Του Λάμπρου Τζούμη*
Διαβάζοντας το νομοσχέδιο με θέμα «Ρυθμίσεις Μέριμνας Προσωπικού Ενόπλων Δυνάμεων (Ε.Δ.), Στρατολογίας, Στρατιωτικής Δικαιοσύνης και άλλες διατάξεις», που έχει κατατεθεί προς διαβούλευση δεν μπορεί κανείς να πιστέψει ότι τα διαλαμβανόμενα σ΄ αυτά έτυχαν της αποδοχής του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, ενός ανθρώπου που υπηρέτησε στις Ε.Δ. και έφτασε στο βαθμό του Α/ΓΕΕΘΑ.
Σε πρόσφατο άρθρο με τίτλο : «Επικίνδυνα πειράματα του ΥΕΘΑ με τις Ένοπλες Δυνάμεις» είχαμε αναφερθεί στη σύσταση των «Συντονιστικών Γραφείων Ελέγχου Στρατιωτικής Υπηρεσίας» που αναφέρονταν στο προσχέδιο που είδε το φως της δημοσιότητας. Με το σχέδιο νόμου που κατατέθηκε άλλαξαν όνομα και ονομάζονται «Γραφεία Νομικής Προστασίας Στελεχών». Το βασικό ζήτημα που επισημάνθηκε είναι ότι σε μια περίοδο κατακόρυφης κλιμάκωσης της τουρκικής προκλητικότητας δημιουργείται στις Ε.Δ. μια κουλτούρα δημόσιας υπηρεσίας ή ΔΕΚΟ και όχι μιας αποτρεπτικής δύναμης που είναι έτοιμη να εμπλακεί ακόμα σε μια πολεμική αναμέτρηση.
Εκτός της απαράδεκτης διάταξης σχετικά με το θέμα σύστασης των υπόψη γραφείων, το Κεφάλαιο «Γ» του νομοσχεδίου πραγματεύεται θέματα αντιρρησιών συνείδησης. Στην αιτιολογική έκθεση αναγράφεται : Με τη ρύθμιση αυτή, σκοπείται η αποκατάσταση της αρχής της ισότητας και της ισονομίας μεταξύ των οπλιτών θητείας και των αντιρρησιών συνείδησης. Δηλαδή ο κ. ΥΕΘΑ θεωρεί ότι ο οπλίτης που υπηρετεί τη θητεία του στα ακριτικά φυλάκια του Έβρου ή των νησιών πρέπει να είναι ισότιμος με τον αντιρρησία συνείδησης που θα επιλέξει να υπηρετήσει τη θητεία του ως δημοτικός υπάλληλος στο Δήμο Αθηναίων;
Ο κ. Αποστολάκης βέβαια που αποδέχθηκε να αναλάβει Υπουργός Εθνικής Άμυνας σε μια κυβέρνηση της αριστεράς, θα έπρεπε να αναμένει τις προτάσεις αυτές καθόσον κατά τη διάρκεια του 1ου συνεδρίου της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ τον Απρ. 2017, οι θέσεις που διατυπώθηκαν για τη στρατιωτική θητεία ήταν ότι: «Ο Στρατός ανήκει στους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους και παράλληλα λειτουργεί ως ιδεολογικός μηχανισμός, εγχαράσσοντας όψεις της κυρίαρχης ιδεολογίας, όπως η πειθάρχηση, η υπακοή, ο εθνικισμός, ενώ συντελεί στη διαμόρφωση της ταυτότητας των νέων». Θα έπρεπε επίσης ο κ. Αποστολάκης να γνώριζε ότι ο γνωστός αρνητής στράτευσης, μέλος του συνδέσμου αντιρρησιών συνείδησης κ. Καρανίκας είναι ένθερμος οπαδός αυτών των προτάσεων. Ο δε συνήγορος των αντιρρησιών συνείδησης κ. Κουβέλης είχε αναλάβει στο παρελθόν καθήκοντα ΑΝΥΕΘΑ. Να υπενθυμίσουμε ότι στην Αρχαία Ελλάδα και συγκεκριμένα στη Σπάρτη για όσους απέφευγαν τη στρατιωτική υπηρεσία ή δείλιαζαν στη μάχη ο κοινωνικός αποκλεισμός ήταν απόλυτος. Έχαναν τα πολιτικά τους δικαιώματα και μετέπιπταν στην τάξη των «υπομειόνων». Στη σύγχρονη Ελλάδα όχι απλά δεν έχουν συνέπειες αλλά αναβαθμίζονται και αναλαμβάνουν καθήκοντα συμβούλου στρατηγικού σχεδιασμού του πρωθυπουργού.
Στη συνέχεια του θέματος των αντιρρησιών συνείδησης στην αιτιολογική έκθεση, αναγράφεται:
-Τροποποιείται σημαντικά η σύνθεση της ειδικής επιτροπής των αντιρρησιών συνείδησης, με αύξηση συμμετοχής των καθηγητών ΑΕΙ από δύο (2) σε τρεις (3) και αντίστοιχη μείωση των αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων από δύο (2) σε έναν (1), προς παροχή περισσότερων εγγυήσεων αμερόληπτης και ανεξάρτητης κρίσης της επιτροπής.
- Παύει πλέον η δυνατότητα του Υπουργού Εθνικής Άμυνας να αναστέλλει, σε περίοδο πολέμου, τις διατάξεις για την εναλλακτική υπηρεσία, καθόσον όσοι έχουν τεκμηριωμένη αντίρρηση συνείδησης για την εκτέλεση ένοπλης θητείας δεν μπορούν να φέρουν όπλα ακόμη και σε περίοδο πολέμου, μπορούν όμως να προσφέρουν άλλες υπηρεσίες και εκτός Ενόπλων Δυνάμεων.
Τα προαναφερόμενα αφενός απαξιώνουν και προσβάλλουν βάναυσα τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων με τη σύμφωνη γνώμη του κ. ΥΕΘΑ, καθόσον η ύπαρξη των αξιωματικών όπως αναφέρει το νομοσχέδιο δεν παρέχει αμερόληπτη και ανεξάρτητη κρίση, την οποία θα διασφαλίσουν οι καθηγητές ΑΕΙ. Αφετέρου δημιουργείται η νοοτροπία της «λούφας και απαλλαγής» από τη στρατιωτική υπηρεσία και η δημιουργία στρατιών «έξυπνων αργόσχολων κουλτουριάρηδων» που δεν είναι διατεθειμένοι να «υπερασπίσουν με πίστην και αφοσίωσιν, μέχρι της τελευταίας ρανίδος του αίματος μου, τας Σημαίας» όταν απαιτηθεί κάτι τέτοιο, όπως θα πράξουν όλοι οι Έλληνες που διαθέτουν εθνική συνείδηση, αλλά να συμμετέχουν σε ακτιβιστικές δράσεις στην πλατεία Εξαρχείων και στα κοινωνικά φροντιστήρια μεταναστών.
*Ο κ. Λάμπρος Τζούμης είναι Αντιστράτηγος ε.α.
