Του Τάκη Δρεπανιώτη *
Τρία είναι τα κεντρικά θέματα που απασχολούν αυτές τις ημέρες το πολιτικό Βερολίνο, το καταλαβαίνει κανείς κι από τα δελτία της δημόσιας τηλεόρασης που δίνουν κάποιον αξιόλογο χρόνο σε «μεγάλα» πολιτικά θέματα.
Το πρώτο είναι το Μπρέξιτ και όσα συμβαίνουν στο Λονδίνο, το δεύτερο είναι οι περιφερειακές εκλογές της επόμενης Κυριακής στη Σαξονία (όπου το AfD με επικεφαλής έναν… Ούρμπαν δίνει σκληρή μάχη υποσχόμενο την πλήρη απελευθέρωση από την «κομουνιστική γραφειοκρατία» και διεκδικεί την πρώτη θέση από τους χριστιανοδημοκράτες) και το Βρανδεμβούργο (που περικλείει το Βερολίνο και όπου πέντε κόμματα διεκδικούν την πρώτη θέση και το βέβαιο είναι ότι για πρώτη φορά μετά την επανένωση δεν θα κερδίσουν οι σοσιαλδημοκράτες).
Το τρίτο είναι οι διάφορες πρωτοβουλίες που ανακοινώνουν κατά ριπές οι υπουργοί για φλέγοντα θέματα της εσωτερικής πολιτικής σκηνής (στέγη, μεσαία τάξη, περιβαλλοντικά κ.ά.) ενόψει της επανέναρξης της κοινοβουλευτικής περιόδου. Η Ελλάδα και οι κρίσεις που προέρχονταν από εκεί (οικονομικές αρχικά, μεταναστευτικές αργότερα) είναι πολύ μακριά από τα δελτία ειδήσεων. Κακό δεν το λες αυτό.
Το πρόγραμμα της καγκελαρίου Μέρκελ χτες ήταν μάλλον βαριά φορτωμένο. Υπό τη σκιά των εξελίξεων στο Λονδίνο (που είναι το βασικό θέμα στα δελτία της δημόσιας τηλεόρασης), η καγκελάριος είχε το πρωί μια τηλεφωνική συνομιλία με τον Βλαντιμίρ Πούτιν για το θέμα της Ουκρανίας (συμφώνησαν για μια νέα διάσκεψη τύπου «Νορμανδίας» - Γαλλία, Γερμανία, Ουκρανία, Ρωσία), τα συριακά με την κλιμάκωση των στρατιωτικών επιχειρήσεων στα βορειοδυτικά της χώρας και τις εξελίξεις στη Λιβύη. Και για τις δυο εμπόλεμες χώρες συμφώνησαν να υποστηρίξουν τη διαδικασία του ΟΗΕ.
Το απόγευμα, συνάντησε τον πρόεδρο Αμπάς σε μια ακόμη συνάντηση που επιβεβαίωσε τα γνωστά διπλωματικά για το παλαιστινιακό.
Ενδιαμέσως, όμως, υποδέχτηκε τον Έλληνα πρωθυπουργό. Όπως θύμισε ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης στους δημοσιογράφους (μιλώντας στα γερμανικά) είναι ο πέμπτος πρωθυπουργός της Ελλάδας που υποδέχτηκε η Μέρκελ στην καγκελαρία μετά την έναρξη της κρίσης και εκείνος που ελπίζει ότι θα βγάλει οριστικά τη χώρα από αυτή την περίοδο.
Η συνέντευξη τύπου ήταν καλά χορογραφημένη. Η καγκελάριος και ο πρωθυπουργός έδωσαν έμφαση στα σημεία που συντονίζονται, προσπαθώντας να τα παρουσιάσουν όσο γίνεται περισσότερα, ανακοίνωσαν μαζί το μοναδικό που δεν γνωρίζαμε ότι θα πουν εκ των προτέρων (το συνέδριο για την πράσινη ανάπτυξη στο Βερολίνο, κάτι σαν road show για γερμανικές επιχειρήσεις ώστε να επενδύσουν σε αυτόν τον τομέα στην Ελλάδα), παρουσίασαν με επαγγελματική ψυχραιμία τα όποια σημεία τριβής (για Βόρεια Μακεδονία μίλησε η Μέρκελ, για Συμφωνία των Πρεσπών ο Μητσοτάκης).
Πολύ επαγγελματικές και παράλληλα φιλικές καταστάσεις. Στα οικονομικά, η κατάσταση κύλησε χωρίς εντάσεις, η Μέρκελ δεν παρέλειψε μάλιστα να αναφέρει τον Έρχαρτ και το δημιούργημα της εκρηκτικής μεταπολεμικής γερμανικής κοινωνικής οικονομίας (μα θέμα για να ανοίξει συζητήσεις στην Ελλάδα έψαχνε, ποιος να το ξέρει.)
Οι Γερμανοί δημοσιογράφοι προσπάθησαν να εστιάσουν στα θέματα που θα μπορούσαν να τους φέρουν αναγνώστες και κλικ. «Τι θα κάνετε με τη διεκδίκηση των πολεμικών αποζημιώσεων;» ρώτησε ο ένας για να ακούσει από τον Μητσοτάκη μια σύνοψη των τελευταίων εξελίξεων με τη ρηματική διακοίνωση της ελληνικής Βουλής και την ελπίδα του ότι θα λυθεί και αυτό το θέμα ώστε να μη στέκεται εμπόδιο στις διμερείς σχέσεις.
«Θα ζητήσετε επαναδιαπραγμάτευση;» ρώτησε ο άλλος για να ακούσει τη γνωστή πολιτική θέση Μητσοτάκη ότι έχει δεσμευτεί για το 2020 και το 2021 αλλά ως τότε θα δείξει ότι η Ελλάδα θα αξίζει να ξεκινήσει την επαναδιαπραγμάτευση. Από ελληνικά μέσα ήρθε η συζήτηση στο μεταναστευτικό-προσφυγικό όπου και πάλι ακούσαμε γνωστά πράγματα.
Και μετά, οι ηγέτες αποσύρθηκαν για να γευματίσουν, όπου ως γνωστόν συζητιούνται τα καλύτερα, που θα τα μάθουμε σιγά σιγά τις επόμενες μέρες.
Αυτά ήταν όλα; Χωρίς σπουδαίες ειδήσεις; Μα αυτή είναι η σπουδαιότερη είδηση από επίσκεψη Έλληνα πρωθυπουργού για εθιμοτυπική συνάντηση στο Βερολίνο: Keine Nachrichten sind gute Nachrichten, η απουσία ειδήσεων είναι καλές ειδήσεις όπως θα αποδίδαμε στις γλώσσες των συνομιλητών το no news, good news. Το λέμε κι εμείς στα αγγλικά, το λένε κι οι Γερμανοί. Ίσως θα ήταν καλό να το ακούγαμε και από το Λονδίνο.
* Ο Τάκης Δρεπανιώτης είναι δημοσιογράφος και μεταφραστής
