Πολλοί αναγνώστες δυσανασχετούν και αρκετοί συνομιλητές μου δυσφορούν, όταν αναφερόμενοι στην Κίνα, την αποκαλούμε με το πραγματικό της όνομα, που είναι Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Η Κίνα παραμένει μια Λαϊκή Δημοκρατία, με ένα πανίσχυρο Κομμουνιστικό Κόμμα, το οποίο ελέγχει και καταπιέζει τους κινέζους πολίτες, μέσω της χρήσης όλων των παραδοσιακών και ψηφιακών μέσων.
Το μεγάλο άνοιγμα της Δύσης προς τη Λαϊκή Δημοκρατίας της Κίνας, πραγματοποιήθηκε το 1972 με την επίσκεψη του τότε προέδρου των ΗΠΑ Νίξον στο Πεκίνο. Τι σήμανε το άνοιγμα αυτό; Την μεταφορά κεφαλαίων και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, από τις οικονομικές μητροπόλεις προς μια νέα περιοχή το πλανήτη. Εκεί όπου η απασχόληση του ανθρώπινου δυναμικού ήταν σχεδόν μηδενικού κόστους, τα εργασιακά δικαιώματα αποτελούσαν άγνωστο όρο, οι φορολογικές υποχρεώσεις αποτελούσαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας και η αυταρχικότητα του καθεστώτος επέτρεπε την απρόσκοπτη λειτουργία των επιχειρήσεων.
Δεν ήταν λίγοι οι πολιτικοί, οι αναλυτές, οι ακαδημαϊκοί και οι επιχειρηματίες που θαύμαζαν και υποστήριζαν θερμά, κατά την διάρκεια της τελευταίας 30ετίας αυτήν την τερατογένεση. Έκθαμβοι από το μοντέλο του «νέου κινεζικού καπιταλισμού», του «νέου κινεζικού μοντέλου της οικονομίας», της «οικονομίας – πρότυπο» δεν έβλεπαν πέρα από τη μύτη τους. Και ξαφνικά η Δύση ξύπνησε, με μεγάλο μέρος του παραγωγικού της δυναμικού να βρίσκεται πλέον εγκατεστημένο στην Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και μεγάλο κομμάτι της κατανάλωσης της, να καλύπτεται από φθηνά προϊόντα χείριστης ποιότητας “made in P.R.C.”.
Εν τω μεταξύ η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, βίωσε στο εσωτερικό της μια πρωτοφανή οικονομική ανάπτυξη. Τα εργατικά εισοδήματα εκτοξεύτηκαν, οι ορδές των αγροτών που κατέκλυσαν τις πόλεις εύρισκαν αμέσως δουλειά και οι κινέζοι πολίτες άρχισαν να ζουν το όνειρο μιας «οικονομίας της αγοράς». Στο εξωτερικό, τα κινεζικά προϊόντα κατέκλυζαν τις αγορές, τα κινεζικά μαγαζιά εξαπλώνονταν με την ταχύτητα του φωτός, οι κινέζοι φοιτητές, επιστήμονες και τεχνικοί άρχισαν να γεύονται την τεχνογνωσία της Δύσης, με απώτερο σκοπό την μεταφορά της πίσω στην πατρίδα τους. Και όλα αυτά, γινόντουσαν προγραμματισμένα, κάτω από τον στρατηγικό σχεδιασμό και τον πλήρη έλεγχο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας.
Παράλληλα η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, διοχέτευε και διοχετεύει τον παραγόμενο πλούτο της στην αγορά των αμερικανικών κρατικών ομολόγων, εταιρικών ομολόγων, μετοχών και ολόκληρων επιχειρήσεων κομβικής σημασίας για το πλάνο του Κινεζικού Κ.Κ. Ταυτόχρονα ακολούθησε μια οικονομική επεκτατική στρατηγική προς τις χώρες της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής και μια ισχυρή γεωπολιτική πίεση προς το Χονγκ Κονγκ, την Ταϊβάν και τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας.
Η Δύση όλα αυτά τα χρόνια αδιαφορούσε για τα 9 εκατομμύρια Ουιγάρων που είναι τουρκόφωνοι μουσουλμάνοι και ζουν μέσα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην επαρχία Σιντζιάνγκ της δυτικής Κίνας. Αδιαφορούσε για τις παραβιάσεις των θαλάσσιων συνόρων του Βιετνάμ. Αδιαφορούσε για την αυτονόμηση ή την ανεξαρτητοποίηση του Θιβέτ, από την Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Έκανε τα στραβά μάτια στη καταπάτηση των δικαιωμάτων των πολιτών του Χονγκ Κονγκ. Τώρα όμως τα πράγματα αλλάζουν. Η Δύση έρχεται αντιμέτωπη, με τον πραγματικό σχεδιασμό του Κινεζικού Κ.Κ. Ένα σχεδιασμό μακροχρόνιο που αποσκοπεί στην παγκόσμια πρωτοκαθεδρία. Έχοντας αποκτήσει τον έλεγχο σημαντικών υποδομών στην Ασία, στον Ινδικό Ωκεανό, στην Αφρική και στην Ευρώπη, το κινεζικό καθεστώς ετοιμάζεται να καθαρίσει και το εσωτερικό μέτωπο.
Με ένα διάγγελμα 5.000 λέξεων, που μεταδόθηκε από το CCTV, με κεντρικό μήνυμα "Opinion on Strengthening the United Front Work of the Private Economy in the New Era", ο πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ, ανακοίνωσε ένα μεγάλο πλάνο παρεμβάσεων, μέτρων, οδηγιών και ελέγχων με σκοπό, το πέρασμα της κινεζικής οικονομίας σε μια νέα εποχή. Με δυο λόγια όλη η κινεζική ιδιωτική οικονομία, που τα τελευταία χρόνια ίσως και να αυτονομήθηκε ελάχιστα από τον κεντρικό κομμουνιστικό σχεδιασμό, επανέρχεται κάτω από τον ασφυκτικό κρατικό έλεγχο. Σε κάθε εταιρεία μικρή ή μεγάλη τοποθετούνται κομματικά στελέχη για να διασφαλιστεί η μετάβαση στη επόμενη ημέρα, όπως την σχεδίασε ο πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι μέσα στο διάγγελμα αναφέρεται συχνά η έκφραση «Σκέψη του Σι Τζινπινγκ». Μια έκφραση που είχε να ακουστεί από τη εποχή, που η «Σκέψη Μαο Τσετούνγκ» και το «Κόκκινο βιβλιαράκι του Μάο», αποτελούσαν τη ιδεολογική βάση του ολοκληρωτικού καθεστώτος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Το διάγγελμα αυτό, ακολούθησε τις ανακοινώσεις για το νέο 5ετές πλάνο του Κ.Κ.Κίνας που έχει ως σκοπό την κυριαρχία στον χώρο του 5G και της Τεχνητής Νοημοσύνης και την εξασφάλιση πρώτων υλών από την Αφρικανική ήπειρο.
Θεωρητικά, η ευθεία κομμουνιστική παρέμβαση στον ιδιωτικό τομέα, έχει ως σκοπό την ιδεολογική ενδυνάμωση, την πειθαρχία, την ιδεολογική και ηθική άμυνα και τη δημιουργία μιας νέας δημόσιας εικόνας των κινέζων πολιτών. Ας μην λησμονούμε ότι μέσω ενός εξελιγμένου συστήματος τεχνητής νοημοσύνης οι κινέζοι πολίτες παρακολουθούνται, ελέγχονται και βαθμολογούνται για κάθε δραστηριότητα τους. και η βαθμολογία αυτή καθορίζει την εξέλιξη τους και το μέλλον τους.
Το μήνυμα του κινέζου προέδρου και του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας, καταλήγει ότι όλα τα νέα μέτρα που θα ληφθούν αποσκοπούν στην «αναγέννηση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας στην πορεία προς τη νέα εποχή, που καθορίζεται ως Σοσιαλισμός με Κινεζικά χαρακτηριστικά». Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, δεν έκρυβε ποτέ τον αυταρχικό της χαρακτήρα, ούτε τη διάθεση της, να κατακτήσει τη Δύση με κάθε τρόπο. Και τώρα η Δύση καλείται να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα, το οποίο δημιούργησε η ίδια.
Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης : Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
