Σχεδόν δυο εβδομάδες μετά την 8η Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα των Γυναικών, η Τουρκία ανακοίνωσε την μονομερή αποχώρησή της από τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας, γνωστή και ως Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης. Μοιάζει με κακόγουστο αστείο να αποχωρεί η Τουρκία από τη Σύμβαση που υπογράφηκε στα δικά της εδάφη και που η ίδια κύρωσε πρώτη από όλα τα κράτη, αλλά, δυστυχώς, δεν είναι.
Η απόφαση της γειτονικής μας χώρας έρχεται σε μια δύσκολη χρονική συγκυρία για τις γυναίκες σε όλον τον κόσμο. Η πανδημία πλήττει δικαιώματα και ελευθερίες των γυναικών, και σημαντικές κατακτήσεις του γυναικείου κινήματος φαίνονται να υποχωρούν. Την ίδια περίοδο, η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών σημειώνει αύξηση σε νέα επίπεδα εξαιτίας των συνθηκών ζωής που επιβάλλει η ανάγκη προστασίας μας από τον φονικό ιό.
Αντί, λοιπόν, η Τουρκία να συνταχθεί με όλα τα προοδευτικά κράτη του κόσμου και να αναλάβει δράση για την προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών, την καταπολέμηση της βίας σε βάρος τους και την τιμωρία των αυτουργών, επιλέγει να αφήσει εκτεθειμένες σε κάθε μορφής βία τις γυναίκες που ζουν στη χώρα της. Πρόκειται για μια εξέλιξη επικίνδυνη.
Οι γυναίκες αποτελούν σχεδόν το μισό του πληθυσμού της γης και η χώρα μας έχει ως βασικό στόχο την προάσπιση των δικαιωμάτων τους, που είναι ανθρώπινα δικαιώματα. Για τις γυναίκες της Ελλάδας η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης αντιπροσωπεύει πολλά περισσότερα από μια διεθνή σύμβαση. Είναι η γραπτή μας δέσμευση πως θα βρισκόμαστε διαρκώς σε επαγρύπνηση και θα μαχόμαστε για την πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών, αλλά και για την άρση των έμφυλων διακρίσεων. Είναι απόδειξη της γενικότερης ανθρωπιστικής μας θεώρησης ότι όλοι οι άνθρωποι ανεξαρτήτως διακρίσεων, δικαιούνται να απολαμβάνουν ισότιμα τα αγαθά της κοινωνικής ζωής, μέσα σε συνθήκες ασφάλειας, ελευθερίας και δημοκρατίας. Είναι μαρτυρία και υπόσχεση για έναν πιο δίκαιο και πιο δημιουργικό κόσμο.
Η αποχώρηση της Τουρκίας, ιδιαίτερα υπό τις παρούσες συνθήκες, στέλνει ένα επικίνδυνο μήνυμα. Ανοίγει ξανά παλιούς δρόμους στο όνομα εθίμων και παραδόσεων. Ωστόσο, κανένα έθιμο και καμία παράδοση δεν υπερβαίνει την αλήθεια για την αξία της ζωής, της τιμής και της αξιοπρέπειας κάθε γυναίκας, κάθε κοριτσιού, κάθε ανθρώπου.
Στεκόμαστε απέναντι σε κάθε προσπάθεια που υπονομεύει τον τερματισμό της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας. Προτάσσουμε τη δέσμευσή μας ότι κάθε μας δράση, κάθε μας πολιτική στοχεύει στην ενίσχυση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης. Γιατί επιλέγουμε την πρόοδο έναντι της οπισθοδρόμησης, επιλέγουμε την ισότητα έναντι της βίας και της καταπίεσης.
* Η Μαρία Συρεγγέλα είναι Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων.
