Του Θανάση Χειμωνά
Εντάξει, η συγκέντρωση των Παραιτηθείτε γίνεται σε λίγες ώρες (Απόψε, Τρίτη, 20:00, Σύνταγμα) οπότε από αύριο θα πάψω να σας σπαμάρω με το συγκεκριμένο θέμα επιστρέφοντας στην συνηθισμένη αρθρογραφία μου. Σήμερα όμως θέλω να θίξω ένα ζήτημα που ξεφεύγει από τα όρια της εν λόγω εκδήλωσης και έχει να κάνει γενικότερα με την εξέλιξη του φαινομένου ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί για παγκόσμιο φαινόμενο πρόκειται και, ειλικρινά, πιστεύω πως κάποτε το συνονθύλευμα του Αλέξη Τσίπρα θα διδάσκεται στα πανεπιστήμια.
Έχει λοιπόν μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε τον τρόπο που αντιμετώπισε ο ΣΥΡΙΖΑ τους Παραιτηθείτε πέρυσι και πως το έκανε φέτος. Όταν ανακοινώθηκε η περσινή συγκέντρωση η Κουμουνδούρου σάστισε. Βλέπετε, αν εξαιρέσουμε την κίνηση Μένουμε Ευρώπη –η οποία όμως είχε πιο «γενικό»χαρακτήρα και δεν ήταν αμιγώς αντικυβερνητική- ήταν η πρώτη φορά που βρισκόταν αντιμέτωπη με μια οργανωμένη αντίδραση η οποία δεν προερχόταν από κάποιο κόμμα ή φορέα και δεν είχε κάποιο μεμονωμένο, εξειδικευμένο αίτημα. Η αντίδραση τότε προήλθε από κυβερνητικά στελέχη. Είτε πρωτοκλασάτα (Φίλης, Γεροβασίλη) είτε «δεύτερης γραμμής» (Νεφελούδης). Οι τοποθετήσεις όμως των συγκεκριμένων έδωσαν άφθονο υλικό στα ΜΜΕ τα οποία αναφέρθηκαν επανειλημμένα στην συγκέντρωση, εκτοξεύοντας την επισκεψιμότητα της σελίδας της στα σόσιαλ μίντια. Τότε βέβαια η κυβέρνηση επιστράτευσε τα μεγάλα μέσα, σκαρώνοντας, μέσω των ελεγχόμενων από αυτή συνδικάτων, μια στάση εργασίας στα ΜΜΜ που μας οδήγησε στο να αλλάξουμε την ώρα του ιβέντ, με αποτέλεσμα χαμηλότερη προσέλευση καθώς η συγκέντρωση διεξήχθη ντάλα μεσημέρι.
Φέτος, όπως έχω άλλωστε ξαναγράψει, το κυβερνών κόμμα αντέδρασε διαφορετικά. Κανένα (μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές) στέλεχός της δεν έβγαλε κιχ. Την «δουλειά» ανέλαβαν οι κομάντο. Το συριζαίικο «παρακράτος» (διαδικτυακό αλλά όχι μόνο) το οποίο ειδικεύεται σε τέτοιας μορφής «αποστολές». Έτσι, πέρα από την επανενεργοποίηση της τρολοσελίδας για την οποία έχω γράψει σε παλιότερο άρθρο στο Liberal δημιουργήθηκε και μια δεύτερη σε χρόνο dt ανεβάζοντας ανάλογες αρλούμπες.
Τα γνωστά συριζοτρόλ ανέλαβαν την διάδοση όσων πόσταραν οι σελίδες των μούφα- Παραιτηθείτε παράλληλα με συκοφαντίες, fake news και επιλεκτικά πριντ σκριν των διοργανωτών της συγκέντρωσης από το παρελθόν. Κάποιοι από τους διοργανωτές δε (όχι εγώ προσωπικά) δέχτηκαν μέχρι και διαδικτυακές απειλές του στυλ «Ξέρω που μένεις», «Να προσέχεις το παιδί σου» κ.ο.κ. Συνηθισμένες πρακτικές για το μόρφωμα που μας κυβερνά. Αξίζει να σημειωθεί πάντως πως τη φορά αυτή η «κινητοποίηση» του ΣΥΡΙΖΑ ξέφυγε από τα όρια του διαδικτύου μια και τυπώθηκαν φυλλάδια, με την υπογραφή των Παραιτηθείτε, τα οποία παρέπεμπαν σε διαφορετική ημερομηνία για την συγκέντρωση.
Μια πρώτη ανάγνωση μας λέει πως ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε διαφορετικό τρόπο αντίδρασης για να αποφύγει την πόλωση η οποία του βγήκε μπούμερανγκ σε ό,τι αφορά την περσινή συγκέντρωση. Πιθανότατα. Εγώ όμως αναρωτιέμαι κάτι άλλο: Μήπως έχουμε απλώς να κάνουμε με μια ακόμα εξέλιξη του Φρανκενστάιν που ονομάζεται ΣΥΡΙΖΑ. Μήπως πλέον η πολιτική του (αλητεία) δεν θα ασκείται πλέον θεσμικά από τα, επώνυμα, στελέχη του αλλά από τους ανώνυμους τραμπούκους του διαδικτύου και όχι μόνο; Τώρα που το σκέφτομαι όμως, αυτό συμβαίνει ήδη εδώ και χρόνια.