«Έρχεται απρόσκλητα και με βρίσκει. Μετά με ακολουθεί παντού. Τρυπώνει στην ύπαρξη μου και ζητά. Ζητά να γράψω τα πάντα για εκείνη ή εκείνον. Στην αρχή αντιδρώ. Μετά ψάχνω. Αναζητώ την εποχή της, τα γεγονότα που την σημάδεψαν, τον τρόπο σκέψης της και αφήνομαι στην γραφή.» Υποστηρίζει ο Χρήστος Ναούμ για τους ήρωες και τις ηρωίδες του.
Τους συναντά μαζί με τις ιστορίες του στο γραφείο του συνήθως. Αλλά διηγήματά του έχει γράψει ακόμα και νοσηλευόμενος στο νοσοκομείο. Ο γιατρός Χρήστος Ναούμ, διευθυντής στο Δερματολογικό Τμήμα του Ευαγγελισμού και συγγραφέας πολλών βιβλίων, ανάμεσά τους το ιστορικό «Γιαρντίμ: Οι φλόγες της Ανατολής», τα διηγήματα «Γυμνός σε κοινή θέα», τα θεατρικά «Σάλπιγγα του θανάτου», «Μωβ κορδέλα», «Ασκήσεις θανάτου», «Stronger with you», και τα μυθιστορήματα «Αχ αυτές οι βασίλισσες», «Άσωτοι έρωτες» και «Στο σκοτάδι ανθίζω», διαθέτουν ρυθμό, κι εξελίσσονται φυσικά, του αρκεί δε η αρχή:
«Προτιμώ οι ιστορίες μου να έχουν πλοκή, ρυθμό και να εξελίσσονται φυσικά. Να μιμούνται τη ζωή όσο γίνεται με μεγαλύτερη αληθοφάνεια. Εμμονές; Έχω κυρίως σε θέματα κακοποίησης, βίας και υποκριτικής συμπεριφοράς στις σχέσεις», θα μας πει στο Liberal.gr αποκαλύπτοντάς μας πως «Το τέλος δεν το γνωρίζω, όπως κι ο αναγνώστης, το ανακαλύπτω από την ροή της ιστορίας».
Εξάλλου, έτσι δεν είναι η ζωή;
Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα
- Κύριε Ναούμ, υπάρχει τελετουργία γραφής [συγκεκριμένος χώρος, χρόνος, συνήθειες] ή παντού μπορείτε να γράψετε εσείς;
Συνήθως στο γραφείο μου. Επιλέγω χαλαρή μουσική και ξεκινώ. Τις προηγούμενες μέρες έχω στο μυαλό μου τις εικόνες που θα περιγράψω. Κοιτάζω ξανά τις σημειώσεις μου και αφήνομαι στις εμπνεύσεις που με κατακλύζουν. Άλλες φορές γράφω στο σημειωματάριο μου οπουδήποτε βρίσκομαι. Κυρίως όμως η συγκέντρωση και η συγγραφή επέρχεται στο γραφείο μου μπροστά στον υπολογιστή. Σε ένα καλάθι μαζεμένες κασετίνες με μολύβια, ένα λούτρινο κουκλάκι, ένα γλαστράκι με κακτοειδές και το φλιτζάνι του καφέ. Ενίοτε, κι ο γάτος στα γόνατα μου.
- Για να ξεκινήσετε μια ιστορία, χρειάζεστε πλάνο, να ξέρετε και την αρχή και το τέλος της, ή αρκούν μια εικόνα ή η αρχική φράση;
Αρκούμαι στην αρχή. Μετά αφήνομαι στις εμπνεύσεις μου. Το τέλος δεν το γνωρίζω, όπως κι ο αναγνώστης, το ανακαλύπτω από την ροή της ιστορίας.
- Ποιο βιβλίο σας γράφτηκε με πιο παράξενο και αλλόκοτο τρόπο;
Η συλλογή διηγημάτων «Γυμνός σε κοινή θέα» γράφτηκε ανάμεσα σε άλλα κείμενα. Άλλες φορές έγραφα ένα διήγημα στην ακροθαλασσιά, άλλες σε χώρους αναμονής. Ακόμα κι όταν νοσηλευόμουν στο νοσοκομείο έγραφα. Είχε την ομορφιά του.
- Υπάρχουν συγγραφικές εμμονές; Θέματα στα οποία επανέρχεστε, τεχνικές που χρησιμοποιείτε και ξαναχρησιμοποιείτε, γρίφους κι αινίγματα που προσπαθείτε μια ζωή γράφοντας να επιλύσετε;
Προτιμώ οι ιστορίες μου να έχουν πλοκή, ρυθμό και να εξελίσσονται φυσικά. Να μιμούνται τη ζωή όσο γίνεται με μεγαλύτερη αληθοφάνεια. Εμμονές; Έχω κυρίως σε θέματα κακοποίησης, βίας και υποκριτικής συμπεριφοράς στις σχέσεις. Σε αυτά τα θέματα επανέρχομαι συχνά. Δεν αντέχω την κακία, την αδικία και τους συμφεροντολόγους.
- Τι πρέπει να έχει μια ιστορία για να γίνει ιστορία σας;
Να περιτυλίσσεται σε ένα ιδιαίτερο και παράξενο πρόβλημα. Κάτι που δεν είναι συνηθισμένο. Αντλώ εμπνεύσεις από καταγεγραμμένα θέματα στις εφημερίδες. Από τυχαίες σκηνές παντού. Κάτι που με προκαλεί να σκεφτώ. Κάτι που με πλήγωσε. Να αναρωτηθώ για τα υπαρξιακά μου προβλήματα.
- Ένας ήρωας ή μια ηρωίδα για να γίνει ήρωάς σας ή ηρωίδα σας;
Έρχεται απρόσκλητα και με βρίσκει. Μετά με ακολουθεί παντού. Τρυπώνει στην ύπαρξη μου και ζητά. Ζητά να γράψω τα πάντα για εκείνη ή εκείνον. Στην αρχή αντιδρώ. Μετά ψάχνω. Αναζητώ την εποχή της, τα γεγονότα που την σημάδεψαν, τον τρόπο σκέψης της και αφήνομαι στην γραφή.
- Ποιος ήρωας ή ποια ηρωίδα σας έφτασαν ως εσάς με τον πιο αλλόκοτο τρόπο;
Νομίζω οι ήρωες του επικού μου βιβλίου: «Γιαρντίμ. Οι φλόγες της Ανατολής.» Αφορά την Μικρασιατική καταστροφή. Έγραψα για πρόσωπα και γεγονότα του περασμένου αιώνα. Απορούσα κι εγώ με μένα. Πως μπήκα στον ιστό της ιστορίας κι απέδωσα όσο πιο γλαφυρά γινόταν την κατάσταση;
- Το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε και σας εντυπωσίασε;
Βιβλιοφάγος από παιδί δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο. Έτσι, τυχαία μου έρχονται: «Η πλωτή πόλη» της Μάρως Δούκα. «Τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα» του Μπυκνέρ. «Μια άλλη χώρα» του Μπόλντουιν. Πολλά.
- Υπάρχει βιβλίο που μπορείτε να πείτε ότι σας άλλαξε τη ζωή ή βιβλίο στο οποίο συχνά επιστρέφετε;
Ένα μόνο του, όχι. Πολλά μαζί, ναι.
- Αγαπημένοι σας συγγραφείς και ποιητές;
Ντοστογιέφσκι. Τσέχωφ. Καζαντζάκης. Καραγάτσης. Πολλοί.
- Κατά την διαδικασία της συγγραφής, ακούτε μουσική, έχετε ανάγκη από απόλυτη σιωπή, διαβάζετε άλλα βιβλία ή ποιητές, καταφεύγετε σε εικαστικά έργα;
Μουσική ακούω, όπως τώρα που απαντώ στις ερωτήσεις. Ο,τιδήποτε γεμίζει την καρδιά μου και μου προσφέρει χαρά και ομορφιά είναι καλοδεχούμενο.
- Να αναφερθούμε σε εκείνο που γράφετε σήμερα;
Ταξιδεύω στο νεότερο βασίλειο της αρχαίας Αιγύπτου. 1.500 χρόνια π.χ. Ελπίζω να τα καταφέρω και να ανταπεξέλθω στις παγίδες και στις δυσκολίες. Όμως, μαθαίνω τόσα σπουδαία πράγματα, τόσο όμορφα.
