Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος μίλησε με την κυρία Μαρία Κατσουνάκη στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της Κυριακής. Είπε πολλά και ενδιαφέροντα που θα συζητηθούν. Έκανε μια σημαντική διαπίστωση πως το 32% που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2019 «ήταν ένα πολύ μεγάλο επίτευγμα μετά από ένα μνημόνιο και τις Πρέσπες». Όντως το 32% ήταν ένα μεγάλο και απρόσμενο - θα συμπλήρωνα εγώ - επίτευγμα το οποίο ουδείς μπορεί να το αγνοήσει όχι ως προς την αποτίμηση των εκλογών του 2019, αλλά ως προς τη δυναμική του. Με απλά λόγια όσοι φαντάζονται έναν ΣΥΡΙΖΑ κάτω του 20% πλανώνται πλάνην οικτράν. Το έχω γράψει πολλές φορές πως ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε για να μείνει.
Συγχρόνως ο Ευκλ. Τσακαλώτος με την αστική του αυτοπεποίθηση - όπως λέει ο ίδιος - σφάζει με το γάντι τον Α. Τσίπρα. Δηλαδή, του αναγνωρίζει ως προτέρημα κάτι που στην πολιτική θεωρείται ελάττωμα. Τον τακτικισμό. Λέει, πως ο τακτικισμός επιτρέπει στον Α. Τσίπρα «να βλέπει ένα θέμα μέσα από περισσότερες πλευρές, περισσότερες γωνίες». Μόνο που αυτό δεν είναι τακτικισμός. Τακτικισμός είναι η έλλειψη στρατηγικής ματιάς, η αδυναμία να δει ένας ηγέτης τη μεγάλη εικόνα, καθώς χάνεται μέσα στο λαβύρινθο των δέντρων ενός δάσους. Δε βλέπει δηλαδή το δάσος. Και ο Α. Τσίπρας έχει αυτό το μειονέκτημα. Αλλάζει συνεχώς θέσεις, προσαρμοζόμενος σε πρόσκαιρες καταστάσεις και αδυνατεί εξ αυτού του λόγου να χαράξει μια μακροπρόθεσμη πολιτική. Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη του Ευκλ. Τσακαλώτου να κάνει το κρέας-ψάρι, αλλά δε γίνεται πειστικός. Με αυτό που είπε απλώς ανέδειξε μια αδυναμία του Αλέξης Τσίπρα που έχει εντοπισθεί από πληθώρα πολιτικών σχολιαστών.
Εκεί όμως που «έσφαξε» τον αρχηγό του χωρίς γάντι ήταν το σημείο που δήλωσε πως είναι χειρότερος του Μητσοτάκη στην επιλογή των συνεργατών του. Μέχρις εδώ ο Ευκλ. Τσακαλώτος ασκεί μια κριτική. Το «χοντραίνει» όμως όταν συνεχίζει λέγοντας πως: «Για να είμαι δίκαιος, όμως αυτό το λέει και ο ίδιος».
Παραβλέπω το γεγονός πως τέτοια δημόσια παραδοχή του Αλέξης Τσίπρα δεν έχει καταγραφεί. Για να το λέει ο Ευκλ. Τσακαλώτος προφανώς το παραδέχτηκε μέσα στα κομματικά όργανα. Και τι έκανε για να αντιμετωπίσει μια ομολογημένη αδυναμία; Άλλαξε κανένα σύμβουλο του; Αναδόμησε τον στενό κύκλο του; Μη μου πείτε για την επιτροπή σοφών! Ένας ηγέτης που αδυνατεί να θεραπεύσει την αδυναμία στην επιλογή των συνεργατών του, προφανώς γίνεται δέκτης κακών συμβουλών-προτάσεων. Και ένας ηγέτης με ένα τόσο σημαντικό ελάττωμα είναι ηγέτης περιορισμένου κύρους και βεληνεκούς.
Ο Ευκλ. Τσακαλώτος με λίγα λόγια μας είπε: Πρώτον, ο Α. Τσίπρας, ως τακτικιστής, χάνεται μέσα σε ελιγμούς και ζιγκ-ζαγκ και δεύτερον, αδυνατεί να επιλέξει άξιους συνεργάτες.
Προβλέπω νέο κύκλο εσωστρέφειας στον ΣΥΡΙΖΑ. Αλέξη, τι σου φταίει ο Κυριάκος όταν έχεις τον Ευκλείδη!
