Το κόμμα του Σύριζα μας έχει συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια να παίζει σε πολλά ταμπλό. Στα χρόνια του αντιμνημονίου είχε επιτύχει να περισυλλέξει, οπαδούς από αρχαιοτροτσκιστές μέχρι φιλομοναρχικούς, από θαυμαστές του Μάο μέχρι το βαθύ τριτοδρομικό Πασόκ και από διαγραμμένους του ΚΚΕ μέχρι ακραίους εθνολαϊκιστές. Όμως σήμερα, ο ιδεολογικός αυτός αχταρμάς βρίσκει τοίχο.
Σε περιβάλλον σχετικής κανονικότητας, σαν και αυτό που βιώνουμε σήμερα παρά τις αντιξοότητες και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η χώρα, οι διαλυτικές τάσεις είναι πλέον εμφανείς.
Διότι μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να έχει υπογράψει τα μνημόνια, να έχει αποδεχθεί το δυτικό χαρακτήρα της χώρας μας, να προσπαθεί να ενδυθεί το ένδυμα του σύγχρονου Ευρωπαίου σοσιαλιστή, ωστόσο τα βαρίδια του παρελθόντος δεν του επιτρέπουν να προχωρήσει. Διότι στην πραγματικότητα, ο Σύριζα δεν έχει επανατοποθετηθεί απέναντι στα νέα δεδομένα.
Εξακολουθεί να παλεύει με τις ιδεοληψίες και τις φαντασιώσεις του, με τους παράδεισους της Κούβας και της Βενεζουέλας, με τις προσπάθειες του ανοίγματος του προς τη Ρωσία και το Ιράν, με την αντίδραση προς τις αμυντικές συμφωνίες και τα «χίπικα» συνθήματα για παγκόσμια ειρήνη και αγάπη των λαών και των λουλουδιών.
Μέσα από την εσωτερική του πάλη και την ακατανόητη αντίφαση του, ο Σύριζα βρέθηκε σαν κόμμα να συμμετέχει στην ευρωομάδα της Αριστεράς (EUL/NGL) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, από την οποία ο Γάλλος αρχηγός της Αριστεράς Ζαν-Λικ Μελανσόν, θέλει να τον αποβάλει.
H ιδεολογική κατεύθυνση της ομάδας αυτής είναι σύμφωνα με το καταστατικό της ο δημοκρατικός σοσιαλισμός, ο οικοσοσιαλισμός, ο αντικαπιταλισμός και ο ευρωκομμουνισμός. Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι ένα από τα τρία ιδρυτικά κόμματα της ευρωομάδας της Αριστεράς και συγκεκριμένα το Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, αφού άλλαξε το όνομά του σε «Δημοκράτες της Αριστεράς», αποχώρησε και προσχώρησε στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα.
Η αντίφαση ολοκληρώνεται μέσω της συμμετοχής του Αλέξη Τσίπρα ως αρχηγού του κόμματος του, στη θέση του παρατηρητή στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα (PES). Αλλού λοιπόν το κόμμα και αλλού ο αρχηγός.
Σήμερα, πραγματοποιείται μια συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, με αντικείμενο τις θέσεις, τις κινήσεις και τις πρωτοβουλίες διαχείρισης της νέας πραγματικότητας στην Ευρώπη, αλλά και διεθνώς, μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Η συνεδρίαση αυτή είναι σημαντική, αφού οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές πρόκειται να αναζητήσουν και να συνδιαμορφώσουν προτάσεις για την αντιμετώπιση των νέων προκλήσεων που αντιμετωπίζει η Ευρώπη μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Η συνεδρίαση αυτή γίνεται στον απόηχο του Eurogroup και του Ecofin, αλλά και λίγο πριν από την τακτική Σύνοδο Κορυφής, όπου θα ληφθούν οι καθοριστικής σημασίας αποφάσεις για τις παρεμβάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πολιτικό, ενεργειακό και οικονομικό πεδίο. Σε μια περίοδο που η ΕΕ, επιδεικνύει μια πρωτοφανή εγρήγορση και αποφασιστικότητα.
Μάλιστα η πλευρά των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών δια στόματος του Σοσιαλδημοκράτη Επιτρόπου Φρανς Τίμερμανς και του προέδρου του Κινήματος Αλλαγής, έχουν προτείνει ένα πλάνο με σκοπό την επιβολή πλαφόν στην τιμή της ενέργειας για να περιοριστούν οι συνέπειες των αυξήσεων σε ηλεκτρικό ρεύμα και φυσικό αέριο που υφίστανται οι καταναλωτές, τη ρύθμιση της αγοράς του ηλεκτρικού ρεύματος ώστε να αντιμετωπιστούν οι στρεβλώσεις που υπάρχουν, την ανάγκη επενδύσεων στα δίκτυα και τη διασυνδεσιμότητα μεταξύ των Κρατών Μελών και ιδιαίτερα της Ελλάδας, που είναι σχετικά ενεργειακά απομονωμένη, την υιοθέτηση στοχευμένων μέτρων ώστε ιδιαίτερα οι πιο ευάλωτοι να μπορούν να παράγουν μέρος της ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώνουν μέσα από την τοποθέτηση φωτοβολταϊκών στις στέγες καθώς και τη φορολόγηση των υπερκερδών των παραγωγών ενέργειας.
Σε αυτήν λοιπόν τη σημαντικότατη συνεδρίαση των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών, που αφορά την κατάσταση μετά από τη Ρωσική εισβολή, την ενεργειακή κρίση και τις πολιτικές που πρέπει να υιοθετηθούν, δεν έχει προσκληθεί να συμμετάσχει ο παρατηρητής αρχηγός του Σύριζα.
Είναι φανερό ότι κάτι αλλάζει. Οι θέσεις που κράτησε ο Σύριζα στο θέμα της Ρωσικής εισβολής, σαν αποτέλεσμα της ανίατης λατρείας του προς τον ολοκληρωτισμό και της διάχυτης ροπής του προς τον αντιευρωπαϊσμό, προφανώς και δεν μπορούν να τον καταστήσουν ομοτράπεζο των σοσιαλιστικών και δημοκρατικών δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αλλά και γενικότερα, μετά από τις αλλαγές στο Κίνημα Αλλαγής και την ανάληψη της προεδρίας του, από το Νίκο Ανδρουλάκη, η πόρτα της εξόδου για τον παρατηρητή πρόεδρο του Σύριζα, είχε ήδη ανοίξει. Όμως και στο εσωτερικό της χώρας, παρά τις πρόβες με το ζιβάγκο, ο Σύριζα αρχίζει να χωνεύει ότι ο σοσιαλδημοκρατικός χώρος ανασυντίθεται, δίχως τη δική του συμμετοχή.
