Ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης ήταν αποκαλυπτικός στην Βουλή. Το τελευταίο δίμηνο έγιναν 119 συγκεντρώσεις. Το 87% είχε λιγότερα από 500 άτομα, ενώ οι μισές λιγότερα από 50. Τέλος στις 112 από τις 119 συγκεντρώσεις καταλήφθηκε το οδόστρωμα.
Η Νέα Δημοκρατία εκλέχτηκε για να εφαρμόσει το πρόγραμμα της. Και μέσα στις βασικές της εξαγγελίες ήταν η επιβολή του νόμου και της τάξης. Προς αυτήν την κατεύθυνση έγιναν αποφασιστικά βήματα που έγιναν αισθητά στους πολίτες.
Από τους πρώτους μήνες καταλάβαμε πως κάτι αλλάζει στον τομέα της δημοσίας τάξεως.
Οι τσιριδούλες της Αριστεράς δεν μας ενδιαφέρουν καθόλου. Αν θέλαμε να αλωνίζουν οι αντιεξουσιαστές δεν θα ψηφίζαμε Νέα Δημοκρατία. Όμως ο ελληνικός λαός, πριν από ακριβώς έναν χρόνο, έδωσε την πλειοψηφία σε αυτό το κόμμα. Τελεία, παύλα.
Μια από τις κακοδαιμονίες του καθημερινού βίου των κατοίκων, κυρίως, της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης είναι οι καθημερινές πορείες. Το θέμα δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση.
Συνεπώς η κυβέρνηση, πιστή στις προεκλογικές δεσμεύσεις της, έπρεπε να το ρυθμίσει. Άργησε.
Σήμερα ο Μ.Χρυσοχοϊδης οφείλει να υπερασπιστεί μέχρι τέλους την φιλοσοφία του νομοσχεδίου του. Είναι προφανές πως μια δημοκρατική κυβέρνηση υπερασπίζεται—μέσα στο πλαίσιο του Συντάγματος—τα δικαιώματα των πολλών απέναντι στην καταχρηστική άσκηση τους από τους λίγους. Και αυτοί οι λίγοι ποιοι είναι; Ποιοι είναι αυτοί που ταλαιπωρούν τα εκατομμύρια πολίτες που θέλουν να μετακινηθούν; Που θέλουν να πάνε στην δουλειά τους εγκαίρως και να επιστρέψουν στο σπίτι τους χωρίς καθυστερήσεις, μποτιλιαρίσματα, συνωστισμούς;
Η σαραντάχρονη πείρα έδειξε πως δράστες της ταλαιπωρίας των πολιτών είναι κυρίως οι επαγγελματίες συνδικαλιστές, οι γνωστοί κηφήνες του δημοσίου και οι κάθε λογής αριστερούληδες, σε όλες τις αποχρώσεις του κόκκινου, που εκτελούν ανά τακτά χρονικά διαστήματα ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής.
Η μόνιμη πρακτική τους είναι η κατάληψη του οδοστρώματος, σαν να είναι ιδιοκτησία του μπαμπά τους. Πλήρης περιφρόνηση προς τους νόμους του κράτους και κυρίως πλήρης περιφρόνηση προς τα δικαιώματα των συμπολιτών τους.
Αυτή η κατάσταση θα πρέπει να τερματιστεί. Στο κάτω-κάτω αυτό επιθυμεί και η πλειοψηφία των πολιτών, που έχει κουρασθεί από μια πρακτική πολλών δεκαετιών.
Η κυβέρνηση αυτήν την στιγμή έχει και την διάθεση και το πολιτικό κεφάλαιο να κλείσει αυτήν την πληγή που έχει κακοφορμίσει. Και το κυριότερο έχει και έναν υπουργό, που απέδειξε πως δεν φοβάται τις ρήξεις και τις τομές. Άλλωστε, οι πολιτικές του έχουν τύχει της επιδοκιμασίας της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινής γνώμης και φαίνεται πως το συγκεκριμένο νομοσχέδιο θα υπερψηφισθεί με ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Βέβαια, το μεγάλο στοίχημα θα βρίσκεται στην εφαρμογή του. Όμως στις δημοκρατίες, τα στοιχήματα που βάζουν οι κυβερνήσεις οφείλουν και να τα κερδίζουν, γιατί έτσι παίζεται το δημοκρατικό παιχνίδι.
