Του Δημήτρη Καμπουράκη
Στην Κινέτα έγινε ο μαύρος χαμός. Η εθνική οδός έκλεισε για πολλές ώρες, χιλιάδες οδηγοί εγκλωβίστηκαν. Ο Χαρδαλιάς, ο Χρυσοχοΐδης και ο Πατούλης δαγκώθηκαν, η Δούρου έσκασε χαμόγελο για πρώτη φορά μετά το Μάτι. Βεβαίως κανένας δεν θα επιρρίψει ευθύνες στην κυβέρνηση και στην Περιφέρεια, άντε να τους κατηγορήσουν ότι δεν τοποθέτησαν σωστά τις μπουλντόζες ώστε να μπορούν να επέμβουν γρηγορότερα για την επούλωση των πληγών. Του χρόνου όμως; Σε δυο χρόνια;
Φέτος κανένας δεν θα πει στον Κυριάκο γιατί δεν έφτιαξε τα αντιπλημμυρικά που θα προστάτευαν τα σπίτια του κόσμου και την ελεύθερη διέλευση στην Εθνική. Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αρθρώσει αντιπολιτευτικό λόγο επ' αυτών, κουβαλά ακόμα στους ώμους του την φρικτή καταστροφή στο Μάτι, την οποία άλλωστε πλήρωσε ακριβά. Ούτε κανένας εχέφρων πολίτης θα αρπάξει το τηλεοπτικό μικρόφωνο και θ' αρχίσει να βρίζει πρωθυπουργούς και υπουργούς, Οι τέσσερις μόλις μήνες θητείας είναι αποτελεσματική προστασία.
Αν όμως το 2020 ή το 2021 ένας ποταμός λάσπης ή ένα πύρινο μέτωπο εισβάλει μέσα σ' έναν οικισμό αιφνιδιάζοντας ή και -κούφια η ώρα- σκοτώνοντας ανθρώπους, τότε όλοι θα θυμηθούν τις κραυγές και τις καταγγελίες της αντιπολίτευσης το 2018. Και θα έχει παρέλθει επαρκής χρόνος για να έχει θολώσει η μνήμη από το Μάτι, αλλά και επαρκέστατος χρόνος για να μπορεί κάποιος να εξακοντίσει προς τον Κυριάκο την ερώτηση που σήμερα είναι παράταιρη: «Εσύ γιατί δεν το 'κανες;»
Καλό θα είναι όμως να γνωρίζει η κυβέρνηση πως όταν θα εκτοξευτεί αυτή η ερώτηση θα συνοδευτεί από πολλή οργή. Το λέω προς γνώση και συμμόρφωση. Διότι ήταν τόσο σαρωτική η κριτική της για την καταστροφή στο Μάτι και στην Μαγούλα το 2017 και 2018, που αυτομάτως έβαλε τον πήχη υπερβολικά ψηλά. Θα μου πείτε ότι αυτές οι δυο καταστροφές ήταν τόσο φρικτές και θανατηφόρες, ότι η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε αποδειχθεί τόσο ανίκανη σε όλα τα μέτωπα, που θα ήταν σκανδαλώδες να μην υποστεί κριτική τέτοιας έντασης.
Συμφωνώ, αλλά πλέον η πολιτική προστασία καταγράφηκε ως βασική και αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα για τις ελληνικές κυβερνήσεις. Καλώς ή κακώς, αυτό προέκυψε από δυο τραγωδίες και από την κριτική που ασκήθηκε γι αυτές. Ο Έλληνας πολίτης απαιτεί πλέον από την εξουσία που εκλέγει να τον προφυλάσσει από τα φυσικά φαινόμενα, επαρκώς και αποτελεσματικά. Δεν κάνει καμιά έκπτωση σ' αυτό.
Οπότε δεν ξέρω τι θα κάνουν ούτε πως θα το κάνουν, αλλά την περίοδο του Κυριάκου δεν πρέπει να υπάρξει νεκρός από φυσική καταστροφή, οι δε καταστροφές περιουσιών πρέπει να περιοριστούν στο ελάχιστο. Ας βρουν κονδύλια, ας γίνουν πρωτοπόροι σε συστήματα και σε οργάνωση, ας αντιγράψουν ό,τι πιο προωθημένο υπάρχει στον πλανήτη, πάντως ούτε η χώρα ούτε η συγκεκριμένη κυβέρνηση αντέχει αποτυχία ή τραγωδία τέτοιου είδους.
Κάποτε δεν μάζεψαν λόγια και πώς να τα μάζευαν όταν έγινε εκείνη η άθλια σύσκεψη-κοροϊδία υπό τον Τσίπρα. Τώρα λοιπόν για να μην εισπράξουν τα αντίστοιχα και χειρότερα, καλό θα είναι να μην δώσουν αφορμή να ειπωθούν. Δύσκολο με την κλιματική αλλαγή που μας κυνηγά; Δυσκολότατο, αλλά είναι υποχρεωμένοι να το καταφέρουν. Τελεία και παύλα.
