Του Θανάση Χειμωνά
Φίλοι μου έχουμε μπλέξει. Και δε μιλάω για την Ελλάδα. Δεν θα είχε άλλωστε ενδιαφέρον σήμερα ένα άρθρο για τον Γολγοθά που τραβάει η χώρα μας, πλέον είναι γνωστό τοις πάσι. Αναφέρομαι σε όσα έχουν ακολουθήσει την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ.
Δυστυχώς αποδεικνύεται πως ο αμερικανός μεγιστάνας εννοούσε όλα όσα είχε υποσχεθεί στην προεκλογική του καμπάνια. Και θα τα μετουσιώσει σε πράξεις - όσο τουλάχιστον περνάει από το χέρι του. Η απαγόρευση εισόδου στη χώρα των υπηκόων έξι μουσουλμανικών χωρών καθώς και των προσφύγων από τη Συρία αποτελεί ένα αμιγώς ρατσιστικό μέτρο. Μια πρωτοφανής για δυτική χώρα φυλετική και θρησκευτική διάκριση που ακόμα και τα διάφορα ευρωπαϊκά φασισταριά τύπου Όρμπαν δεν θα μπορούσαν καν να διανοηθούν.
Φυσικά, η κίνηση αυτή του νέου πλανητάρχη δεν πρόκειται να έχει κανένα απολύτως αποτέλεσμα σε ό,τι αφορά την πάταξη της τρομοκρατίας. Οι τρομοκράτες που επιχειρούν στις χώρες τους δυτικού κόσμου είναι στην πλειοψηφία τους άτομα που ζουν για χρόνια (ενδεχομένως και για γενιές ολόκληρες) εκεί και όχι πρόσφατοι επισκέπτες. Ειδικά για τις ΗΠΑ το ενδεχόμενο ένας ιρακινός να κάνει ολόκληρο ταξίδι από τη Βαγδάτη για να ανατιναχθεί σε κάποιο mall είναι μηδαμινό όπως απειροελάχιστες είναι και οι πιθανότητες να υπάρχει κάποιος επίδοξος τρομοκράτης ανάμεσα στις κάποιες δεκάδες φουκαράδων που έτυχε να λείπουν στο Εξωτερικό όταν εφαρμόστηκε ο συγκεκριμένος νόμος. Άλλωστε, το απόλυτο κράτος-τρομοκράτης, η Σαουδική Αραβία εξαιρέθηκε αυτό του ρατσιστικού εμπάργκο. Βλέπετε τόσο οι ΗΠΑ όσο και ο ίδιος ο Τραμπ κάνουν μπίζνες μαζί της.
Πρόκειται δηλαδή για ένα πολιτικό πυροτέχνημα. Ο Τραμπ θέλει με αυτό τον τρόπο να ικανοποιήσει τον μέσο ψηφοφόρο του, τον κάφρο εθνικιστή, ρατσιστή WASP (White Anglo-Saxon Protestant) Αμερικανό που απηύδησε να βλέπει ένα «αράπη» να κυβερνά τη χώρα «του» και ονειρεύεται να κατατροπώσει τους «ξένους» και τους «αλλόθρησκους». Πάνω σε αυτό το δόγμα του μίσους και σκοταδισμού ο Τραμπ ονειρεύεται να χτίσει την κυριαρχία του. Γι αυτό άλλωστε παίρνει και άλλης μορφής οπισθοδρομικά μέτρα όπως π.χ. ο νόμος εναντίον των αμβλώσεων ο οποίος το μόνο που κάνει ουσιαστικά είναι να στερεί από εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον κόσμο την απαραίτητη ενημέρωση για το πως θα μπορέσουν να αποφύγουν ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες.
Ο μύθος του χαβαλετζή, εκκεντρικού Ντόναλντ Τραμπ που απλώς υποδυόταν έναν ρόλο για να κερδίσει τις εκλογές έχει πλέον ξεθωριάσει. Τώρα έχουμε να κάνουμε με μια μορφή κοινοβουλευτικής χούντας που απειλεί την παγκόσμια ειρήνη, που κάνει mainstream τον ρατσισμό σε βάρος όποιου πιστεύει σε έναν διαφορετικό θεό. Που επιβάλει τη λογική πως όλοι οι μουσουλμάνοι είναι εν δυνάμει (;) δολοφόνοι γιατί αυτό, δήθεν, προστάζει η θρησκεία τους. Και όλα αυτά δε συμβαίνουν σε κάποια μπανανία της Αφρικής αλλά στο #1 κράτος στον κόσμο.
Το μόνο θετικό είναι πως ο προοδευτικός κόσμος των ΗΠΑ, αυτός που καταψήφισε ( ως γνωστόν η Χίλαρι συγκέντρωσε πάνω από δύο εκατομμύρια ψήφους περισσότερους) οργανώνεται και συσπειρώνεται με μπροστάρηδες σημαντικές προσωπικότητες τους πνευματικού και του καλλιτεχνικού χώρου και εκατομμύρια Αμερικανών να διαδηλώνουν την αντίδρασή τους στην τραμπική εκτροπή. Η κατάσταση θυμίζει πολύ την δεκαετία του '60 και την τότε κραυγή διαμαρτυρίας της προοδευτικής Αμερικής ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ. Τότε το κίνημα εκείνο είχε συμβάλει σημαντικά στον τερματισμό του πολέμου. Το αντίστοιχο σημερινό θα πρέπει να παλέψει σκληρά για να τον αποτρέψει.
