Του Λυκούργου Λ. Λιαρόπουλου
Πολλές ερμηνείας για τη σχεδόν πανωλεθρία ΣΥΡΙΖΑ θα υπάρξουν. Προτιμώ μία που νομίζω πως έχει την ευρύτερη εφαρμογή, την προσβολή που επιφύλαξε ο κ. Τσίπρας σε όλους τους Έλληνες και στον καθένα προσωπικά. Ας μετρήσουμε κατηγορίες εκλογέων – ψηφοφόρων.
Πρώτοι οι Συνταξιούχοι, όλων των κατηγοριών, που είναι και η πολυπληθέστερη Ομάδα. Προσβολή, και μάλιστα χυδαία, ήταν η υπόρρητη θεώρηση τους ως εξαγοράσιμων για λίγα Ευρουλάκια. Πόσο ταπεινωμένος πρέπει να αισθάνθηκε, ιδιαίτερα ο χαμηλοσυνταξιούχος, όταν η κάθε δεύτερη λέξη του Πρωθυπουργού του θύμιζε πόση σημασία έχουν γι' αυτόν τα λίγα Ευρώ ελεημοσύνης του μεγαλόψυχου Αριστερού Πατισάχ.
Μετά οι Νέοι, που έτσι και αλλιώς, είναι και οι κύριοι χαμένοι της ανεργίας, της ύφεσης και της υποβάθμισης των σπουδών τους. Η ισοπέδωση της εκπαιδευτικής πυραμίδας γενικά από τον κ. Γαβρόγλου και ειδικά με την ένταξη των ΤΕΙ στα ΑΕΙ, προσβάλλει περισσότερους από όσους εξυπηρετεί. Ακόμη και αυτοί που υποτίθεται πως κερδίζουν, ενδόμυχα αισθάνονται άσχημα αφού αντιλαμβάνονται πως γίνεται προσπάθεια «εξαγοράς» τους, κάτι που προσβάλλει έναν νέο άνθρωπο.
Μετά είναι οι άνεργοι, τουλάχιστον όσοι ψάχνουν για δουλειά, κάτι που εξαρτάται από τις επενδύσεις που δεν γίνονται, είτε γιατί οι ιδιωτικές αποθαρρύνονται, είτε γιατί οι δημόσιες γίνονται φιλοδωρήματα των συνταξιούχων. Ο άνεργος αισθάνεται προσβεβλημένος όταν αντιλαμβάνεται πως δεν «μετράει» στις προτεραιότητες των κυβερνώντων. Όταν, μάλιστα, ο άνεργος είναι νέος το μέλλον του οποίου μοιάζει σκοτεινό, η προσβολή είναι ακραία.
Τέλος είναι οι πραγματικοί, οι γνήσιοι Αριστεροί. Αυτοί ίσως αισθάνονται περισσότερο, όχι μόνο προσβεβλημένοι, αλλά και θιγμένοι, καθώς βλέπουν τα «ιερά και όσια» μίας ιδεολογίας και μίας στάσης ζωής να διασύρεται στα «κότερα» και να ανταλλάσσονται με πολιτικές καριέρες και προσωπικό πλουτισμό. Γι' αυτούς ο συγχρωτισμός της Εξουσίας με τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα γίνεται όλο και πιο καταφανής και χυδαίος.
Όλοι αυτοί νοιώθουν πως η Εξουσία στα χέρια της «Αριστεράς» του ΣΥΡΙΖΑ τους θίγει, τους προσβάλλει και τους βλάπτει ηθικά και προσωπικά. Αυτό είναι το πραγματικό εμπόδιο στην πορεία της Κυβέρνησης προς την «ανάταξη» της εκλογικής πανωλεθρίας της 26ης Μάϊου. Είναι ο λόγος για τον οποίο ο κ. Τσίπρας θα καταλάβει ιδιαίτερη, αλλά όχι επίζηλη θέση στην πολιτική ιστορία της χώρας. Εκτός αν θεωρηθεί «συμβολή» του η ανάταξη της ανισορροπίας μεταξύ της πραγματικής συμβολής της Αριστεράς στην ευημερία της Χώρας σε σχέση με την επιρροή της στην πολιτική σκηνή, ιστορικά. Ο κ. Τσίπρας έφερε την Αριστερά στα πραγματικά της «πολιτικά κυβικά». Τόσος ήταν.
