Της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου
Μάλλον δεν έχει γίνει κατανοητό από κάποιους στη Νέα Δημοκρατία ότι η κρίσιμη μάζα που θα κρίνει το εκλογικό αποτέλεσμα αλλά και η πλειοψηφία των παραδοσιακών Νεοδημοκρατών, θεωρούν τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως την τελευταία ευκαιρία που έχει η χώρα πριν διολισθήσει οριστικά στον «Τρίτο Κόσμο» και δεν εννοούμε αυτόν που σήμερα αποκαλούμε «αναπτυσσόμενο».
Δεν έχουν καταλάβει πως ο λόγος που ο Μητσοτάκης κατάφερε πολύ γρήγορα να γυρίσει το κλίμα δεν ήταν μόνον η αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ αλλά η εμπιστοσύνη που ενέπνευσε και εμπνέει η σοβαρότητά του και η άρνηση του να λαϊκίζει.
Τίποτα δεν έχουν καταλάβει. Αλλιώς αδυνατούμε να εξηγήσουμε καρτουνίστικες ή άλλες κωμικές συμπεριφορές που επιδεικνύουν υποψήφιοι της ΝΔ είτε στα σόσιαλ μήντια όπου ευδοκιμεί η κάθε σαχλαμάρα είτε στα παραδοσιακά Μέσα όπου και τους βλέπουν και στο τελευταίο χωριό.
Όποιος υποψήφιος θεωρεί ότι για να εκλεγεί πρέπει να τον δούμε να τραγουδάει το «Μακεδονία Ξακουστή» και μάλιστα στο Κολωνάκι, στην πραγματικότητα μας δείχνει πως δεν πιστεύει ότι μπορεί να εκλεγεί με όπλο το πρόγραμμα της ΝΔ και την επάρκειά του να υπερασπιστεί τις θέσεις του κόμματος. Ναι, αυτό μας λέει. Και είναι τρομακτικό, αν αναλογιστούμε ότι ο πρόεδρος του κόμματος οργώνει την Ελλάδα για να παρουσιάσει το όραμα του για το αύριο ενώ στην πιο προνομιακή για τη ΝΔ εκλογική περιφέρεια μας καλούν να τραγουδήσουμε εκ του ασφαλούς.
Ας μην σπεύσει κανείς να μας αντιγυρίσει ότι το Μακεδονικό είναι πολύ σοβαρό. Φυσικά και είναι πάρα πολύ σοβαρό γιαυτό και έχουμε γράψει πολλάκις ότι θα παρακολουθούμε τον τρόπο που η ΝΔ θα εφαρμόσει την υπόσχεσή της να βοηθήσει τους Μακεδόνες παραγωγούς στο ζήτημα που έχει ανακύψει με την επωνυμία των προϊόντων τους. Τι είναι πιο σημαντικό; Να κρίνουμε τις επιδόσεις του καθενός στους παιάνες ή πόσο αποτελεσματικός είναι στην υπεράσπιση των συμφερόντων των πολιτών με τρόπο συγκεκριμένο και μετρήσιμο;
Δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας όλα αυτά. Αν μη τι άλλο δείχνουν τους περιορισμούς του εγχειρήματος Μητσοτάκη. Αυτός ναι, κάνει ό,τι μπορεί και δίνει ένα μοναδικό αγώνα σε ένταση και ποιότητα αλλά τι θα καταφέρει μόνος του;
Οι Έλληνες αγωνιούμε. Το επόμενο ραντεβού με την πτώχευση έχει κλείσει και το θέμα είναι πως θα αποτραπεί αυτό το ενδεχόμενο. Η κούρασή μας είναι τεράστια και η θλίψη για όσα ζήσαμε και ζούμε, μεγάλη. Ειλικρινά, δεν έχουμε άλλη υπομονή και ανοχή απέναντι σε παρατράγουδα και σαχλαμάρες. Κανείς δεν κατεβαίνει για βουλευτής με το ζόρι και σίγουρα δεν έχει δικαίωμα να αγνοεί την αγωνία μας και την ανάγκη μας για σοβαρότητα.
