούν «απαρατήρητες» και συνεπώς χωρίς συνέπειες για τους δράστες.
Νομίζω πως αν η πρωτοφανής αυτή ενέργεια δεν καταδικαστεί και δεν τιμωρηθούν οι πρωταίτιοι, τότε θα έχουμε επανάληψη παρόμοιου φαινομένου. Είναι πραγματικά κρίμα η προσπάθεια που γίνεται και αποδίδει, να αναβαθμιστεί η δημόσια ραδιοτηλεόραση να αμαυρώνεται από τέτοιες ενέργειες τραμπουκισμού υπαλλήλων της.
Έρχονται δύσκολοι και «πονηροί» καιροί και το κακό πρέπει να κτυπηθεί αμέσως και στη ρίζα του.
