Ωραία κομματικά όνειρα. Ρομαντικές αναλύσεις για το τι μέλλει γενέσθαι. Ειδήμονες και μη… Σκέφτονται και συσκέφτονται. Για το μέλλον το δικό τους. Το μέλλον του κόμματος. Το μέλλον του αρχηγού. Το κομματικό στασίδι κινδυνεύει να καταληφθεί από μη φίλιες δυνάμεις. Οι οπαδοί φυλλοροούν προς άλλες κατευθύνσεις. Η ανησυχία στο ηγετικό επίπεδο πιάνει ταβάνι. Γέροντες ένθεν κακείθεν συναντώνται για να αλληλοβολιδοσκοπηθούν. Αναβρασμός στο ΚΙΝΑΛ. Το απόκομμα του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ. Τι συνάντηση ήταν αυτή. Έγινε άραγε με την με την συγκατάθεση των ηγεσιών; Έγινε γιατί ΄έτσι ήθελαν οι γέροντες; Κανείς δεν ξέρει. Πιο στην κάτω όμως στην οπαδική βάση γένεται το μαλλιοβράσι. Τα μεσαία στελέχη ξεκατινιάζονται. Άλλοι πιστεύουν ότι εάν το ΚΙΝΑΛ προσφύγει προς ΣΥΡΙΖΑ θα διασωθούν πολιτικά. Άλλοι πάλι βγάζουν φλύκταινες και μόνο με την ιδέα ότι θα γίνουν ΣΥΡΙΖΑ.
Η αλήθεια είναι ότι το κόμμα αυτό, το ΠΑΣΟΚ , γνώρισε ημέρες δόξης τότε και μόνο τότε που αρχηγός του ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου. Ο ηγέτης που το δημιούργησε εκ του μηδενός, βασιζόμενος όχι τόσο στην προσωπικότητα του αλλά στην κόπωση της Δεξιάς μετά από πολλά χρόνια στην εξουσία, συμπεριλαμβανομένης και της 7χρονης δικτατορίας. Όταν έπεσε ο Ανδρέας άρχισε στην ουσία και η κατηφόρα του κινήματος. Ενός κινήματος που κινούνταν από την Δεξιά μέχρι τα μέσα της Αριστεράς. Περιλαμβάνει αρκετούς κεντρώους και σοσιαλιστές με ισχυρή παρέμβαση σε μεγάλο μέρος εντος της Αριστεράς. Φυσικό ήταν λοιπόν, όταν ζωντάνεψε αυτό το κομμάτι της Αριστεράς, σημερινός ΣΥΡΙΖΑ, να αρχίσει στο εναπομείναν ΠΑΣΟΚ, σημερινό ΚΙΝΑΛ, η ακριβώς αντίθετη ροή. Τόσο οπαδική όσο και ιδεολογική αν υποθέσει κανείς ότι στο χώρο αυτό παίζει η ύπαρξη συγκεκριμένης ιδεολογίες. Οι οπαδοί του τότε ΠΑΣΟΚ, μολονότι οι καιροί άλλαξαν και οι πολίτες έχουν σήμερα σε μεγάλο βαθμό διαφοροποιημένη άποψη, διατηρούν μία ισχυρή αποστροφή κατά της Δεξιάς. Η αποστροφή αυτή δεν έχει λογικά και πραγματικά στοιχεία που αθροίζουν μια πολιτική θέση αλλά προέρχεται από τον φανατισμό που αναπτύχθηκε στα χρόνια του διπολισμού. Τότε που οι Δεξιοί ψήφιζαν Δεξιά για να μην έλθει το ΠΑΣΟΚ , και οι Πασόκοι ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ για να μην έλθει η Δεξιά.
Σήμερα λοιπόν το κόμπλεξ αυτό του διπολισμού ενώ η ΝΔ φαίνεται να το έχει ξεπεράσει πιάνοντας στις τελευταίες εκλογές ολόκληρο σχεδόν το ποσοστό που της αναλογεί ( 39%) ενώ οι αντίπαλοι της βρέθηκαν κατακερματισμένοι στο 31% του ΣΥΡΙΖΑ και στο 7% του ΚΙΝΑΛ. Έτσι λοιπόν εάν και εφ΄ όσον το ΚΙΝΑΛ διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη, κάτι που προσωπικά δεν θα ήθελα να το δω σε καμία περίπτωση, τότε δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ένα κομμάτι των οπαδών του θα καταλήξει στον αρκετά κεντρώο Κυριάκο Μητσοτάκη και στη πολύ πιο ισχυρή σήμερα ΝΔ.
Ωστόσο έχουμε αρκετό καιρό μπροστά μας να δούμε να αποδεικνύεται κάτι τέτοιο. Έτσι και αλλιώς ό,τι θετικό συμβεί σ΄ αυτή την χώρα έχει μία προϋπόθεση. Να πετύχει η σημερινή κυβέρνηση τους στόχους της για να πείσει ακόμα περισσότερους πολίτες να την εμπιστευτούν…
