Χθες το μεσημέρι που άνοιξα την τηλεόραση μου, ένιωσα κι από μια άλλη πλευρά ότι είναι καλοκαίρι. Καθότι εγώ, τα καλοκαίρια τα 'χω συνδέσει με τις πυρκαγιές. Θυμάμαι με σχεδόν τρυφερά συναισθήματα αυτά τα δημοσιογραφικά στερεότυπα που λέγαμε, όπως «κόλαση φωτιάς», «απουσία του κράτους», «κρανίου τόπος», τρέχοντας σε λαμπαδιασμένα βουνά και λαγκάδια, με τον οπερατέρ να εστιάζει στις φλόγες και στα πυροσβεστικά αεροσκάφη.
Τα θυμήθηκα ξαφνικά χθες βλέποντας τις ζωντανές συνδέσεις με την Κινέτα, μ' είχε προϊδεάσει και η ολοκληρωτική καταστροφή του Πολεμικού Μουσείου στα Χανιά, οπότε ήρθε κι έδεσε. Ξέρω ότι οι φωτιές δεν «πουλάνε» ως θέμα, ειδικά αν πρόκειται για γραπτό λόγο δίχως τις εντυπωσιακές εικόνες που τραβάει μια κάμερα. Όμως πρόκειται γα μια πληγή εθνικών διαστάσεων, στην οποία πρέπει να αντιμετωπίζουμε με την δέουσα σοβαρότητα και υπευθυνότητα.
Στις μεγάλες καλοκαιρινές φωτιές που παγίως ταλανίζουν την χώρα, δοκιμάζεται η σοβαρότητα και των κυβερνήσεων και των αντιπολιτεύσεων. Αυτό ας το έχουμε υπ' όψη μας, για να μην εκστομίζουμε εύκολα τα «ανίκανοι» και «επικίνδυνοι» όταν είμαστε έξω απ' τον χορό, διότι ειδικά σ' αυτό το ζήτημα ό,τι πεις το βρίσκεις μπροστά σου. Η ΝΔ λοιπόν, που την επόμενη πενταετία θα βρίσκεται στο τιμόνι της χώρας έχοντας να διαχειριστεί μια τραγικά ελλειμματική πυροσβεστική υποδομή, καλά θα κάνει να προσέχει τώρα τα λόγια της.
Η κυβέρνηση, θα τα ρίξει στους προηγούμενους, να μου το θυμάστε. Είναι η πάγια τακτική της, μ' αυτήν θα πορευτεί και τώρα. Για όλα φταίνε οι άλλοι, επειδή «κυβέρνησαν σαράντα χρόνια», άρα οι δικές της ευθύνες για οτιδήποτε θ' αρχίσουν το 2055 που ισοφαρίζει την τεσσαρακονταετία. Μέχρι τότε θα φταίνε παγίως οι παλιοί. Παρά τα όσα λέει όμως, η μέχρι σήμερα θητεία της έχει επιδράσει διαλυτικά στο Πυροσβεστικό Σώμα και τα γράφω μετά λόγουν γνώσεως.
Πρέπει να γνωρίζουμε ότι η μετεμφυλιακή ελληνική διαστροφή που ήθελε να πάντα υπό κεντρικό κρατικό έλεγχο και με στρατιωτική δομή ώστε να αποτρέπεται η εισχώρηση αντεθνικών στοιχείων, μας κληροδότησε μια Πυροσβεστική μοναδική στην υφήλιο. Παντού αλλού η Πυροσβεστική ανήκει στους δήμους, τοπικούς και μητροπολιτικούς, σε μας είναι κανονικό σώμα ασφαλείας. Το ιστορικό αυτό παράδοξο άφησε εν τέλει στην χώρα μια Πυροσβεστική απ' τις καλύτερες του κόσμου, αφού η σφικτή στρατιωτική δομή της είναι εξαιρετικά αποτελεσματική. Δεν χρειάζονται συμφωνίες δημάρχων και περιφερειαρχών για να συντονιστούν οι διάσπαρτες μονάδες, αρκεί μια διαταγή των ανωτέρων.
Το πρόβλημα με την στρατιωτική δομή είναι ότι βρίσκεται στο έλεος του εκάστοτε υπουργού, ο οποίος λύνει και δένει στην ιεραρχία της υπηρεσίας δίχως να δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Αυτό ξέρετε, είναι ο θάνατος της αξιοκρατίας, ειδικά αν ο συγκεκριμένος υπουργός κατατρύχεται από λογής-λογής σύνδρομα καταδίωξης και από υπόγειους φόβους ότι όλοι είναι πράκτορες του Δεξιάς και ότι όλοι τον υπονομεύουν και προσωπικά. Τέτοιες αντιλήψεις, συνήθως φέρνουν στις καίριες θέσεις όχι τους καλύτερους αλλά τους πιο βολικούς, ενώ από κάτω αναπτύσσονται ανεξέλεγκτοι ανταγωνισμοί που υπονομεύουν την επιχειρησιακή δυνατότητα του σώματος. Δίπλα σ' αυτό βάλτε και την φτώχεια που υπάρχει πλέον σε υλικό και μέσα, προϊόν της οικονομικής κρίσης, για να καταλάβετε τι συμβαίνει.
Η ΝΔ πρέπει να κρατά χαμηλούς τόνους σήμερα και να εγκαινιάσει άλλη πολιτική μέσα στο σώμα αύριο.
Αποκομματικοποίηση και αξιοκρατία. Δύσκολα πράγματα θα πείτε, έτσι που έχουν στηθεί ήδη οι «επόμενοι» τρίζοντας τα δόντια για τον τετράχρονο παραμερισμό τους. Ναι, αλλά πρέπει.
