Στην παλιά δημοσιογραφία υπήρχε ένα κανόνας. «Είδηση υπάρχει πάντα. Είτε η τιμή της πατάτας θα ανεβαίνει οπότε θα είναι ανάστατοι οι καταναλωτές, είτε η τιμή θα πέφτει οπότε θα είναι ανάστατοι οι πατατοπαραγωγοί.» Το ίδιο γίνεται και με την οικονομία γενικώς. Είτε οι ρυθμοί ανάπτυξης θα είναι αρνητικοί οπότε οι άνθρωποι αποδεδειγμένα υποφέρουν, είτε θα είναι θετικοί οπότε οι αριθμοί ευημερούν αλλά οι άνθρωποι δυστυχούν.
Τι την ήθελε και αυτός ο Γεώργιος Παπανδρέου την περίφημη αυτή φράση του για την ευημερία των αριθμών που δήθεν κρύβουν την δυστυχία των ανθρώπων; Την είχε εκστομίσει σε κάποια πλατεία τον καιρό που ο Κωνσταντίνος Καραμανλής της πρώτης περιόδου πετύχαινε ετήσιους ρυθμούς ανάπτυξης 5%, κάτι έπρεπε να πει επ’ αυτού και ο Γεώργιος, οπότε μας κληροδότησε μια φράση που μας ταλανίζει επί εξήντα χρόνια.
Την άκουσα να προφέρεται πάλι χθες με χαζό στόμφο και την είδα να γράφεται με περίσσιο θράσος μόλις ανακοινώθηκαν τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για 16,2% αύξηση του ΑΕΠ στο β’ τρίμηνο.
Ως εάν αυτός ο τόπος να μην είχε περάσει την τραυματική εμπειρία της οικονομικής κατάρρευσης του 2009-10, τότε που ενώ άπαντες διαβιούσαμε μακάριοι και ευτύχιοι κολυμπώντας στην πλαστή ευμάρεια μας, ήρθαν κάτι αριθμοί και μας χτύπησαν ξάφνου το καμπανάκι.
Γελάσαμε εκείνη την εποχή όλοι μαζί αντάμα, «έλα καημένε τώρα» είπαμε χασκογελώντας, για να ανακαλύψουμε σε λίγο καιρό ότι οι αριθμοί είναι χειρότεροι από σφαίρες.
Το ζήσαμε στο πετσί μας με καταρρεύσεις νοικοκυριών, ανεργίες, μεταναστεύσεις, πλειστηριασμούς και δυστυχίες. Βέβαια, πριν σκάσει στην πλάτη μας η κρίση αυτή καθ’ αυτή, είχαν έρθει οι αριθμοί της οικονομίας, η ύφεση, η μείωση της κατανάλωσης, η αποεπένδυση και κάτι παρεμφερείς συνάδελφοι τους για να μας προειδοποιήσουν.
Αγρόν αγοράσαμε τότε και ζεύγη βοών πέντε, μπορεί και να ήμασταν δικαιολογημένοι, δεν το είχε ξαναζήσει αυτό η γενιά μας. Μάθαμε όμως στη συνέχεια.
Δέκα και βάλε χρόνια παλέψαμε όλοι μαζί και ο καθένας χωριστά να αντιστραφούν αυτοί οι άτιμοι οι αριθμοί. Και να που το β’ τρίμηνο του 2021 καταφέραμε να το δούμε για πρώτη φορά.
Να δούμε τους αριθμούς να ανακάμπτουν για πρώτη φορά και μάλιστα με εντυπωσιακό τρόπο. Και ξέρουμε πια πως οι κακοί αριθμοί αναγγέλλουν τη δυστυχία του εγγύς μέλλοντός μας, ενώ οι καλοί αριθμοί αναγγέλλουν την αυριανή και μεθαυριανή μεγαλύτερη ευημερία μας. Και αντί να πάρουμε μια βαθιά ανάσα, τι κάνουμε;
Ξεθάβουμε την εξηντάχρονη ατάκα του γέρο-Παπανδρέου και την μπουμπουνάμε γεμάτοι χαρά για το φαρμάκι που διακονούμε. Ω μιζέριας βάθος απύθμενο, ω κούφιας αντιπολιτευτικής μανίας ύψος δυσθεώρητο…
