Του Δημήτρη Καμπουράκη
Έγραψε ο Μαραντζίδης, απάντησε ο Βενιζέλος, ανταπάντησε ο Θεοδωράκης, πλευροκόπησε ο Ραγκούσης, κατακεραύνωσε η Φώφη, επενέβη ο Λοβέρδος, σχολίασε ο Τζανακόπουλος, ξεσπάθωσε ο Κωνσταντινόπουλος και παρενέβη ο Κουρουμπλής. Περί της σοσιαλδημοκρατικής μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ, όλα τούτα. Σα να λέμε, «έριξε ένας τρελός μια πέτρα στο πηγάδι κι έπεσαν τριάντα γνωστικοί να την βγάλουνε».
Ειλικρινά σας λέω, βαρέθηκα όλη αυτή την –επιτρέψτε μου να την πω έτσι- χαζή συζήτηση, παρά την σοβαρότητα πολλών απ' αυτούς που εμπλέκονται στα γρανάζια της. Και να 'σου τα επιχειρήματα αν έγινε σοσιαλδημοκράτης ο Τσίπρας, αν έγινε κεντροαριστερός ο ΣΥΡΙΖΑ, αν πλευροκοπούν το ΚΙΝΑΛ οι κυβερνητικοί, αν κάνουν εσωκομματικές κινήσεις προς την κανονικότητα οι αριστεροί που μας κυβερνάνε, αν ετοιμάζουν στρατηγική συμμαχιών πλαγιοκόπησης της κεντροαριστεράς στις δημοτικές εκλογές και όλα τα ακατανόητα συναφή. Και γιατί μας απασχολούν αυτά παρακαλώ; Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω.
Επειδή δηλαδή οι ΣΥΡΙΖΑίοι κατρακυλούν στις δημοσκοπήσεις, επειδή αρνούνται να μιλήσουν για την σφαγή των συντάξεων, για την φορολογική λαίλαπα, για τους πλειστηριασμούς που πολλαπλασιάζονται, για την δημόσια περιουσία που χάρισαν για έναν αιώνα, για την ΔΕΗ που διέλυσαν, για τους διορισμούς και τους νεοπλουτισμούς τους, βαλθήκαμε σώνει και καλά να βρούμε κοινό πεδίο συζήτησης μαζί τους και ανακαλύψαμε την (και καλά) πορεία σοσιαλδημοκρατικοποίησης τους; Και θα κάτσω τώρα εγώ να συζητήσω στα σοβαρά με την Φωτίου αν είναι σοσιαλδημοκράτισσα και με τον Κατρούγκαλο αν είναι κεντρώος; Κοροϊδευόμαστε τώρα;
Σκασίλα μου αν ο Κουρουμπλής δηλώνει αριστερός, κεντρώος ή δεξιός. Αυτός θα δηλώσει μέχρι και εξωγήινος, αρκεί να παραμείνει υπουργός; Ή στα σοβαρά αναρωτιέται κανείς αν ο Πολάκης έκανε στροφή προς την ρεαλιστική σοσιαλδημοκρατία. Και εν' πάσει περιπτώσει, ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι τους έπιασε ένας προβληματισμός και θέλουν ν' αλλάξουν, εμάς τι μας ενδιαφέρουν τα πολιτικά τους εσώψυχα; Ας κλειστούν μονάχοι του σ' ένα υπόγειο να τα ξεκαθαρίσουν. Εγώ θα λύσω τις απορίες του Μπαλτά και του Σκουρλέτη για την ιδεολογική τους ταυτότητα; Ωχ καημένε.
Αυτοί το μόνο που θέλουν είναι ν' αλλάξει η ατζέντα από το μπάχαλο που έχουν δημιουργήσει. Να συζητάμε για οτιδήποτε άλλο εκτός από τα κατορθώματα τους. Εμείς όμως, είτε στην κεντροαριστερά είτε στην κεντροδεξιά ανήκουμε, γιατί να τους κάνουμε το χατίρι; Τι σαχλαμάρα είναι αυτή πάλι; Πλαγιοκοπούν λέει τον Αρναουτάκη στην Κρήτη και τον Κατσιφάρα στην δυτική Ελλάδα, θέλοντας μέσω της υποστήριξης τους να διασπάσουν το ΚΙΝΑΛ. Ωχ καημένε, ας τους υποστηρίξουν. Και λοιπόν; Όταν θα 'ρθει εκείνη η ώρα, το κάθε κόμμα θα υποστηρίξει όποιον νομίζει και ο κόσμος θα ψηφίσει κατά συνείδηση. Και θα ξεχάσουμε τους πλειστηριασμούς ή το Σκοπιανό που πάνε να κλείσουν άρον-άρον, διότι θα συζητάμε επί ενάμισι χρόνο για τον Αρναουτάκη κι αν αυτό σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε κεντρώα στροφή; Δεν μας παρατάνε λέω 'γω…
Παρακαλώ να σοβαρευτούμε άπαντες και να βάλουμε την ατζέντα εκεί που πρέπει. Στην κοινωνία και τα προβλήματα της. Όλα τα άλλα είναι εκ' του πονηρού ή αποφυγή της πραγματικότητας. Μέχρι που διάβασα ολόκληρες αναλύσεις για την συνεδρίαση στο Κάραβελ τριών τάσεων του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες συγκροτούν τάση που ζητά την κατάργηση των τάσεων. Μιλάμε για τον ορισμό της γελοιότητας. Κι αυτό, κάποιοι το ερμηνεύουν ως πορεία προς την σοσιαλδημοκρατικοποίηση του κόμματος. Συγχωρείστε με, αλλά εγώ δεν θα θεωρούσα τον εαυτό μου σοβαρό αν τους έπαιρνα στα σοβαρά.
