Διώχνει τον Πάνο, καλμάρει το εσωτερικό του κόμματός του που βράζει μετά την τετραετή συνεργασία με την ακροδεξιά, γλυκοκοιτάζει προς ΠΑΣΟΚ και σοσιαλδημοκράτες και την ίδια ώρα πουσάρει τον Πάνο να ξαναβγεί στην Βουλή, «αρπάζοντας» ψήφους από την Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου. Εντάξει. Ως σχέδιο δεν είναι κακό. Αρκεί να βρεθούν οι πρόθυμοι που θα θελήσουν να κάνουν τα ρεπό του Πάνου.
Όχι ότι αυτό το τελευταίο είναι ιδιαίτερα δύσκολο. Πρόθυμοι θα υπάρχουν παντού και πάντα. Θα ρωτήσει κανείς γιατί κάποιος να πάει να παίξει σε ρόλους δευτεροκλασάτους και να χαρακτηρίσει έτσι την θεατρική του πορεία, την ώρα που η παράσταση βαδίζει προς το οριστικό της κατέβασμα. Δεν τραβάει, δεν κόβει εισιτήρια και πρόκειται να κατέβει. Ποιο το όφελος, λοιπόν, να λέει κάποιος ότι έπαιξε ως κομπάρσος σε μία παράσταση που δεν θα την θυμάται κανείς; Προφανώς δεν είναι ικανοί να διεκδικήσουν κάτι περισσότερο.
Τέλος πάντων, με αυτούς και με εκείνους ο Αλέξης θα συνεχίσει. Για πόσο; Για δέκα μέρες, για τρεις μήνες ή για έντεκα; Τον ενδιαφέρει να κρατήσει για όσο χρόνο αντέξει. Η ουσία είναι ότι σε όλο αυτό το διάστημα θα επιχειρήσει να αλλάξει τους συσχετισμούς που αυτή την στιγμή είναι σε βάρος του. Η στρατηγική του είναι να προσπαθήσει να σύρει σε συμμαχία το ΠΑΣΟΚ. Κι αν δεν τα καταφέρει να πείσει την Φώφη για το «ενιαίο μέλλον της κεντροαριστεράς», θα του είναι αρκετό να «τσιμπήσει» κάποια στελέχη και να βάλει ταυτόχρονα το ΠΑΣΟΚ σε μία περίοδο εσωστρέφειας. Win – Win ή Kazan – Kazan που θα έλεγε και ο εκλεκτός μας γείτονας.
Η έξοδος του Πάνου είναι μία πολιτική πράξη υψίστης σημασίας. Εξυπηρετεί απόλυτα και τους δύο. Μόνο έτσι ο Αλέξης θα πείσει στο εξωτερικό για την στροφή του στην σοσιαλδημοκρατία και μόνο έτσι ο Πάνος έχει πιθανότητες να εκλεγεί και πάλι.
Εκλογές; Εφόσον ο Αλέξης προχωρήσει στην «απόλυση» του Πάνου, αυτό σημαίνει ότι θα έχει βρει τους λίγους βουλευτές που θα του λείπουν για να συμπληρώσει τον μαγικό αριθμό 151. Αυτή η πλειοψηφία δεν πρόκειται να σπάσει από μόνη της. Να πάμε με αυτή την κυβέρνηση σε ένα ατύχημα στην Οικονομία είναι πολύ πιθανό. Αλλά να σπάσει η πλειοψηφία για οποιονδήποτε τυχαίο λόγο, αυτό είναι αδύνατο. Ξεχάστε το. Εκλογές δεν πρόκειται να προκληθούν από την «διάσταση» των απόψεων των δύο πιστών φίλων. Θα γίνουν όταν και οι δύο νιώσουν αρκετά ισχυροί.
Ένιωθαν σίγουροι μετά από την έξοδο από τα … μνημόνια, αλλά η καταστροφή στο Μάτι ανέτρεψε τα σχέδιά τους. Τώρα περνάνε στο επόμενο σενάριο, χωρίς να είναι βέβαιο ότι αυτό δεν θα αλλάξει και πάλι σε δέκα ώρες ή σε δύο μέρες. Το σίγουρο είναι ότι δεν είναι διατεθειμένοι να παραδώσουν τα κλειδιά στον Κυριάκο. Γι αυτό δεν επιτρέπεται ο εφησυχασμός από την πλευρά του Μητσοτάκη. Επειδή πρόκειται για μαραθώνιο, ο οποίος κρύβει πολλές ακόμη παγίδες για τους αντιπάλους του Αλέξη Τσίπρα.
Θανάσης Μαυρίδης
