Ακόμα θυμόμαστε το 2015, όταν τα βουλευτικά έδρανα του Ελληνικού Κοινοβουλίου και τα υπουργικά γραφεία της Ελληνικής Κυβέρνησης είχαν κατακλυστεί από ανθρώπους, των οποίων ο επαναστατικός οίστρος, αντικατοπτριζόταν στα ενδύματα, στα υποδήματα, στους χαρτοφύλακες τους, στο στυλ τους και μόνο.
Όλοι θυμόμαστε τη Βουλή να γεμίζει με αγωνιστές δίχως γραβάτες, με επαναστάτες με φόρμες γυμναστικής, με λαχούρια, με φουλάρια, με πέδιλα, με σαγιονάρες, με παράξενα καπέλα και άλλα γραφικά. Και όλοι θυμόμαστε τους τοίχους των υπουργικών γραφείων να στολίζονται με αφίσες του Βελουχιώτη, του Τσε, καθώς και ηρώων της αριστεράς από κάθε πλευρά του πλανήτη.
H παρατεταμένη καθήλωση στην εφηβική επαναστατικότητα και αντιδραστικότητα, που καλλιεργείτο στο περιβάλλον της τρυφηλότητας των καφενέδων των ιδεολογικών αναζητήσεων και αντιπαραθέσεων, είχε λάβει σάρκα και οστά. Οι ημιπιτσιρικάδες του ΣΥΡΙΖΑ, που είχαν γαλουχηθεί μέσα αδράνεια της αναμονής της «νομοτελειακής ανατροπής του συστήματος» μακριά από τον πραγματικό κόσμο, μακριά από τις σοβαρές σπουδές και μακριά από την σκληρή επαγγελματική ζωή, έπρεπε να σηματοδοτήσουν την ιδεολογική τους διαφοροποίηση απέναντι στο σύστημα.
Και κατάντησαν καρικατούρες. Διότι η διαφοροποίηση που επέλεξαν, θύμιζε τη διαφοροποίηση των μαθητών, κατά τη διάρκεια της τελευταίας ημέρας των μαθημάτων τους. Που ντύνονται αλλόκοτα, φορώντας αταίριαστα ρούχα των γονέων τους, βερμούδες, γραβάτες, μπλουζάκια, σακάκια, καπέλα, μαγιό και οτιδήποτε βρουν μπροστά τους.
Ε, αυτό έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ. Την επανάσταση της γραβάτας και την ανατροπή του ενδυματολογικού κώδικα στη Βουλή. Τον ταξικό αγώνα της γκαρνταρόμπας.
Και ενώ στην Ελλάδα, η αποστροφή προς τη γραβάτα, αποτέλεσε κορυφαία πράξη της κυβέρνησης Τσίπρα - Καμμένου στην σύγκρουση της με τη «νομενκλατούρα» της Ευρώπης, στη Γαλλία σήμερα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Η γραβάτα αποτελεί το σύμβολο κατά του αντισυντηρητισμού και του σεξισμού, καθώς και πολιτικό εργαλείο του κόμματος του Μελανσόν. Οι Γαλλίδες βουλευτές της «Ανυπότακτης Γαλλίας» εμφανίστηκαν με γραβάτες προκειμένου να καταγγείλουν τον «σεξισμό» εις βάρος των γυναικών στην Εθνοσυνέλευση.
Σύμφωνα με τις εκπροσώπους του κόμματος του Μελανσόν, η ιδέα της επιβολής της γραβάτας στην ολομέλεια της Εθνοσυνέλευσης, τους φαίνεται βαθιά αντιδραστική και στρεφόμενη κατά των γυναικών, αφού πρόκειται περί ενός ανδρικού αξεσουάρ μόδας. Καταγγέλλουν μάλιστα το γεγονός της χρήσης της γραβάτες από τους άνδρες συναδέλφους τους, σαν μια μορφή ταξικής περιφρόνησης.
Η αλήθεια είναι ότι το θέμα της γραβάτας και του ενδυματολογικού κώδικα, που λαμβάνει μεγάλες διαστάσεις και που πιθανότατα θα υιοθετηθεί από τη παρδαλή αριστερά όλης της Ευρώπης, δεν δίνει απαντήσεις στα ουσιώδη και θεμελιώδη προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι χώρες της Ε.Ε.
Όπως δεν έδωσαν απαντήσεις, τα καυτά λαχούρια του Γιάννη Βαρουφάκη, τα πέδιλα των αλλοδαπών συμβούλων του για τη διαγραφή του χρέους, τα ανοικτά πουκάμισα των υπουργών της κυβέρνησης Τσίπρα - Καμμένου, οι φόρμες γυμναστικής των βουλευτών, καθώς και τα κάδρα των ανταρτών και τα σουβλάκια μαζί με τα μπουκάλια ουίσκι στα υπουργικά γραφεία.
Συμβάλει πουθενά η σημερινή παρδαλή ευρωπαϊκή αριστερά, στην αντιμετώπιση της πιο βαθιάς ευρωπαϊκής κρίσης μετά το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου; Πιστεύει η αριστερά, ότι με αυτές τις εφηβικές αντιδράσεις, μπορεί να σηκώσει ανάχωμα στον οικονομικό και κοινωνικό τσουνάμι που έρχεται; Πιστεύει η αριστερά, ότι μπορεί να εκπροσωπήσει κοινωνικές δυνάμεις που αγωνιούν δικαιολογημένα, για το μέλλον τους; Το πιθανότερο είναι οι οπαδοί της αριστεράς βλέποντας με απογοήτευση αυτές τις συμπεριφορές να περάσουν, μονομιάς στο άλλο «αντισυστημικό» άκρο. Αυτό της ακροδεξιάς.
